Przejdź do głównej zawartości

WILK Z WALL STREET (2013/2014)




USA | BIOGRAFICZNY/KOMEDIA KRYMINALNA | 2013/2014
REŻYSERIA: MARTIN SCORSESE

Czasami wszelkie nagrody i nominacje zachęcają do obejrzenia jakiejś konkretnej produkcji. W tym przypadku, jedną z nich jest Wilk z Wall Street, który już od dawna mnie kusił, jednak brakowało mi motywacji do zobaczenia go, jednak w końcu to zrobiłam. Nie ukrywam, że jak dla mnie, film jest zdecydowanie zbyt długi i wcale czas przy nim nie mija szybko.


Wilk z Wall Street jest typem kina, które zachwyca swoim obrazem, grą aktorską, która jest na wysokim poziomie a także samą historią. Zwłaszcza, że jest ona oparta na faktach. Jednak to nie zmienia faktu, że moim zdaniem jest to produkcja wulgarna, która zbyt wiele pokazuje scen erotycznych i ogólnie soczystych. Być może tak właśnie było naprawdę, ale pokazawszy dość mocny początek i dalsze nieco ostrzejsze sceny, z czasem mogło to zelżeć. W pewnym momencie właśnie myślałam, że tego typu wątki zostały ograniczone, jednak się niestety myliłam.


Jordan Belfort (DiCaprio) jest brokerem, który z bardzo dużym impetem wkroczył w świat finansów i zaczął go podbijać. Zatracił się w nim. Na początku był skromnym, kochającym swoją żonę, mężczyzną stroniącym od wszelkich używek. Jednak Wall Street go zmieniła, stał się uzależnionym od dragów, rozrzutnym facetem, lubiącym zabawić się na różne sposoby. Znalazł sobie nową żonę i nie ograniczał zdrad i innych rozrywek. Firma się rozkręcała w najlepsze, zatrudniał ogromną ilość ludzi, aż w końcu zainteresowało się nim FBI.


Najgorszym jest w tym wszystkim fakt, że na ekranie obserwujemy prawdziwą historię. To nie żadne wymysły (choć z pewnością bardzo podrasowane!) reżysera, Martina Scorsese, tylko rzeczywistość prawdziwego brokera z Wall Street robiącego to wszystko, co na załączonym obrazku. Smutna to wizja. Wilk z Wall Street jest bardzo dynamiczną produkcją, którą się pochłania, jest ładnie przedstawiona, akcja jest wartka, jednak mnie bardzo drażniła ilość wulgarnych scen, a momenty nużyły i zwyczajnie męczyły. Wielkim zaskoczeniem jest tutaj nowa żona Belforta, która wydawała się na początku głupią blondynką, jednak po dłuższym obserwowaniu jej, przeobraziła się w inteligentną kobietę, świetnie zagraną przez Margot Robbie. Oczywiście nie można pominąć samego DiCaprio, który jest fenomenalny w tytułowej roli, ciężko jest powiedzieć na ten temat cokolwiek złego. Najlepsza scena z Wilka? Zdecydowanie ta, kiedy Jordan został sparaliżowany i zmierzał do auta. Śmiechu było co niemiara podczas oglądania tego motywu i był dobrą odskocznią. Donnie Azoff (Jonah Hill) mnie oczarował, bynajmniej urodą. Jest to postać mająca sympatyczny urok osobisty, często mnie rozbawiał i był po prostu komiczny. Obsada jest zachwycająca, a zebrane nagrody zdecydowanie zasłużone. 


Myślę, że gdyby film został skrócony o jakieś 40 minut, nie ucierpiałby na tym w żaden sposób. Przekaz zostałby zachowany i każdy wiedziałby o co chodzi, a może produkcja okazałaby się dużo przyjemniejsza? Nieraz jest zbyt ciężka, jednak w ogólnym rozrachunku jest całkiem dobra. Zwłaszcza przez tak wyborowy obraz oraz dobór aktorów, bez których byłoby dużo gorzej... Czy polecam? Sama nie wiem. Tak, niech każdy zobaczy z ciekawości.

Komentarze

  1. Ja uważam, że film jest godny uwagi. Rzeczywiście zbyt wulgarny i odpychający, ale takie miał sprawiać wrażenie. Nie wydaje mi się abyśmy mieli polubić takiego Jordana Belfort'a. Za to burzenie czwartej ściany - momenty kiedy sam bohater ewidentnie chciał widzom "sprzedać" swoją historie były według mnie genialne. Ten film to majstersztyk operatorski i montażowy. Generalnie takie powinno być kino na najwyższym poziomie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja byłam na "Wilku" w kinie, mnie się bardzo podobał. Ja nawet nie zauważyłam, że film był tak długi, ale rzeczywiście niektóre sceny był dosyć wulgarne. Ciekawi mnie biografia Jordana Belforta na której opierał się Scorsese, może pewnego dnia po nią sięgnę.

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale