Przejdź do głównej zawartości

Lipiec & Sierpień 2018 w pigułce



Dawno nie publikowałam swoich podsumowań miesięcy i wręcz zapomniałam jak to się robi. Warto jednak powrócić do tego nawyku, bo później można powspominać, a przecież czas tak szybko leci. Ciągle w głowie mam klimat wakacyjny, dla mnie nadal jest lato i nie czekam z utęsknieniem na jesień. Okej, czekam, bo lubię jej początki, zwłaszcza że w październiku mam urodziny. Ale tego klimatu wakacyjnego będę się teraz trzymać.


W lipcu byliśmy z mężem nad morzem, co było (prawie!) cudowne. Przez cały pobyt była piękna pogoda, ale niestety sinice pokrzyżowały nam plany i tylko przez dwa dni mogliśmy korzystać z uroków morza. Nasze plażowanie zakończyło się po trzech dniach, natomiast wzmogły się nasze piesze wycieczki. Byliśmy pierwszy raz na Stand-up Polska i zostałam zaangażowana w występy, więc był stres, ale takie są konsekwencje siadania w pierwszym rzędzie. Wydaliśmy dużo pieniążków na cymbergaje, jednak nie żałujemy, bo to nasza ulubiona gra, a ponadto „wygrane” punkty wymieniliśmy na emoji portmonetkę oraz bransoletkę z Arsenalu. Było warto ;) Aktualnie powyższy wyjazd jest tylko pięknym, odległym wspomnieniem i będę czekać z utęsknieniem na przyszły rok, na kolejny taki urlop. A zdjęcia publikowałam na blogu, więc zapraszam do oglądania. ;)



Jeśli chodzi o książki, to w końcu przeczytałam Lot nad kukułczym gniazdem a także obejrzeliśmy ze Zdzichem ekranizację. O niej opowiem Wam w osobnym poście, ale zdradzę Wam, że podobała mi się. Obejrzeliśmy też Psychozę, która też była niezłą adaptacją. Wracając jednak do tematu samych książek, to ostatnio mam przyjemność czytać same smaczne kąski, a zdecydowanie godnym polecenia tytułem jest Miejsce egzekucji, o którym pisałam na blogu. Zarówno ja jak i mój luby mamy powieść Val McDermid za sobą i tak samo mocno ja przeżywaliśmy. W sierpniu w końcu zapoznałam się też z Cudownym chłopakiem, którego miałam na swojej liście do przeczytania od długiego czasu. Przeczytałam i polecam.

O serialu Dark jeszcze napiszę na blogu, ale warto wspomnieć, że w tydzień obejrzeliśmy z mężem cały pierwszy, i póki co jedyny, sezon. Historia jest naprawdę wciągająca i ciekawa, chociaż z realizacją bywało różnie. Nie zmienia to faktu, że całość odbieram dobrze i nie mogę się doczekać kolejnego sezonu.

W lipcu w nasze skromne progi zawitała biblioteczka, co po ponad siedmiu miesiącach trzymania książek głównie w kartonach, było niczym święto narodowe. Podczas układania na niej książek, wielu postanowiłam się pozbyć, dać im nowy dom. Trochę z nich przeznaczyłam na bookcrossing, trochę pójdzie do bibliotek w Gliwicach. Niektóre chciałam sprzedać i wystawiłam na Instagramie, ale ostatecznie (chyba!) skorzystam z skupszopa i w taki sposób sprzedam.


Początkiem sierpnia publikowałam na blogu TBR na lato i... udało mi się odhaczyć prawie wszystkie tytuły z listy. Został mi tylko Harry Potter i Zakon Feniksa, ale lato się jeszcze nie skończyło, więc jest nadzieja, że i tę cegłę przeczytam. Jestem z siebie dumna, bo zazwyczaj moje listy czytelnicze nie są realizowane nawet w połowie.
Myśląc o lipcu i sierpniu, to nic więcej nie przychodzi mi na myśl, jednak w związku z tym, że dawno nie publikowałam tutaj podsumowań, wspomnę jeszcze o kilku dodatkowych rzeczach.
Odkryłam kanał na YouTube 7 metrów pod ziemią, gdzie prowadzący rozmawia z gośćmi wykonującymi różne zawody, albo z osobami po różnych przejściach życiowych. Ogląda się to dobrze, bo nie jest to naciągane czy reżyserowane. Jeżeli nie znacie, to zachęcam do oglądania.
Po drugie, odkryłam Ogarnięte dziewczyny, które mają sklep z naklejkami, a ja naklejki lubię i korzystam z nich pisząc w pamiętniku. Aktualnie nie ma miesiąca, abym czegoś u nich nie zamówiła, a co najgorsze, dziewczyny nowe wzory i pomysły realizują zbyt szybko, a portfel płacze.




Na przełomie czerwca i lipca odwiedziliśmy ze znajomymi Poznań. Pierwszy raz byłam w sercu Wielkopolski i urzekło mnie to miasto, jest klimatyczne i barwne, a przede wszystkim wydaje się takie otwarte. Na pewno nie da się w nim nudzić! Zdjęcia z tego (za)krótkiego wyjazdu publikowałam tutaj.

I to chyba tyle. Cieszę się, że zabijające wolę życia upały już są za nami, a temperatura, która aktualnie jest za oknem, jest moją ulubioną i mam nadzieję się nią delektować jak najdłużej. Sobie i Wam życzę owocnego września, udanego powrotu do szkoły czy pracy. ;)

Dajcie znać co ciekawego się ostatnio u Was działo. Może przeczytaliście godną uwagi książkę?

Komentarze

  1. O tak, teraz klimat jest najlepszy :D Kanał 7 metrów pod ziemią chętnie oglądam, tytuły też znam, chociaż Lot nad kukułczym gniazdem chyba tylko oglądałam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Fajne podsumowanie :) U mnie nic ciekawego, ale za to jestem już w domu...hura :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo fajny post i u mnie nic ciekawego tak samo hehe

    ZAPRASZAM NA MÓJ BLOG

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.