Przejdź do głównej zawartości

Kod Estery - Bernard Benyamin, Yohan Perez

BERNARD BENYAMIN, YOHAN PEREZ | KOD ESTERY | WYDAWNICTWO OTWARTE 

Książka, o której dzisiaj będę omawiała, nie jest łatwą do opisania. Jest poniekąd podróżą sentymentalną jak i historyczną czy biblijną. Czytelnik zyskuje ważną lekcję, dzięki której zaczyna się bardziej i szerzej interesować zawartym w tejże lekturze tematem. Tak przynajmniej było w moim przypadku i mam nadzieję, że niebawem będzie mi dane przeczytać coś na temat II Wojny Światowej, Holakaustu czy samych Niemczech.

Kod Estery to książka o odkrywaniu związku pomiędzy śmiercią nazistowskiego zbrodniarza Juliusa Streichera a Księgą Estery. Mężczyzna ten został skazany na śmierć w procesie norymberskim wraz z innymi dziesięcioma zbrodniarzami III Rzeszy. Przed swoją egzekucją krzyknął Żydzi będą teraz zadowoleni. To jest Purim 1946! [str. 78]. Co miało oznaczać to nawiązanie do jednego ze świąt żydowskich? Tę zagadkę będzie rozwiązywał w swoim śledztwie Bernard Benyamin, dziennikarz i producent telewizyjny. Pomysł na tę historię i materiały wstępne dał mu Yohan Perez, francuski dziennikarz śledczy i reżyser telewizyjny. Wspólnymi siłami będą splatać ze sobą wydarzenia te sprzed kilku tysięcy lat, jak i te z pierwszej połowy XX wieku. Naprawdę zadziwiające jest to, jak wiele powiązań można znaleźć pomiędzy tekstem biblijnym, a tym, co zdarzyło się w niedalekiej przeszłości. Jak dosłownie brać te wszystkie porównania, tego nie wiadomo. Na mnie, całość zrobiła wielkie wrażenie, choć na początku, tak samo jak B. Benyamin byłam sceptyczna.

A po lekturze, tak jak już wspomniałam wyżej, mam ochotę zagłębić się w książki o podobnej tematyce, które rozszerzałyby wiedzę, którą zdobyłam dzięki tej, o której dzisiaj mowa. Przytoczonych jest tu trochę historii sprzed wojny i tuż po niej. Znajdziemy także nieco o obozach koncentracyjnych, wiele o Księdze Estery i jej tłumaczeniu i interpretacjach – okazało się to dla mnie bardzo interesującym wątkiem tej powieści. Nie zabraknie również podróży sentymentalnej autora, wspomnień o rodzicach. Sama książka rozpoczyna się bardzo osobiście, poznajemy odczucia B. Benyamina i to, w jaki sposób doszło do jego spotkania z Yohanem Perezem, współautorem, a przede wszystkim pomysłodawcą Kodu Estery.
Gatunkowo książka ta jest określana jako kryminał, chociaż jak dla mnie bliższym określeniem jest po prostu literatura współczesna, non-fiction. Podobno czyta się ją lekko i z takim samym – a nawet większym – zainteresowaniem jak Kod Leonarda da Vinci, ale osobiście nie mogę się w tej kwestii wypowiedzieć, tego drugiego tytułu nie czytałam. Mogę jednak przyznać, że Kod Estery pochłania się w bardzo szybkim tempie. Być może rozpoczyna się tę książkę opornie, z wahaniem, sceptycyzmem, jednak każda kolejna strona coraz bardziej zadowala, wciąga, a następne rozdziały wydają się jeszcze bardziej fascynujące. Całość napisana i skomponowana jest lekko, jednocześnie tematyka zawarta w książce wcale taka nie jest, porusza i zaskakuje. Dodatkiem godnym uwagi są kody QR oraz wzbogacające treść fotografie, które sprawiają, że treść jest jeszcze bardziej rzeczywista i prawdopodobna, potwierdzają tezę autorów i odpowiadająca na zadane przez nich pytanie.


Polecam Kod Estery przede wszystkim tym, którzy lubią historyczne a także biblijne i religijne akcenty w książkach. 

Zachęcam do obejrzenia wywiadu związanego z książką Kod Estery

Książkę przeczytałam dzięki: 



Komentarze

  1. ,,Kod Estety'' czytałam, lecz mnie osobiście nie zaciekawił na tyle, żebym chciała więcej poznać szczegółów dotyczących procesu norymberskiego itp. Jednak nie ciekawią mnie takie tematy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A mnie zaciekawiła właśnie ta książka bardzo mocno - i mnie to zaskoczyło, nie sądziłam, że zrobi na mnie aż takie wrażenie. ;)

      Usuń
    2. A można wiedzieć co w niej jest takiego ciekawego ? Dobrze się ja czyta i tyle. Historia pokazana jest tyko pobieżnie Dla mnie jest to książką o człowieku który powraca do wiary , "pogłębia" ja . A ostatnie 2 rozdziały psuja całkowicie cały klimat książki. Można ja przeczytać ale czy warto ?

      Usuń
    3. Muszę przyznać, że dwa ostatnie rozdziały są faktycznie zbyteczne i książka by nie ucierpiała, gdyby ich zabrakło. "Kod Estery" ogólnie mnie zaciekawił, tak jak wspomniałam. A także lektura ta zachęciła do sięgania po omówiony temat i pogłębienie swojej wiedzy.
      To, czy warto ją przeczytać, jest problemem indywidualnym. Ja osobiście się cieszę, że książka trafiła w moje ręce.

      Usuń
  2. To zdecydowanie coś dla mojej przyjaciółki! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Z wielką chęcią po nią sięgnę, zwłaszcza że szczerze lubię takie klimaty ; )

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie jest to dla mnie książka.. Odpuszczę ją sobie.

    in-corner-with-book.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Dziękuję za recenzję. Pokrywa się z moimi odczuciami. Mnie najbardziej zaintrygował wątek o obozie w Landsbergu, który Niemcy chcą wymazać z map i pamięci. Ten nauczyciel, który wykupił część gruntów i sam konserwuje pozostałości jest naprawdę jak Don Kiszot. Panna Lala

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, ten wątek jest bardzo ważny w tej książce. Może nie dla samej treści, ale dla przekazu, dla historii i tego, co się dzieje w Niemczech. Dla mnie jest to szokujące. A nauczyciel, faktycznie niczym Don Kichot. ;)

      Usuń
  6. Odnoszę wrażenie, że to dość ciężka literatura, mimo, że chwalisz. Może kiedyś się skuszę. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno nie jest lekka. Ale jest bardzo dobrze napisana i przyjemnie sie czyta.

      Usuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale

Czarownice z Salem Falls - Jodi Picoult

O samej Jodi Picoult nie będę dużo pisała. Jest jedną z moich ulubionych autorek, którą odkryłam naprawdę przypadkiem, było to wręcz zakochanie od pierwszego przeczytania. Rok temu do mojej biblioteczki dołączyła jej kolejna powieść: Czarownice z Salem Falls i dopiero teraz doczekała się przeczytania. Jakie są moje wrażenia? Dowiecie się w dalszej części tekstu. Jack St. Bride ma przed sobą bardzo ważny wybór. Gdzie ma zamieszkać? Właśnie wyszedł z więzienia, gdzie spędził ostatnie osiem miesięcy. Jak się później dowiadujemy, trafił tam za gwałt na nieletniej. Dziwnym trafem znajduje swoje miejsce w Salem Falls, gdzie od razu, nie znając jego przeszłości, zatrudnia go w swojej restauracji Addie Peabody. W tym miasteczku, cztery przyjaciółki, Gill, Meg, Whitney oraz Chelsea, uważają siebie za czarownice i są poddane naturze. Wkrótce ich uwagę skupia na sobie właśnie Jack St. Bride, czy wyniknie z tego coś złego? Mężczyzna nie ma łatwo, ponieważ, kiedy tylko obywatele dowiadują