GDYBYM MOGŁA KUPOWAĆ KSIĄŻKI, TO BYM SIĘ SKUSIŁA...

Cześć!

Jak to jest, że na ten rok postanowiłam sobie, iż nowych książek kupować nie będę, a jednak ... masochistycznie będę pisać (raczej nieregularnie) o zapowiedziach i nowościach, które zwróciły moją uwagę. Postaram się nie być jedną z tych osób, które na każdy miesiąc przygotują kilkanaście tytułów, które warto przeczytać albo po prostu mieć. Będę wybierać tytuły według sobie tylko znanego klucza, według swojego nastawienia czytelniczego w danym momencie. I będę się starała, aby tych książek było raczej kilka, a nie naście...

Na pierwszy ogień wskakuje pięć pozycji. Prawie wszystkie to reportaże albo literatura popularnonaukowa. Jedynie jedna to wzorowana na prawdziwej historii, opowieść Bibliotekarka z Auschwitz (Wydawnictwo Literackie). Mam wrażenie, że ostatnio bardzo dużo jest wydawanych książek o Obozie. Ja szczególnie często po nie nie sięgam, ale tym razem bym się skusiła.

Następna w kolejce jest książka Toma Phillipsa, który zasłynął w ubiegłym roku książką Ludzie. Krótka historia o tym, jak spieprzyliśmy wszystko. Podobno dobra, nie czytałam, ale czeka na mnie na regale. 26 lutego będzie miała swoją premierę Prawda. Krótka historia wciskania kitu (Wydawnictwo Albatros). Nie wiem jak do Was, ale do mnie ten tytuł baaardzo przemawia Może być ciekawie i mocno!

A skoro jesteśmy przy słowie mocno, to czekam na Psychopatów (Wydawnictwo Filia). Może i jestem dziwna, ale naprawdę lubię takie klimaty. Lubię poznawać psychikę ludzką, zwłaszcza tę nieco zepsutą. A Wy?

Jeszcze w styczniu swoją premierę miała książka Prostytutki. Tajemnice płatnej miłości (Wydawnictwo W.A.B.). Uważam, że może być to szalenie ciekawy temat i z chęcią bym zgłębiła tajemnice pracy prostytutek, chociaż podejrzewam, że może być to niełatwa książka.

No i na koniec książka, która również swoją premierę miała końcem stycznia, czyli Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera (Wydawnictwo Czarne). Książka jest trudna, ale warta uwagi, bo otwiera oczy na naprawdę wiele kwestii związanych z chorobą dzieci, a także z pomocą dla dzieci i rodzin. Wstrząsające! Tak, jak można się domyślić, przeczytałam tę książkę, bo naprawdę mi na niej zależało i skorzystałam z dwóch tygodni darmowych na Legimi (zastanawiam się czy nie aktywować sobie abonamentu...?).

Dajcie znać czy na którąś z tych pozycji też czekacie, a może są Wam całkowicie obojętne, albo nie są to wasze klimaty? Dla mnie rok 2020 chyba będzie rokiem reportaży, literatury popularnonaukowej i psychologicznej tudzież biograficznej, bo coś czuję, że po nikłą ilość beletrystyki będę sięgać. Zobaczymy..

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

CZYTAJ DALEJ ;)

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.

CZYTAJ DALEJ ;)

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

CZYTAJ DALEJ ;)

Szukaj na tym blogu