Przejdź do głównej zawartości

PLANY NA 2020 I CO NA BLOGU W TYM ROKU?


Dobrze widzicie, jest pierwszy dzień lutego, a ja publikuję post o swoich planach na 2020 rok. Długo się zastanawiałam czy to robić, żeby czasem sobie nie zapeszyć. Ostatnimi czasy czytanie książek fizycznych idzie mi topornie. Dopiero kończę książkę Niewidzialna obrona, którą zaczęłam w drugiej połowie listopada. A tutaj co, zrobiłam sobie listę książek, które chcę przeczytać w ciągu następnych jedenastu miesięcy? Mały absurd, co?

W ubiegłym roku czegoś takiego jak lista książek do przeczytania nie stworzyłam. Robiłam to sezonowo jedynie, co wychodziło mi z różnym skutkiem. Tym razem postanowiłam się skupić na 10 książkach, które mnie interesują, do których namawia mnie mąż, albo które mam w planach od dawna. Mam tylko nadzieję, że te książki, które mam w planach od dawna – przeczytam, bo inaczej będzie kiepsko. W związku z tym, że moja ilość czasu, a tym samym ilość przeczytanych książek drastycznie spadnie w tym roku, moim celem dodatkowym jest brak nowych książek dla mnie, a także ograniczenie współprac do minimum. Już kiedyś taki detoks sobie zrobiłam i poszło dobrze, zobaczymy jak mi pójdzie tym razem. Wiem, że to nie będzie łatwe, bo już teraz widzę książki, które tematycznie mnie kuszą, i o dziwo nie jest to w ogóle beletrystyka, tylko książki społeczne, kulturowe, ogólnie trudne, o ludziach i ich problemach. Oczywiście jeśli chodzi o książki dla mojej córki, żadnego bana nie mam ;)



Wracając do listy czytelniczej na ten rok, to wytypowałam dziesięć tytułów, na których szczególnie mi zależy. Kilka z nich (sic!) pojawiało się już na takich listach, no ale... podam je ponownie.

Stephen King, czyli To oraz Instytut. To mnie kusi chyba od zawsze, a jednocześnie przeraża z dwóch powodów. Po pierwsze przez grubość, po drugie przez klauna. Nowe adaptacje mi się podobały, więc tym bardziej czuję się skuszona i namówiona do nadrobienia swoich zaległości. Instytut natomiast jest nowością Kinga i słyszałam o nim dobre rzeczy. Czeka na półce już, bo dostałam pod choinkę.;)

Ptaki i Krótka historia prawie wszystkiego, to książki, do których przeczytania namawia mnie mąż. Na półce teraz też czeka nowa książka Billa Brysona Ciało. Instrukcja dla użytkownika, która również mnie kusi i nie wiem, czy po nią też nie sięgnę w tym roku ;) A Ptaki to taka klasyka, którą chyba warto poznać, dodatkowo, jest to tylko opowiadanie. No i... po książce nadrobimy z mężem film.
Metro (trylogia) i Millennium (trylogia). Ojej, to będzie ciekawy zestaw. Trylogię Stiega Larssona kupiłam na samym początku mojej przygody z blogowaniem, czyli prawie dziewięć lat temu, a nadal jej nie przeczytałam. Wstyd. Metro znalazło się na mojej półce dopiero w 2019 roku i rozpoczęłam jego lekturę latem jakoś, jednak przez gabaryty całej trylogii (mam w jednym tomie!), odłożyłam ją na troszkę później. Raczej nie jest to książka, którą mogłabym zabierać ze sobą, bo to jednak cegła jest...
Sekretne życie pszczół i Charlie st. Cloud są bardzo długo na moich półkach, więc... ponownie wstyd! A Sekretne życie pszczół dostałam od swojej widzki na YT, z którą miałam bardzo dobry kontakt niegdyś. Jeśli chodzi o Charlie'go, to lubię film, więc książkę pora nadrobić.
Imię róży oraz Rok 1984. Innymi słowy, kolejne dwa klasyki, które są warte nadrobienia. A przynajmniej mam nadzieję, że tak będzie w moim przypadku, że te tytuły przypadną mi do gustu. Zobaczymy.
I tak mniej więcej prezentuje się moje planowanie czytelniczego roku. Jeżeli chociaż połowa z nich zostanie przeze mnie odhaczona, to będę z siebie dumna.
Jeżeli chodzi o mojego bloga, to liczę na to, że nie będę miała momentów zrezygnowania, kiedy będę chciała wszystko porzucić i odejść. Będąc szczerą, to niejednokrotnie tak miałam. Dodatkowo, przez to, iż nic nowego nie będę kupowała w tym roku, a współprace się mocno ograniczą, na blogu będzie się pojawiać śladowa ilość nowości wydawniczych. Myślę, że to może sprawić, że mniej osób będzie trafiać do mnie.
A co w tym roku będzie można znaleźć na blogu?
Standardowo – recenzje książek. Tak jak zawsze, sporadycznie będę pisała o filmach i serialach. Może wspomnę też o jakichś dokumentach (głównie z Netfliksa), które zobaczę, i które nadadzą się do polecenia. W związku z tym, że mam małe dziecko, na pewno niejednokrotnie o książkach dla dzieci będę pisała. Już w poniedziałek będzie o Piotrusiu Panu. Zastanawiam się nad wprowadzeniem serii Gdybym mogła kupować nowe książki, to skusiłabym się na, ale musicie mi powiedzieć czy warto. Zwłaszcza, że na blogach serie z zapowiedziami na dany miesiąc się pojawiają.

Dajcie znać co u Was! Jakie macie plany czytelnicze na ten rok? A może niczego nie planujecie i króluje u Was spontaniczna decyzja co czytać

Komentarze

  1. Ja nie robię planów blogowych...czytam na co mam ochotę, publikuje kiedy mam czas...tak jest łatwiej :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jasne, że tak jest łatwiej, ale czasem jakieś plany warto mieć. ;)

      Usuń
  2. Też nic nie planuję, ale lista książek bardzo ciekawa u Ciebie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Hej Klaudia ❤️

    Mam nadzieję, że nie będziesz miała żadnych słabszych dni odnośnie bloga. Gratuluję ślicznej córeczki ❤️ i z ogromną chęcią poczytam o książeczkach dla maluszków. Zaciekawiłaś mnie też Gdybym mogła kupować nowe książki to....
    Przepraszam za tak chaotyczny wpis, ale postaram się być teraz bardzo często na Twoim blogu, nadrobić zaległości.
    Buziaki 😘

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cześć!

      Też mam nadzieję, że nie będę miała takich słabszych dni. Ale wiadomo, może nieraz braknąć czasu przez maleństwo. Dziękuję bardzo, teraz córeczka przysłania mi świat ;)
      Zapraszam w takim razie do regularnego podczytywania mojego bloga;)
      Pozdrawiam!

      Usuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.