CZAROWNICE Z SALEM FALLS (2011)

USA/KANADA | DRAMAT/KRYMINAŁ | 2011

Kiedy tylko zobaczyłam, że na HBO będzie film Czarownice z Salem Falls, wiedziałam, że tytuł ten coś mi mówi i brzmi znajomo. Moja intuicja mnie nie zawiodła i już po chwili zorientowałam się, że czytałam jakiś czas temu książkę o tym samym tytule. Produkcja ta jest ekranizacją naprawdę świetnej powieści Jodi Picoult, jednej z moich ulubionych autorek. Jakie są moje wrażenia z seansu?

Na początku bardzo mnie zdziwiło to, że o filmie wcześniej nie słyszałam. Pamiętałam doskonale rozgłos jaki towarzyszył premierze Bez mojej zgody z 2009 roku, a już ekranizacja powieści Picoult wychodząca zaledwie dwa lata później jest owiana jedną wielką tajemnicą. Ba! Nawet nie ma żadnego plakatu, jakby nikomu nie zależało na tym, aby ktokolwiek ją obejrzał. I może to dobrze...

Jack St. Bridge przyjeżdża do Salem i chce rozpocząć życie na nowo. Poznaje Addie Peabody, która daje mu pracę w swojej restauracji i z którą zaczyna go łączyć szczególna więź. Są dla siebie bliscy, jednak to rosnące między nimi uczucie musi przejść próbę. Mężczyzna bowiem został skazany na kilka miesięcy więzienia za gwałt na nieletniej. Kiedy obywatele miasteczka się o tym dowiadują, chcą go wręcz zlinczować, nie dając mu drugiej szansy. W tym samym czasie, jedna nastolatka się w nim zakochuje i za pomocą magii pragnie go zdobyć. Kiedy Jack jest oporny na jej uroki oraz zachęty, ta mówi, że były więzień ją zgwałcił. Jaka jest prawda? Co zaszło tej nocy w lesie?

Czarownice z Salem Falls zaskoczyły mnie tym, że trwają bardzo krótko. Historia nie zdążyła się rozkręcić, a już zbliżała się ku końcowi. Producenci nie dali swoim widzom możliwości przeżywania wydarzeń razem z bohaterami, nie pozwolili im wczuć się w całość i przejść przez nią bardziej emocjonalnie. To co najważniejsze było w książce, tutaj zostało całkowicie pominięte. Kilka rzeczy minimalnie zostało zmienionych, łącznie z zakończeniem. Podczas oglądania starałam się pozbyć z głowy obrazu tego, co stworzyła w swojej książce Jodi Picout i próbowałam oddać się wizjom reżysera. 

Gra aktorska jest całkiem dobra, także do niej nie mam co się doczepiać. Ujęcia również są poprawne, ale nie zachwycające. To nie są zdjęcia, które pozostają na dłuższy czas w umysłach odbiorcy. Zabrakło mi klimatu, tajemnicy i niepewności w tym wszystkim. Ogólnie film zawiera to, co najważniejsze, jednak nie umiałam się na nim skupić. Wydał mi się zbyt płytki i szczególnie mi się nie spodobał. Ot, taka produkcja do zobaczenia przy okazji. Fabuła jest interesująca i spodziewałam się nieco lepszego odbioru, ale... potwornie się zawiodłam. Mogło wyjść o wiele lepiej, bowiem sama historia się broni, ale jak widzę, reżyser jedynie na nim polegał i wyszedł przeciętny film. Szkoda.