Marcel
Pagnol urodził się 28 lutego 1895 roku w Aubagne. Jego ojciec
Joseph był nauczycielem, a matka Augustine, krawcową. Założył
wraz z kolegami szkolnymi czasopismo literackie „Fortunio”,
przemianowane później na „Les Cahiers du Sud”. Wyższe studia w
Université
d'Aix-en-Provence zakończył zdobyciem dyplomu nauk humanistycznych
w dziedzinie literatury angielskiej. Pisał sztuki teatralne. A w
roku 1928, po wystawieniu „Topaze” jego autorstwa, w ciągu kilku
tygodni zyskał rozgłos i rozpoczął prawdziwą karierę
dramatopisarza. Umarł w Paryżu 18 kwietnia 1974 roku. *
Czas
tajemnic, to drugi
tom o przygodach Marcela, pierwszy nosi tytuł: Chwała
mojego ojca. Zamek mojej matki.
Niestety, moje spotkanie z młodym bohaterem rozpoczęło się od
drugiej część, ale mimo tego, nie miałam większych trudności ze
zrozumieniem treści. Nie było żadnych nawiązań, czy niedomówień,
dlatego też, czytanie poszło mi naprawdę szybko i przyjemnie.
Twórczość Marcela Pagnola poznałam przy okazji książki: Żonapiekarza i już tym
dramatem podbił moje serce. Jakaż była moja radość, kiedy
powieść Czas tajemnic
wpadła w moje ręce.
Lato
w La Treille dla głównego bohatera to czas wielu ciekawych
wydarzeń. Razem z nastoletnim chłopcem, czytelnicy mogą przeżywać
chwile prawdziwej przyjaźni, młodzieńczej miłości, a także
nowych wyzwań. Tutaj, Marcel spotyka na swojej drodze Izabellę, z
którą później chce spędzać niemal każdą swoją chwilę.
Jednak, czy dziewczynka ma dobre zamiary wobec niego, czy traktuje go
jak na damę przystało? Dla niej, jedenastolatek poświęcił swoją
przyjaźń z Lili, a także mało bywał w domu, wraz z rodziną.
„Był
więc jakiś związek pomiędzy miłością i szaleństwem. Ale czy
ludzie szaleli z powodu miłości, czy szaleństwo wzbudzała w nich
miłość?”
Muszę
przyznać, że autor i tym razem zaprowadził mnie w świat,w którym
czuje się niesamowity klimat. Książkę czyta się niczym bajkę
dla dzieci, tak lekko i tak bardzo przyjemnie. Bo naprawdę nie
mogłam się oderwać od tej lektury. Pisarz w bardzo zabawny sposób
opisywał uczucia, pierwszą miłość oraz zmiany jakie zachodzą w
młodym chłopcu. Dodatkowo, co mi się spodobało, to ukazanie tego,
że właśnie młody Marcel ma delikatną duszę, a o tym
dowiedziałam się za pomocą Dziewczynki
z Zapałkami. Właśnie
fragment, w którym znajduje się ta znana nam bajka, jest jednym
moich ulubionych.
„Skończyło
się na tym, że doszedłem do wniosku, że miłość, która
doprowadza do szaleństwa, jest sprawą dorosłych, a w szczególności
kobiet.”
Wadą,
jaką zauważyłam w książce, to na pewno brak wiadomości o samym
autorze, noty biograficznej. Taka znajdowała się w Żonie
piekarza i tutaj także
według mnie powinna się znaleźć. Powieść w pewien sposób
została podzielona na dwie części. Jedna opowiada o lecie w La
Treille, a druga natomiast o nowej szkole Marcela. Niestety, muszę
przyznać, że mimo tego, że bardzo książka mi się podoba, to ta
część o szkole nieco mnie nudziła, nie wciągnęła mnie aż tak
bardzo jak te błogie chwile przy pani Izabelli. Jednak więcej
minusów na szczęście nie znalazłam.
Marel
Pagnol napisał naprawdę świetną książkę i jestem ciekawa, jak
wypada na jej tle, pierwsza część. Czas
tajemnic jest
powieścią, którą polecam wszystkim, zwłaszcza tym, którzy już
poznali twórczość tego autora.
*
Informacje wzięte z Noty biograficznej znajdującej się w książce:
„Żona piekarza” Marcela Pagnola.
Za książkę dziękuję:
Jakoś nie mogę przekonać się do tego autora. Czytałam "Żonę piekarza" i mnie n ie zachwyciła. Boję się sięgać po inne książki Marcela Pagnola :/
OdpowiedzUsuńUwielbiam twórczość Pagnola, tylko tej książki brakuje mi do kolekcji.
OdpowiedzUsuńksiążka nie dla mnie, ale recenzja lekka i przyjemna w czytaniu. Plus za fotki :)
OdpowiedzUsuńOstatnio wszyscy piszą o tej książce i pomimo początkowej niechęci, teraz mam na nią wielką ochotę. ;)
OdpowiedzUsuń