WITAJ W KLUBIE (2013/2014)

USA | BIOGRAFICZNY/DRAMAT | 2013/2014

Kiedy widziałam w kinie zwiastun Witaj w klubie bardzo chciałam obejrzeć ten film. Po prawie dwóch miesiącach od tego czasu, udało mi się to zrobić i nie żałuję. Jest to produkcja, na której w żadnym razie się nie zawiodłam i zobaczyłam wspaniały obraz, poruszającą historię i świetną grę aktorską.

O czym jest powyższa produkcja? O walce o własne życie, o niełatwej drodze do szczęścia, a przede wszystkim zdrowia. Kiedy słyszysz, że zostało ci trzydzieści dni życia, załamujesz się. Jednak główny bohater, Ron Woodroof wszystkim zrobił na przekór, nie poddał się, nie pozwolił wsadzić siebie przedwcześnie do grobu. Lata 80. i 90. XX wieku są dość specyficzne, bardzo dużo ludzi w tym czasie zaczyna chorować na AIDS. Właśnie mężczyzna, o którym jest ta historia, zaraził się wirusem HIV. Poniekąd został sam, bowiem znajomi podejrzewają go o homoseksualizm, chociaż jest zatwardziałym heteroseksualistą. Boją się go dotknąć, jakby mieli od niego przejąć wirus przez uściśnięcie . Sama nienawidzę takiego podejścia, że tylko homoseksualiści chorują na AIDS, jednak wierzę, że wówczas takie poglądy miała większość społeczeństwa. 

I mamy dużą metamorfozę głównego bohatera, który poprzez walkę o swoje życie, zaczyna pomagać w sprytny sposób innym, odnajdując odpowiednie witaminy, aby spowolnić postępowanie choroby. I mamy tutaj ciężki temat lekarzy i ich sprzeciwiania się Woodroof'owi, który rzekomo sam sobie szkodzi. Jednak święcie wierzą w swoje sposoby leczenia, a mężczyzna buntuje ich pacjentów oferując im swoją pomoc. 

Witaj w klubie jest naprawdę dobrą produkcją, a Matthew McConaughey zdecydowanie zasłużył sobie na Oskara, nie tylko ze względu na tak liczny spadek wagi. Wypadł bardzo przekonująco w roli kowboja z HIV, wykreował naprawdę realistyczną osobę. Nie mniej zachwycałam się postacią Ray, czyli transwestyty, w którego wcielił się uwielbiany przez dziewczęta młodsze i te nieco starsze, Jared Leto. Jako kobieta również jest bardzo atrakcyjny i może przyciągać wzrok mężczyzn. Nie można zapomnieć o dr Eve Saks (Jennifer Garner) i jej wewnętrznych konfliktach związanych z zawodem lekarza. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła ta postać i myślę, że Garner oddała jej dobre cechy. 

Całość? Całość bardzo, bardzo dobra. Mnie film poruszył, zwłaszcza, że opowiada prawdziwą historię, o rzeczywistych ludziach. To nie jest kolejna produkcja wyssana z palca, tylko realny dramat człowieka z krwi i kości. Jak najbardziej polecam wszystkim tym, którzy lubią właśnie dramaty i filmy biograficzne. Warto obejrzeć!