Przejdź do głównej zawartości

MIEJSCE EGZEKUCJI | VAL MCDERMID


Miasteczko-wioska z dziesięcioma domami, rezolutny detektyw i tajemnicze zniknięcie trzynastolatki, tak najprościej opisać książkę Miejsce egzekucji Val McDermid, która po niemal dwudziestu latach dotarła do Polski. Dlaczego zwlekano z jej wydaniem, nie mam pojęcia, ale być może teraz przyszedł na nią odpowiedni czas, bo thrillery są na topie. A powyższy tytuł jest… klimatyczny i wciągający od pierwszych stron.

O tak, ludzie wyjeżdżają (..) Ale Scardale w nich zostaje. Nigdy się go nie pozbywają.”

Scardale, to miasteczko, którego mieszkańcy są bardzo niezależni, wszystkie problemy załatwiają w swoim gronie, a także, są zamknięci na najnowsze technologie lat 60tych. Tym razem postanowili zgłosić sprawę wyżej, policji, bo być może ich przerosła. George Bennett, detektyw inspektor, dowodzący poszukiwaniami trzynastoletniej Alison, która wyszła popołudniu z psem i już nie wróciła, mocno zaangażował się w śledztwo, zwłaszcza, że jest to pierwsza tak ważna sprawa, którą prowadzi. Nie ułatwiają mu zadania miejscowi, którzy nie są skorzy do rozmów.



Czyta się dobrze, klimat jest ciasny, a atmosfera momentami bardzo gęsta. Czytelnik podczas lektury ma ochotę rozgryźć mieszkańców Scardale, bo są jacyś dziwni, bo są inni i trochę przypominają Ludzi z bagien Edwarda Lee* Niejednokrotnie autorka zaskakuje odbiorcę, zapewnia mu wiele zagadek i zwrotów akcji. Miejsce egzekucji, to precyzyjnie napisany thriller, w który człowiek się wczuwa, śledzi akcję z zapartym tchem i rzuca wszystkie plany życiowe, aby dowiedzieć się, jak ta cholerna książka się skończy. A jak się kończy, to myśl jaka nasuwa się jako pierwsza, to „i dobrze...”.

Takich książek nie powinno być, bo zabierają życie... Jest to logiczny kryminał, wszelkie poszlaki zostały ujawnione przez autorkę i jeżeli ktoś uważnie śledził wydarzenia, to mógł dojść do rozwiązania, które i tak szokuje. Nic nie jest utajone przed czytelnikiem. - opinia mego męża ;)




*Skojarzenie z Ludźmi z bagien Edwarda Lee podrzucił mi mąż, który wchłonął Miejsce egzekucji równie szybko jak ja. ;) Swoją drogą, fajnie czyta się coś we dwoje, bo można porozmawiać i wymienić spostrzeżeniami z książki. 



Komentarze

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.