TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010

Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem, film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

Klimatem skojarzył mi się na początku ze znaną chyba wszystkim dziewczynom Szkołą uczuć. Jest tutaj różnica społeczna, jednak nie tyle majątkowa, co towarzyska. Dziewczyna z dobrej, prawie apodyktycznej rodziny spotyka chłopaka, który do najgrzeczniejszych nie należy. Ich znajomość nie była na początku usłana różami, między nimi występowały niesnaski, aby później, nagle zamieniły się w ogromne uczucie. Szczerze powiedziawszy, nie rozumiem, dlaczego tak szybko stosunek Babi – głównej bohaterki - do Hache się zmienił. Była do niego negatywnie nastawiona, miała zeznawać w sądzie w sprawie pobicia mężczyzny przez Hache i oskarżała swoją przyjaciółkę za umawianie się z jego kolegą.

Jak dla mnie, przejście emocjonalne w filmie za bardzo przeskoczyło. Nie zaobserwowałam żadnej stopniowej zmiany, tylko szybkie zakochanie się z dnia na dzień. Przejście z nienawiści do ogromnej miłości. Muszę przyznać, że pod tym względem spodziewałam się o wiele więcej, chciałam zobaczyć, dlaczego Trzy metry nad niebem jako film jest tak bardzo zachwalany. Niestety, ale się zawiodłam. 

Nie ukrywam, że dużym atutem filmu jest Hache. Chłopak z przeszłością oraz niebezpieczną pasją. Wraz z grupą znajomych przeprowadzają nielegalne wyścigi motocyklowe o dość kontrowersyjnej formule. Mario Casas odgrywający tę główną postać, ma w sobie charyzmę, idealnie ukazał całą swoją osobą charakter Hache i towarzyszące mu emocje. Byłabym skłonna mu uwierzyć we wszystko, co pokazał. Polubiłam go w tym wydaniu i jestem ciekawa jak zaprezentował się w innych produkcjach. Na drugim miejscu znalazła się Babi, czyli María Valverde Rodríguez, która zagrała całkiem przyjemnie dla widza, z lekkością i wdziękiem. Ogólnie klimat filmu jest dość mieszany. Momentami jest bardzo lekki i beztroski, a innym razem przejmujący i dający do myślenia. Ważnym elementem jest właśnie znajomość Babi z Hache i zmiana postawy głównej bohaterki do otoczenia oraz do samego chłopaka. Tak jak już wcześniej wspomniałam, żałuję, że te emocje między nimi tak szybko przeskoczyły, ale nic na to nie poradzę. Mogło być dużo lepiej. Z dość ciekawej historii powstała trochę zbyt ckliwa jak dla mnie opowiastka z mocnym acz tandetnym zakończeniem.

Trzy metry nad niebem okazały się całkiem dobrą produkcją, do obejrzenia w zimowe wieczory i rozczulania się nad urodą głównego bohatera. Szczególnie mnie nie zaintrygowała, ot, produkcja młodzieżowa z melodramatem w tle. Przekonał mnie ten film tylko w tym, że nie jest to mój gatunek ani klimat w którym bym się odnajdywała. 

Film obejrzany w ramach wyzwania: