NIGDY WIĘCEJ | ANNA ZAMOJSKA

Ostatnio głośno w książkowym świecie było o Nigdy więcej Anny Zamojskiej. Jest to tytuł o molestowaniu czternastolatki przez proboszcza. Autorka, a jednocześnie ofiara, postanowiła podzielić się z szerszym gronem swoją historią, za co już na samym początku należą jej się wyrazy uznania, bo z pewnością nie była to łatwa decyzja.

Nigdy więcej jest szczera do bólu, choć napisana w eteryczny sposób, trochę literacko i poetycko. Taki właśnie rodzaj przekazu wybrała Zamojska dla swoich wspomnień. Czyta się całość… dobrze, choć ze ściśniętym gardłem i niedowierzaniem. Molestowanie nigdy nie będzie łatwym tematem do poznawania, zwłaszcza jak atakującym jest osoba, która uchodzi za przyjaciela rodziny. W tym przypadku był to ksiądz.

Rodzina Anny Zamojskiej jest głęboko wierząca i sytuacja, w której znalazła się Anna była niewątpliwie próbą dla jej wiary. Niesamowita była to walka autorki ze swoimi demonami, szukanie przez nią spokoju w religii, jednocześnie nienawidząc jej z całego serca. Czytając wspomnienia kobiety, trzeba było sobie przypominać, że do czynienia czytelnik ma z prawdziwą opowieścią, nie z fikcją czy wyobrażeniami o wykorzystywaniu seksualnym. I mając tę świadomość, lektura zaczyna autentycznie boleć.

Nie jest to książka łatwa i dla każdego. Osobiście nie stronię od tego typu historii, bo uważam, iż są one potrzebne, ostrzegają, otwierają też oczy czytelnikowi na niektóre rzeczy, sytuacje. Być może wyostrza jego zmysły, aby ewentualnie móc zareagować i pomóc.