Przejdź do głównej zawartości

CZAROWNICE Z SALEM FALLS (2011)

USA/KANADA | DRAMAT/KRYMINAŁ | 2011

Kiedy tylko zobaczyłam, że na HBO będzie film Czarownice z Salem Falls, wiedziałam, że tytuł ten coś mi mówi i brzmi znajomo. Moja intuicja mnie nie zawiodła i już po chwili zorientowałam się, że czytałam jakiś czas temu książkę o tym samym tytule. Produkcja ta jest ekranizacją naprawdę świetnej powieści Jodi Picoult, jednej z moich ulubionych autorek. Jakie są moje wrażenia z seansu?

Na początku bardzo mnie zdziwiło to, że o filmie wcześniej nie słyszałam. Pamiętałam doskonale rozgłos jaki towarzyszył premierze Bez mojej zgody z 2009 roku, a już ekranizacja powieści Picoult wychodząca zaledwie dwa lata później jest owiana jedną wielką tajemnicą. Ba! Nawet nie ma żadnego plakatu, jakby nikomu nie zależało na tym, aby ktokolwiek ją obejrzał. I może to dobrze...




Jack St. Bridge przyjeżdża do Salem i chce rozpocząć życie na nowo. Poznaje Addie Peabody, która daje mu pracę w swojej restauracji i z którą zaczyna go łączyć szczególna więź. Są dla siebie bliscy, jednak to rosnące między nimi uczucie musi przejść próbę. Mężczyzna bowiem został skazany na kilka miesięcy więzienia za gwałt na nieletniej. Kiedy obywatele miasteczka się o tym dowiadują, chcą go wręcz zlinczować, nie dając mu drugiej szansy. W tym samym czasie, jedna nastolatka się w nim zakochuje i za pomocą magii pragnie go zdobyć. Kiedy Jack jest oporny na jej uroki oraz zachęty, ta mówi, że były więzień ją zgwałcił. Jaka jest prawda? Co zaszło tej nocy w lesie?

Czarownice z Salem Falls zaskoczyły mnie tym, że trwają bardzo krótko. Historia nie zdążyła się rozkręcić, a już zbliżała się ku końcowi. Producenci nie dali swoim widzom możliwości przeżywania wydarzeń razem z bohaterami, nie pozwolili im wczuć się w całość i przejść przez nią bardziej emocjonalnie. To co najważniejsze było w książce, tutaj zostało całkowicie pominięte. Kilka rzeczy minimalnie zostało zmienionych, łącznie z zakończeniem. Podczas oglądania starałam się pozbyć z głowy obrazu tego, co stworzyła w swojej książce Jodi Picout i próbowałam oddać się wizjom reżysera. 


Gra aktorska jest całkiem dobra, także do niej nie mam co się doczepiać. Ujęcia również są poprawne, ale nie zachwycające. To nie są zdjęcia, które pozostają na dłuższy czas w umysłach odbiorcy. Zabrakło mi klimatu, tajemnicy i niepewności w tym wszystkim. Ogólnie film zawiera to, co najważniejsze, jednak nie umiałam się na nim skupić. Wydał mi się zbyt płytki i szczególnie mi się nie spodobał. Ot, taka produkcja do zobaczenia przy okazji. Fabuła jest interesująca i spodziewałam się nieco lepszego odbioru, ale... potwornie się zawiodłam. Mogło wyjść o wiele lepiej, bowiem sama historia się broni, ale jak widzę, reżyser jedynie na nim polegał i wyszedł przeciętny film. Szkoda. 

Komentarze

  1. Skoro szału nie ma to z braku innych zajęć...

    OdpowiedzUsuń
  2. Również nie wiedziałam, że istnieje film na podstawie tej książki, którą przeczytałam już ładnych kilka lat temu i bardzo mi się podobała. Czas to nadrobić:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Warto nadrobić, jednak książke jest dużo lepsza od filmu. ;)

      Usuń
  3. pojęcia nie miałam, że książka doczekała się ekranizacji. uwielbiam tę powieść Picoult wiec filmu za żadne skarby nie odpuszczę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. U mnie było to wielkim zaskoczeniem, zwłaszcza, że "Bez mojej zgody" bardzo nagłośnili, a tutaj cisza. Również jest to jedna z moich ulubionych powieści autorki.

      Usuń
  4. Uwielbiam wszystko, co jest mniej lub bardziej związane z twórczością Jodi Picoult, dlatego na pewno przeczytam i obejrzę "Czarownice z Salem Falls", nawet jeśli film zanadto nie zachwyca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Książkę bardzo polecam, bo jest naprawdę dobra! A jeśli chodzi o film, to sama określisz, czy jest warty obejrzenia :)

      Usuń
  5. Mimo twojej opinii chętnie obejrzałabym film, ale na początek raczej sięgnę po książkę :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak najbardziej zachęcam Cię do obejrzenia filmu, abyś sama wyrobiła sobie o nim opinię :) A najpierw książka, zdecydowanie!

      Usuń
  6. Nie przepadam za takimi "płytkimi" filmami... Tym bardziej go nie obejrzę, że Tobie średnio się spodobał.

    shelf-of-books.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Książki jeszcze nie czytałam, więc poczekam z tą ekranizacją, zwłaszcza, że piszesz, iż jest przeciętna. Nie chciałabym się zniechęcić ani popsuć sobie przyjemności z czytania. :P

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.