Tytuł: YUMA
Premiera: 10 sierpnia
Gatunek: Dramat, kryminał, sensacyjny
Produkcja: Czechy, Polska
Reżyseria: Piotr Mularuk
Scenariusz: Piotr Mularuk, Wojciech Gajewicz
Muzyka: Jan P. Muchow
Zdjęcia: Tomasz Dobrowolski, Paweł Dyllus, Jacek Podgórski
Zyga: Jakub Gierszał
Młot: Jakub Kamieński
Kula: Krzysztof Skonieczny
Bajadera: Helena Sujecka
Majka: Karolina Chapko
Halinka: Katarzyna Figura
Opat: Tomasz Kot
Rysio: Kazimierz Mazur
Ernest: Tomasz Schuchardt
W sierpniu miałam tę przyjemność, że byłam w kinie aż dwa razy, co stanowi swego rodzaju rekord. Pierwszy raz zawdzięczam swojej siostrzenicy, z którą obejrzałam Meridę Waleczną, o której pisałam Wam w wcześniej. A na drugim seansie byłam ze swoim chłopakiem, któremu przy okazji dziękuję za to. ;)YUMA
Słowo to wywodzi się z rejonów nadgranicznych i określało rodzaj przestępstwa polegający na kradzieży towarów w zachodnich wtedy sklepach, głównie w niemieckich. W trakcie ewolucji często było używane również do określania kradzieży luksusowych aut na terytorium Niemiec i przetransportowaniu ich do Polski (rzadko). W każdym z przypadków element kradzieży poza terytorium Polski był najbardziej istotny i to właśnie on nadawał podstawowego znaczenia temu słowu i odróżniał go od standardowej kradzieży. Zwany był wtórnym, słowiańskim, sprawiedliwym podziałem dóbr osobistych.
YUMA mnie nawiedzała co krok, ciągle widziałam reklamy w Internecie, także trailer był ciekawy, więc kusiła mnie ta produkcja. Sam Jakub Gierszał spowodował, że chciałam jeszcze bardziej obejrzeć ten film, gdyż spodobała mi się jego gra aktorska w znanej - myślę większości - Sali Samobójców. Pierwsze co pomyślałam, to to, że dzięki niemu YUMA może być dobra, gdyż uważam go za utalentowanego chłopaka. Oczywiście to nie film jednego aktora, a obsada wydała się dość mocna. Szczerze powiedziawszy, nie jestem fanką polskich produkcji, bowiem – według
mojej opinii – na tle zagranicznych wypadają blado, a fabuła i
wykonanie zawsze były dla mnie niewiarygodne, gdyż w naszym kraju
nie zdarzają się omawiane sytuacje, nie ma tak kolorowo czy
romantycznie, a inne gatunki także zawsze odbierałam jako coś naciąganego. Wybaczcie. Oczywiście nie chcę tutaj uogólniać,
mamy także dobre kino, ale zdarza się ono rzadko. Może to jest
dziwne podejście – nie osądzajcie mnie za nie!
Akcja filmu toczy się niedługo po tym jak upadł PRL. Młody Zyga razem ze swoimi znajomymi pomaga pewnemu Niemcowi. Za zapłatę, główny bohater z Rysiem postanawiają zrobić coś szalonego, przez co wpadają w kłopoty, a ich przyjaźń całkowicie się kończy i powstaje między nimi konflikt. Po kilku latach, Zygmunt dalej tkwi w tej samej miejscowości, z dawnymi znajomymi. Chcąc zaimponować jednej dziewczynie, która znacznie wybijała się pod względem ubioru i dbania o siebie od innych, zatrudnia się u swojej ciotki Halinki i po krótkim czasie zdobywa szacunek u reszty mieszkańców. Wraz z Młotem, Kulą i Bajaderą zajmują się kradzieżą i rozprowadzaniem zdobytych towarów u siebie w mieście. Są teraz znani, lubiani, a także reprezentują sobą pewien poziom. Zyga stara się o względy Majki, ale czy na pewno to, co robi imponuje tej rudowłosej dziewczynie? Nie dostrzega tego, że inna bliska mu kobieta jest w nim zakochana.
Łatwo tutaj przekroczyć możliwe granice. Najpierw były to drobne kradzieże, a później, stawały się coraz bardziej kosztowne. Bohaterowie zatracili się w swojej nowej pracy, a widz obserwuje ich kolejne etapy drążenia w tym zawodzie i zmian ich charakterów. Do czego stali się zdolni? Tego Wam nie zdradzę, tylko odsyłam do YUMY. Na pewno należy tutaj wspomnieć o samej grze aktorskiej, która pod niemal każdym względem była rewelacyjna. Chyba nie znalazł się w obsadzie taki ktoś, kto przeszkadzałby mi swoją osobą czy po prostu nie pasował do całej kreacji. Jedynie Karolina Chapko nie wywarła na mnie większego wrażenia, ale może właśnie o to chodziło, na niej cała uwaga nie powinna się skupiać? Wydaje mi się, zresztą nie tylko mnie, że polskie kino się odradza dzięki właśnie takim produkcjom, których - mam nadzieję - będzie coraz więcej na naszym rynku. Mój sceptycyzm zaczyna topnieć, a ciekawość co do nowych naszych filmów staje się coraz większa. YUMA ma wysoki poziom gry, młodzi aktorzy pokazują, że potrafią wczuć się w rolę. Jakubowi Gierszałowi pasują takie produkcje, które nie są proste w odbiorze, chyba dobrze się w nich odnajduje. Także Krzysztof Skonieczny, Tomasz Schuchardt, Jakub Kamieński, Helena Sujecka wykazali się ogromnym talentem, przez co są nadzieją, że u nas będzie lepiej. Nie zapominam także o Katarzynie Figurze oraz Tomaszu Kocie, którzy - jak zwykle - okazali się w dobrej formie. Trochę pominięty w zachwytach wydaje mi się Kazimierz Mazur, o którym jest cicho, a w filmie odgrywa ważną postać, może nie pierwszoplanową, ale drugoplanową już owszem. Nawet Tomasz Kot, jako zły charakter wypadł znakomicie, a Katarzyna Figura jako słodka ciocia zachwyca - ale takie kreacje jej przecież pasują. ;)
Muzyka przewija się bez przerwy, jest jej wiele i z wielu gatunków, więc na pewno każdy znajdzie tutaj coś, co mu się spodoba. Czy coś wydało mi się nierzeczywiste? Oczywiście! Tak jakby wszystkie ubiory bohaterów, modele butów były nie z tego czasu, zbyt nowe, ale poza tym, resztę ogląda się przyjemnie i realnie.
Fabuła jest teoretycznie prosta, jednak samo wykonanie daje do myślenia. Wiele scen jest niedopowiedzianych, przez co widz musi sam je interpretować. Film pobudza wyobraźnie, a także daje dużo tematów do dyskusji. Myślę, że każdy odbierze tę produkcję na swój sposób. Czytając komentarze spotkałam się z ogromem różnić w interpretacjach, a także z stwierdzeniem, że należy tę produkcję obejrzeć parokrotnie, aby postarać się ją zrozumieć w zupełności. I to ostatnie jest prawdą. Przez te niedomówienia, film staje się zagadką, raz coś wydaje nam się dobre, a raz złe w omawianej historii. Osobiście polecam i zachęcam do obejrzenia YUMY.
Źródła zdjęć:
Definicja YUMY:
może kiedyś obejrzę... ogólnie nie przepadam za polskim kinem, a jeśli już na coś się decyduję, to są to zazwyczaj stare filmy, nic współczesnego
OdpowiedzUsuńO tak, ja również polubiłam Gierszała po "Sali samobójców" - ten film głęboko wrył mi się w pamięć i często do niego wracam (do tej pory mam ulotkę z kina!). Dlatego z miłą chęcią obejrzę ten film. I dla niego, i dla pośmiania się z ciotkowej roli Kasi Figury :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Angie Wu
www.blogspot.com
Przyznaję, że film wydaje się być interesujący, ale raczej nie uda mi się wybrać na niego do kina... jednakże, nie tracę nadziei ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Słowo "Yuma" ma pochodzi od filmu, bo o 15:10 odchodził pociąg do Berlina.
OdpowiedzUsuń