Przejdź do głównej zawartości

Dark | Serial od Netflix


O Netflixowym serialu Dark słyszałam, że jest podobny klimatem do Stranger Things, którego jesteśmy z mężem fanami. Długo nie miałam jednak ochoty po niego sięgać, aby się nie zawieźć, albo nie zmienić zdania co do ST. W końcu jednak, w luźny dzień postanowiliśmy z mym lubym zaryzykować. I włączyliśmy...
Pierwsze co mogę stwierdzić, to, to,że na pewno te dwa seriale nie wydają mi się podobne, nawet w najmniejszym stopniu. Owszem, są wciągające (Stranger Things od pierwszych minut!) i mają swój specyficzny klimat, ale nic poza tym. Dark na samym początku mnie nie zauroczył, dwa-trzy pierwsze odcinki oglądałam tylko za namową męża, bo mnie męczyły i sama bym pewnie się nie zmotywowała do ich włączenia. Jednak obejrzałam całość i jako tako nie narzekam, a nawet jestem skuszona do zobaczenia sezonu drugiego.


W pewnej niemieckiej miejscowości zaginęło kilka dzieciaków. Po prostu zniknęły i znikają nadal. A poszukiwanie ich doprowadza do bardzo dziwnych odkryć, które nie mieszczą się w głowach. Ojciec głównego bohatera, Jonasa, w pierwszej scenie popełnia samobójstwo, które okazuje się kluczowym elementem całej historii. Aktualne wydarzenia mają ścisły związek z wydarzeniami mającymi miejsce 33 lata temu.
Atmosfera w serialu jest ciężka, wręcz klaustrofobiczna, bo mieszkańcy dobrze się znają, mają za sobą trudną przeszłość, która kawałek po kawałku jest odkrywana przed widzem. A co najgorsze, niektórzy mają mroczniejsze tajemnice wykraczające poza ludzkie pojęcie. Przez to, że w serialu wydarzenia sprzed lat mieszają się z tymi aktualnymi, postaci w nim występujących jest sporo, a to może być bardzo mylące. I dziesięć odcinków Dark daje nieźle popalić naszej logice, bo połączenie postaci ze sobą, i niektórych faktów, może być bardzo trudne i męczące. Czasem potrzebna by była mapka z rozrysowanymi bohaterami, aby niczego nie pomylić i nie pogubić się w fabule.


To nie jest serial idealny, choć za taki chce być uważany. Nie będę udawać, że się nie wciągnęłam, bo wciągnęłam się w Dark bardzo. Nie będę ukrywać, że spodobał mi się pomysł na fabułę i jestem przygotowana na ewentualny kolejny sezon, bo już wiem, że wiele się w nim będzie działo. Chodzi o to, że z bohaterami nie miałam po drodze, z nikim nie mogłam się zżyć, zwyczajnie mnie irytowali i męczyli. I też nie chodzi o same postaci, o ich napisanie, ale o grę aktorską, która była nijaka. Muzyka w serialu jest natomiast bardzo specyficzna. Raz jest rewelacyjna i pasująca do wydarzeń, innym razem w ogóle jest z innej bajki, co tworzy śmieszny efekt. No właśnie, a podniosła melodia, która widzowi ma sygnalizować, że teraz następuje kluczowy moment, jest niejednokrotnie źle umiejscowiona. Jak dla mnie, oczywiście.
Wiem, że jest wielu fanów powyższego serialu, sama do nich się nie chcę zaliczać, niemniej sezon pierwszy w ogólnym zarysie mi się podobał, bo pomysł był bardzo dobry, czasem wykonanie kulało.
Jeżeli macie kilka wolnych godzin i ogromną ochotę na obejrzenie ciekawego i wciągającego serialu, sięgajcie po Dark.

Komentarze

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale