TED (2012)

Tytuł: TED

Premiera: 7 września 2012 [Polska], 29 czerwca [Świat]

Gatunek: Fantasy, Komedia

Produkcja: USA

Reżyseria: Seth MacFarlane

Scenariusz: Seth MacFarlane, Alec Sulkin, Wellesley Wild

Muzyka: Walter Murphy

Zdjęcia: Michael Barrett

John Bennett: Mark Wahlberg I

Lori Collins: Mila Kunis

Donny: Giovanni Ribisi

Robert: Aedin Mincks

Rex: Joel McHale

Jeżeli miałabym wyróżnić film, który wywoła u widzów sprzeczne odczucia, to z pewnością byłby to TED. Dlaczego? Dlatego, że oglądając go z chłopakiem mieliśmy różne odczucia, a także inne osoby, wykazały się całkowicie odmienną opinią do mojego Z., a tym bardziej do mojej skromnej osoby. Nie byłam na nim w kinie, jak dla mnie bardzo dobrze, bo żałowałabym straconych pieniędzy. Jednak jest to kwestia gustu i jeżeli ktoś lubi komedie typu: Komedia romantyczna czy Straszny film, to możliwe, że odnajdzie się w tym klimacie. TEDa chciałam obejrzeć, od kiedy zobaczyłam jego zapowiedź. Wydał mi się ciekawą produkcją, zabawną i pełną śmiesznych zwrotów akcji. Trochę moje wyobrażenie rozminęło się z wizją producentów. Chciałam się rozluźnić, a się tylko irytowałam, bo nie dostałam żadnych atrakcji. 

Ted towarzyszy Johnowi od lat dzieciństwa. Jako chłopak nie miał w ogóle kolegów, a na gwiazdkę dostał pięknego dużego misia. Zapragnął, aby ten był prawdziwy i ku swojemu zaskoczeniu, rano, kiedy się obudził, Ted faktycznie sam się poruszał i rozmawiał z nim. Miś stał się celebrytą, jednak po jakimś czasie jego sława poszła w niepamięć. 

Kolejny obraz związku głównego bohatera z pluszakiem mamy, kiedy ten ma już 35 lat, pracę i piękną dziewczynę, Lori. Tak naprawdę to, co można wywnioskować i stwierdzić o Johnie, to fakt, że jest wiecznym dzieckiem nieprzystosowanym do normalnego życia. Razem z Tedem mają olewczy sposób bycia, palą zioło i dziwnie się zachowują. Czasami, tak samo jak Lori, uważałam, że John bardziej ceni sobie towarzystwo miśka, niż jej. Zastanawiało mnie, dlaczego tak dojrzała kobieta, może wytrzymać z tak niedojrzałym i dziecinnym facetem - chłopakiem - chłopczykiem.  Stanęła przed ważną decyzją - czy jest szansa na stworzenie idealnego związku z Johnem? Tym samym, dała swojemu partnerowi wybór: albo Ted, albo ona. Kogo wybierze mężczyzna? Na pewno nie będzie to dla niego proste, Ted jest jego przyjacielem od dwudziestu siedmiu lat, a Lori jest jego dziewczyną, którą kocha. 

W całej produkcji przeplatają się tak naprawdę trzy wątki. Pierwszy, to problem w związku głównego bohatera i Lori, śledzimy ich kłótnie i problemy. Drugi, to samodzielność Ted'a - tak, John wybrał swoją dziewczynę;) - który dalej toczy swoje wulgarne i grubiańskie życie wśród wielu kobiet i narkotyków. A trzeci, to chęć posiadania Ted'a przez pewnego chłopczyka i jego tatę, którzy obserwują pluszaka i chcą go zdobyć. 

Na mnie film nie zrobił pozytywnego wrażenia. Jedyną osobą, która mi się podobała, to Mila Kunis, a poza nią, już nikt nie zauroczył mnie swoją grą aktorską czy wyrazistością. Rzadko się śmiałam, a częściej denerwowałam z durności przedstawianych scen. Zastanawiałam się nieraz, czy jest to typowa parodia, bo nie wiedziałam jak mam odbierać tę produkcję. Osobiście jestem na nie i cieszę się, że nie wybrałam się do kina, choć miałam taką ochotę. Mój chłopak jednak inaczej odebrał TEDa, wczuł się w klimat i dobrze się bawił podczas naszego seansu. Przynajmniej tyle...