Przejdź do głównej zawartości

PORACHUNKI (2013)

USA/FRANCJA | KOMEDIA KRYMINALNA | 2013

Komedii kryminalnej jeszcze nie oglądałam. A raczej The Family, to mój debiut w tym gatunku. Najpierw jednak chciałabym kilka słów poświęcić samemu tytułowi. Wiem, że w Polsce tłumaczy się tytuły nieraz w bardzo dziwny sposób, niezależnie czy chodzi o film czy książkę. Jednak są takie sytuacja, jak ta właśnie, gdzie The family tłumaczy się na Porachunki, co w ogóle mi nie odpowiada i bardziej śmieszy i irytuje niż zachęca do obejrzenia produkcji. 

Będąc szczerą, po Porachunkach spodziewałam się nieco innych wrażeń, całkowicie innej historii, niż tą jaką miałam okazję zobaczyć. Oczekiwałam potyczek między rodzinami gangsterskimi, ogromu śmiechu  i świetnej zabawy. Co otrzymałam? Przekonajcie się w dalszej części mojego tekstu... 

Film rozpoczyna się mocnym akcentem, wybuchem i odcięciem palca. Szczegółów nie zdradzę, jednak ten moment dał mi dużego kopa i nastawił dość pozytywnie. Kolejne sceny również okazały się dla mnie ciekawe. Rodzina przeprowadza się do małego miasteczka we Francji, zmienia nazwisko i stara się rozpocząć wszystko od nowa. Udają, że przyjechali z Ameryki, jednak ich temperamenty są iście Włoskie. Jeżeli ktoś patrząc na tę rodzinę, podającą się za Blake'ów, myśli, że są spokojni i kochający, myli się ogromnie. O ile dla siebie są wspaniali i naprawdę uczuciowi, o tyle innym nie popuszczą nawet najmniejszej krzywdy, jak obgadanie w sklepie spożywczym. Czy za to można podpalić magazyn? Obejrzawszy tę produkcję wiemy, że i owszem. 

Sielanki tutaj nie spotkamy, bowiem rodzina ucieka przed kimś i ukrywa się. To nie ich pierwsza przeprowadzka i asymilacja z nowymi ludźmi. Muszą udawać normalność, ale jak bardzo można być normalnym, mając gangsterską duszę? 


The Family miewa lepsze i gorsze momenty. Jedne są ciekawsze, drugie nudniejsze. Czasami zdarzyło mi się zaśmiać, jednak za bardzo komedii mi ten film nie przypominał. Raczej ukazuje destruktywne podejście do obcych i wyższość owej rodziny od innych. Pomimo tego, że są poszukiwani za coś, czego dowiadujemy się pod koniec seansu, nie kryją się za bardzo ze swoimi morderczymi skłonnościami. Nawet nastoletnie dzieciaki są dość wyrazistymi postaciami, które pomimo chęci poczucia wspólnoty, poznały już smak zemsty i polubili go. 

Na ekranie przez większość czasu widzimy raczej obraz okrucieństwa niż komedię. Ale to, co mogę uznać za plus, to wspaniałe pokazanie ogółu owej rodziny. Naprawdę świetnie ukazano więź pomiędzy poszczególnymi członkami, co może ująć i zmienić nieco podejście do produkcji. Nie zmienia to jednak faktu, że z wszechobecną miłością do czynienia nie mamy. 

Należy zwrócić uwagę na bardzo dynamiczne zdjęcia, akcja toczy się szybko, tylko momentami zwalniając i robiąc się ckliwa. Wybór jednak głównych bohaterów jest naprawdę imponujący, począwszy od Roberta De Niro i Michelle Pfeiffer, a kończąc na młodym i równie utalentowanych Diannie Agron oraz Johnie D'Leo. Gra aktorska w przypadku The Family nie kuleje, jest wręcz wyborna i to czwórka głównych bohaterów ratuje  tę produkcję. 

Całość nie zrobiła na mnie dużego wrażenia. Niby jakieś porachunki mafii tutaj są, ale wszystko jest bardzo ukryte i dopiero na samym końcu się potyczka rozpoczyna. Aż tak blisko komedii Porachunki nie leżą, choć kilka momentów, które tworzy sam De Niro, się znalazło. Oczywiście każdy sam powinien ocenić ten film, jeżeli ma tylko ochotę na seans. Jak ktoś lubi taki humor albo mszczenie się na wszystkich, to niech obejrzy. Sama raczej się wynudziłam niż pośmiałam, a szkoda, bo mogło być dużo lepiej. 


***  ***  ***  ***  ***

Zapraszam Was do zajrzenia pod podany niżej link. Miałam przyjemność wraz z innymi blogerkami odpowiedzieć na kilka pytań odnośnie autorów książek:

Komentarze

  1. Tłumacze czasem przechodzą samych siebie, naprawdę. Tytuły niektórych filmów są jak z kosmosu.

    [rozprawykuby.blogspot.com]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj tak, nieraz niepotrzebnie sobie utrudniają pracę... ;)

      Usuń
  2. Obejrzałabym ten film z uwagi na sympatię do osoby Roberta De Niro.

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale