Książek o wojnie powstało już wiele. Jedne są zapewne gorsze, drugie dużo lepsze. Trudno jest zaskoczyć czytelnika tym tematem tudzież wzruszyć go. Czasy wojenne i tragedie z nimi związane, poruszają ludzi, jednak należy potrafić o nich pisać. Zdecydowanie potrafi to robić Anna Dziewit-Meller, która w swoim dziele Góra Tajget , rusza wrażliwymi strunami człowieka.

Lato, plaża, muzyka, wakacyjna praca. To wszystko sprzyja zakochiwaniu się, choćby na chwilkę, na ten wakacyjny czas. Ostatnimi dniami zaczytywałam się w opowiadaniach z antologii Ktoś mnie pokocha . Rzadko kiedy sięgam po krótkie formy, gdyż takich najzwyczajniej nie lubię. Wolę dłuższe historie, w które mogę się bardziej wczuć i zaangażować. Mogę też polubić, bądź nie, głównych bohaterów. Opowiadania mają swoje ograniczenia, które niejednokrotnie mi przeszkadzają w lekturze. Jednak tym razem było inaczej, co mnie bardzo zdziwiło.  

Śmierć, to coś, co czeka każdego z nas. Odkrywcze, wiem. Mam jednak wrażenie, że temat ten (bądź sam fakt umierania) jest przez wiele osób odrzucany, pomijany i przemilkiwany.  Bo teraz jestem młody, będę się martwił zdrowiem na starość. Odpoczywać będę później... Znajome są te słowa, prawda?