Przejdź do głównej zawartości

2012 (2009)

USA/KANADA | SCI-FI/KATASTROFICZNY | 2009

Filmy katastroficzne ostatnimi czasy goszczą u mnie na ekranie dość ciężko. Jest to oczywiście ingerencja mojego chłopaka, który zapytany o gatunek, od razu odpowiada: katastroficzny. Akurat ten tytuł wskazałam sama, bowiem byłam ciekawa 2012 bardzo, a wcześniej nie miałam jakoś okazji, aby obejrzeć tę produkcję.


Oczywiście przepowiednia Majów o końcu świata w 2012 roku się nie sprawdziła, jednak kilka filmów na ten temat powstało. A o czym jest ten tytuł? Koniec świata się zbliża i wiedzą o tym prezydenci państw. Budowane są specjalne łodzie podwodne, aby ludzkość przetrwała. Jednak nie każdy, a wybrani. A nawet nie wybrani, tylko najbogatsi, którzy mogli zapłacić miliony za bilet na ów statek. Głównym bohaterem jest Jackson Curtis (John Cusack), który przed laty napisał niedochodową książkę, który się rozwiódł, i na którym polegać nie można. Przygoda widza z tym bohaterem rozpoczyna się w momencie, kiedy mężczyzna zabiera swoje dzieci pod namioty. Tam poznaje pewnego prezentera radiowego i dowiaduje się, że koniec świata jest blisko. 


Nie wierzy i podejrzewa go o utratę zmysłów. Jednak nie trzeba długo czekać, aż jego zdanie się zmieni i będzie próbował przetrwać razem ze swoją rodziną i wieloma innymi ludźmi. Czy uda mu się dostać na ów statek podwodny? Nie bez przyczyny wspomniałam wyżej o napisanej przez Curtisa książce, bowiem będzie miała ona kluczowy moment w produkcji. Trochę to naciągane, że akurat on napisał taką książkę i akurat ta książka będzie cytowana przez tego konkretnego człowieka. No trudno, trzeba to jakoś przetrawić...

Czy wyobrażacie sobie, że cała planeta nagle niszczeje? Że każdy budynek się zapada, a ziemia rozstępuje pod nogami? Taki właśnie obraz otrzymałam podczas oglądania filmu 2012. I przyznam szczerze, że była to okropna wizja, której na szczęście nie musieliśmy przeżyć (bądź nie przeżyć!) w rzeczywistości. Efekty specjalne tutaj nie są jakichś wysokich lotów, ale można lekko przymknąć na to oko. Zadziwiające natomiast jest to, jak jeden człowiek może mieć tyle szczęścia w tej ogólnej katastrofie. Tyle razy mógł zginąć, ale ostatecznie wychodził cało – oczywiście w ostatniej możliwej sekundzie. Jest to coś, co mnie irytowało w tym filmie, bowiem główny bohater został wyidealizowany jeśli chodzi o instynkt przetrwania. 


Do ogółu nie mam jakichś większych zarzutów. Nie jest to film porywający, jednak nieco przeraża tym, że mogło być podobnie, bo przecież była jakaś przepowiednia, której nie można było aż tak zlekceważyć. Czy polecam? Sama nie wiem. Kto lubi takie klimaty, niech sięga, kto raczej nie przepada za katastroficznymi filmami, niech raczej nie ogląda. 


Etykiety:

Komentarze

  1. Cyrysiaczwartek, 03 kwietnia, 2014

    Kiedyś dość często oglądałam filmy katastroficzne i jakoś nie odczuwałam przed ich ,,niszczycielskimi wizjami'' strachu, ale ostatnio się to zmieniło. Nie wiem dlaczego, ale teraz po portu boję się obserwować wszelkie filmowe apokalipsy, bo czuje wtedy w sobie jakiś irracjonalny strach.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkączwartek, 03 kwietnia, 2014

      O kurcze! Cytując swoja siostrzenicę powiem: "Ale wiesz, że to tylko film?" :)

      Usuń
  2. Unknownczwartek, 03 kwietnia, 2014

    O raju, dla mnie to najgorszy film jaki w życiu widziałam. Tzn. może nie najgorsza, ale z pewnością wymagałam on niej duuuużo więcej, niż zobaczyłam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkączwartek, 03 kwietnia, 2014

      Nie nazwałabym go najgorszym, ale najlepszy na pewno nie był.

      Usuń
  3. Beti G.piątek, 04 kwietnia, 2014

    Kiedyś byłam na nim w kinie :) nie pamiętam już swoich odczuć co do niego :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkąpiątek, 04 kwietnia, 2014

      A szkoda, że nie pamiętasz. Jednak film był dość dawno temu, także rozumiem.

      Usuń
  4. Unknownpiątek, 04 kwietnia, 2014

    Również byłam na filmie w kinie z rodzicami i zrobił na nas duże wrażenie no i trochę nastraszył ;) Jednak kiedy go oglądałam po raz drugi śmiałam się głównie z tego, że jedna rodzina małym samolocikiem przemierza pół kraju i zawsze udaje się jej wyjść z wszelkich opresji :) Film do wybitnych nie należy, ale z pewnością warto go obejrzeć i daje do myślenia ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkąpiątek, 04 kwietnia, 2014

      Powiem tak, czasami kino nas zachwyca przez swój duży ekran i efekty dźwiękowe czy po prostu wizualne. Później jak się obejrzy coś na spokojnie, to dochodzi się do innych wniosków. A mały samolocik był najlepszy, zwłaszcza, że później taki kolos poległ...

      Pozdrawiam!

      Usuń
  5. Ola Liszewskapiątek, 04 kwietnia, 2014

    Nie lubię filmów katastroficznych, próbowałam obejrzeć "2012", ale najzwyczajniej w świecie nie dałam rady i go po prostu wyłączyłam. Kiedyś może go obejrzę, nie ciągnie mnie jednak do niego.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkąpiątek, 04 kwietnia, 2014

      Rozumiem Twoje podejście. Sama z siebie nie oglądam takich filmów, jednak Zdzichu mnie na nie namawia skutecznie ;)

      Usuń
  6. Unknownpiątek, 04 kwietnia, 2014

    Nie oglądałam go. Nie wiem czemu, ale takie katastroficzne filmy mnie śmieszą :p

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkąpiątek, 04 kwietnia, 2014

      Myślę, że jakos szczególnie dziwne to nie jest. Tego typu produkcje potrafią nieźle rozśmieszyć. ;)

      Usuń
  7. AnnRKsobota, 05 kwietnia, 2014

    Jeszcze nie widziałam tego filmu i niezbyt mi się do tego śpieszy. Większość opinii o tym filmie, jest bardzo kiepska.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Herbatka z książkąsobota, 05 kwietnia, 2014

      Opinie na jego temat nie są szczególnie dobre, mnie się średnio podobał. Także nie zachęcam do oglądania na siłę. ;)

      Usuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

GRZECHU WARTA | AGATA PRZYBYŁEK

Pora na zwieńczenie trylogii Nie zmienił się tylko blond . Pomimo tego, iż seria Agaty Przybyłek umiejscowiona jest w Sosenkach, to każda z części jest zupełnie inna, ma odmienny klimat. Pierwsza jest iście komediowa, a kolejne są coraz poważniejsze i nieco bardziej stonowane w swoich żartach. A przynajmniej ja odczułam znaczącą różnicę, jednak nie twierdzę, iż jest to coś złego. Akcja książki Grzechu warta toczy się sześć lat po zakończeniu poprzednich wydarzeń bohaterów Sosenek. Tym razem główną postacią jest Agata, córka Iwony. Agata wraca na wakacje do rodzinnego domu, jednak okazuje się, iż nie ma tam dla niej za bardzo miejsca i po serii totalnie odjechanych i abstrakcyjnych wydarzeń, postanawia pojechać na przerwę wakacyjną na studiach, do dziadków. Jednak tam również nie potrafi znaleźć dobrych wibracji, a traktowanie jej przez babcię niczym małe dziecko, w niczym nie pomaga. Dziewczyna postanawia znaleźć pracę, a ogłoszenie na jakie natrafia jest, delikatnie mówiąc, niecodzie
1 komentarz
CZYTAJ DALEJ ;)

LISTY OD ASTROFIZYKA | NEIL DEGRASSE TYSON

  Raz na rok mój mąż ma na moim blogu wpis specjalny, a to za sprawą książek o Astrofizyce Neila DeGrasse Tysona. Sama jeszcze nie zdecydowałam się na zapoznanie się z tytułami tegoż autora, być może jeszcze jest na to za wcześnie, jednak mój Z. Jest fanem nauki i ową nauką się interesuje. Dla niego lektura pozycji o kosmosie to nie lada gratka, dlatego też ucieszyłam się (tak samo jak i mąż), że od wydawnictwa Insignis mogliśmy otrzymać Listy od Astrofizyka . Nie przedłużam już bardziej, zostawiam Was z krótką opinią na temat powyższego tytułu. Listy od Astrofizyka to kolejna już książka Neila DeGrasse Tysona wydana przez wydawnictwo Insignis po Astrofizyce dla zabieganych , Kosmicznych zachwytach , i Kosmicznych rozterkach . Kolejny raz wydanie jest perfekcyjne. Ładna, twarda okładka, idealny rozmiar, a jeśli chodzi o ilość stron - znowu jest ich za mało. Tematyka oraz treść książki mocno odbiegają od poprzednich tytułów. Dostajemy w niej zbiór listów, korespondencji czy wpisów z
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

3 książki part III

Powracam do Was w niedziele z moim cyklem na temat trzech książek, które chciałabym przeczytać. Nie wiem jak Wam się on podoba, ale szczerze powiedziawszy, mnie w jakiś sposób pomaga. Przede wszystkim wiem teraz, na których książkach mi zależy bardziej, a na których mniej, systematyzuję i stopniuję swoje czytelnicze potrzeby. 3 KSIĄŻKI będą się pojawiać u mnie co tydzień w niedzielę, prawdopodobnie do końca sierpnia, ewentualnie września, kiedy kończą się moje studenckie wakacje. Ostatnio mało mnie u mnie i u Was na blogach, ale jest lato, wreszcie wychodzę z domu, w długich spodniach, chowając swoją schodzącą skórę. Mam jednak nadzieję, że choć trochę się opalę w te dwa - trzy miesiące i nie będę straszyć swoją bladością. ;) Odwiedzę Wasze blogi jak tylko się ogarnę, a planuję zrobić to jutro. Trzymajcie kciuki. Aktualnie czytam PS Kocham Cię , a raczej już kończę. I mam mieszane uczucia, chyba nieco więcej się spodziewałam po tej książce. A jakie są Wasze opinie na jej temat? 
14 komentarzy
CZYTAJ DALEJ ;)