Seria AFTER autorstwa Anny Todd okazała się dla mnie intrygującą odskocznią od przytłaczających, trudnych tematów. Jest ona angażująca i wciągająca pomimo swojego raczej niskiego poziomu. Dlatego też z ogromną ciekawością sięgnęłam po BEFORE. Chroń mnie przed tym, czego pragnę , czyli tak jakby kontynuację AFTER pisaną głównie z punktu widzenia Hardina.

Trzeba czasami się wyciszyć i uspokoić gonitwę myśli. Trzeba się odprężyć i zacząć zauważać drobnostki.  Na wyjeździe zrobiłam bardzo mało zdjęć. Tak wyszło, bo nie było okazji do strzelania fotek. Większość jest z auta, z drogi.  Do pokazania nadaje się niewiele. Z niektórych jestem dumna, bo o dziwo wyszły ładnie. Fotografia to coś, co nie przestanie mnie zadziwiać. Uwielbiam oglądać swoje prace i zaskakiwać się efektem. Nie jestem narcyzem. Tak mało rzeczy lubię u siebie, bo raczej się krytykuję aniżeli chwalę. Zdjęcia jednak to mój świat. Nie jestem geniuszem, nie jestem zawodowcem. To tylko moja pasja. Robię zdjęcia tak jak czuję, jak podpowiada mi instynkt. Bo chyba jakiś mam, prawda?

Dzisiaj przychodzę do Was z małym rozwiązaniem konkursu. Ostatnio mogliście u mnie na blogu wygrać książkę Lustrzany świat Melody Black . Zgłosiło się po nią mało, a nawet bardzo mało! osób, nad czym ubolewam. Ale mówi się trudno i żyje dalej. 

Wyobraź sobie, że znajdujesz ciało swojego sąsiada. Nie znałeś go dobrze, jednak tego konkretnego wieczoru chciałeś pożyczyć od niego puszkę pomidorów. Nie otworzył, ale Ty decydujesz się wejść do jego mieszkania bez zaproszenia. Widzisz go. Mężczyzna siedzi na fotelu. Nie oddycha.

Cisza.  Ale nie spokój.  Nie czytam.  Prawie nie żyję.