Witam Was serdecznie. ;)  Nie mam już gdzie trzymać książek, co jest autentyczne i szczerze stresujące. Jednak ten stosiczek, który nazbierał się w miesiącu maju pokazuje tak naprawdę, jaki ostatnio dopadł mnie stan. Nie czytam. a jedna książka na dwa tygodnie, to stanowczo za mało. Nie wiem co się dzieje, ale bardzo mnie to męczy. Dni mijają bardzo szybko, jakbym była gdzieś obok, a w sumie niczego nie robię pożytecznego. Aktualnie nadrabiam seriale, ponieważ zaniedbałam także i je. Mam wielką nadzieję, że po sesji wszystko wróci do normy i znowu będę męczyła wszystkich swoimi recenzjami. ;)  W tym miesiącu w moje ręce wpadła jedna książka. To: Mogę schudnąć. Cała prawda o odchudzaniu autorstwa Tobiasza Wilka i Agnieszki Płanety. Otrzymałam ją od Wydawnictwa Esprit , za ci bardzo dziękuję. Z pewnością przyda mi się ona, gdyż jest to "profesjonalny przewodnik jak trwale  się odchudzić". A jest to problem, który mnie nurtuje od pewnego czasu. Jednak o tej k

  Jack Ketchum – właściwe nazwisko: Dallas Mayr, mieszka w Nowym Jorku. Jeden z najpopularniejszych twórców horrorów na świecie. Autor sławnej Dziewczyny z sąsiedztwa , wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Napisał dwanaście powieści, z których pięć zostało sfilmowanych. Jego zagorzałym czytelnikiem jest sam Stephen King. Bardzo mocna okładka od razu rzuca się w oczy. Noworodek brudny od krwi śpiący spokojnie na stosie czaszek. Ale czy on na pewno śpi? Mnie od razu włącza się potrzeba przeczytania tej książki. Potomstwo , to moje pierwsze spotkanie z twórczością Jacka Ketchum'a i bardzo się cieszę, że zdecydowałam się na nie. Autor trafił w mój gust czytelniczy, chociaż wcześniej nie przypuszczałam, że lubię tego typu krwawe sceny. „Niewykluczone, że Potomstwo to najbardziej przerażający horror, jaki kiedykolwiek przeczytacie.” Robert Bloch, autor Psychozy Historia nie jest łatwa do opowiedzenia, a tym bardziej do streszczenia. Znajdują się w niej postaci, któr

Witam Was serdecznie. ;) Już od jakiegoś czasu  krąży  ciekawy Tag pytaniowy. Bardzo mi się podoba to w nim, że samemu można wymyślać pytania. Jest to bardzo dobre rozwiązanie, bo ileż można czytać odpowiedzi na jedno i to samo?  Zostałam oTAGowana przez Marudę007 za co bardzo dziękuję. ;) Myślę, że jest to bardzo ciekawa forma poznania siebie nawzajem. Z tego co widzę, większość blogerów brało już w tej zabawie udział. Jak każda taka zabawa, ta również posiada swoje zasady, a oto i one: 1. Każda oTAGowana osoba ma za zadanie odpowiedzieć na 11 pytań zadanych przez 'Taggera' i odpowiedzieć na nie na swoim blogu. 2. Po odpowiedzeniu na zadane pytania wybierasz nowe 11 osób do TAGowania i piszesz je w swoim w poście.   3. Tworzysz 11 nowych pytań dla osób oznaczonych w TAGu i piszesz je w swoim TAGowym poście.   4. Wymieniasz w danym poście osoby oTAGowane przez Ciebie.   5. Nie oznaczaj oTAGowanych już osób.   6. Poinformuj wypisane osoby, że zostały oTAGowane 

Czerwona chmura wydobywająca się z głowy mężczyzny idącego przed siebie. Czy to krew, czy to może nowe życie? Okładka od razu przypadła mi do gustu, a po przeczytaniu książki, utwierdziłam się w przekonaniu, że został na niej ukazany główny bohater – R. Ciepłe ciała , to debiut amerykańskiego pisarza, Isaaca Marion'a. Moją opinie poznacie w dalszej części tekstu. Jak już wspomniała wyżej, głównym bohaterem jest R, Zombie, który na początku zapoznaje czytelników z tym, czym się stał po śmierci. Dowiadujemy się, że świat nie jest piękny, rządzą nim inne siły, a przede wszystkim, walka o przetrwanie. Ludzie mieszkają w Twierdzy, gdzie ukrywają się przed Zarazą, a także ćwiczą jej zabijanie. Stworzenia te żywią się ludzkim ciałem i krwią. Jednak największym rarytasem jest mózg. Z racji tego, że nie mają one własnych wspomnień, korzystają z okazji do poczucia się przez chwile kimś mającym uczucia i pamiątki z życia. „ Przyszłość jest dla mnie równie mglista, jak przeszł

Tak jak wspominałam przy okazji stosika marcowego , moja przygoda z serią biograficzną francuskiego pisarza rozpoczęła się od drugiej części. Ten fakt na szczęście wcale nie spowodował nieporozumień w odbiorze lektury. Kiedy tylko otrzymałam możliwość przeczytania pierwszego tomu, od razu się ucieszyłam, ponieważ byłam ciekawa, co znajduje się w niej, zwłaszcza, że Czastajemnic miałam już za sobą. Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki , to pierwsza część cyklu Wspomnień z dzieciństwa , o przygodach Marcela. Główny bohater w zabawny sposób opowiada o swoich rodzicach, rodzeństwie i najbliższej rodzinie. Matka, Augustyna, to kobieta prosta, która zajmuje się krawiectwem, natomiast ojciec, Franciszek, to nauczyciel. Młodzieniec ma dwójkę młodszego rodzeństwa, brata Pawła i małą siostrzyczkę. Jego relacje z rodziną są dość dobre, a sam Marcel wydaje się być grzecznym i porządnym dzieckiem. Muszę przyznać, że podczas czytania bawiłam się bardzo dobrze, poznając historie z ż