Mam dla Was kolejny konkurs, który mam nadzieję, przypadnie Wam do gustu. Do wygrania jest książka Marii Nurowskiej Sergiusz, Czesław, Jadwiga. Jak zawsze, zasady są proste. Odpowiedź na zadane pytanie, a także szczypta szczęścia w losowaniu zwycięzcy.
O czym jest książka?
Przedwojenne Wilno. On jest młodym zdolnym poetą, ona piękną, zakochaną w nim studentką prawa. Kiedy on zostawia ją w krytycznym momencie, z czasem pojawia się ten trzeci - wrażliwy bandyta, który zaopiekuje się porzuconą kobietą. W tle: wojenna zawierucha i lata emigracyjnej tułaczki. Historia ta dotyczy dwóch wyjątkowych postaci z artystycznego parnasu: przyszłego noblisty, wówczas początkującego poety, oraz byłego przestępcy, szpiega i więźnia, a zarazem literackiego odkrycia lat trzydziestych.
Czesław Miłosz, po latach spędzonych na emigracji, doczeka się największych literackich splendorów i międzynarodowego uznania, pod koniec życia wróci do Polski. Sergiusz Piasecki, również emigrant, już nigdy nie zobaczy kraju i do śmierci będzie żył w zapomnieniu i biedzie. Łącząca ich, choć nie bezpośrednio, znajomość z tajemniczą Jadwigą i tragiczne losy kobiety znajdują odzwierciedlenie w licznych utworach obydwu artystów. Po latach na ślad tych dramatycznych wydarzeń wpada przez przypadek młoda studentka polonistyki, a później badaczka literatury, dla której z czasem wyjaśnienie nieznanej historii przeradza się w coraz głębszą fascynację, wykraczającą daleko poza życie zawodowe...
Czesław Miłosz, po latach spędzonych na emigracji, doczeka się największych literackich splendorów i międzynarodowego uznania, pod koniec życia wróci do Polski. Sergiusz Piasecki, również emigrant, już nigdy nie zobaczy kraju i do śmierci będzie żył w zapomnieniu i biedzie. Łącząca ich, choć nie bezpośrednio, znajomość z tajemniczą Jadwigą i tragiczne losy kobiety znajdują odzwierciedlenie w licznych utworach obydwu artystów. Po latach na ślad tych dramatycznych wydarzeń wpada przez przypadek młoda studentka polonistyki, a później badaczka literatury, dla której z czasem wyjaśnienie nieznanej historii przeradza się w coraz głębszą fascynację, wykraczającą daleko poza życie zawodowe...
Pytanie konkursowe brzmi:
Imię/przydomek, które najbardziej charakteryzowałyby Twoją osobowość?
Co trzeba zrobić, aby wygrać?
To proste! Odpowiedz na pytanie konkursowe pod tym postem, podpisz się swoim imieniem i pozostaw swój adres email.
Zasady konkursu:
- Organizatorem konkursu jest autorka bloga Herbatka z Książką.
- Fundatorem nagrody jest Wydawnictwo Foksal
- Nagrodą w konkursie jest książka Sergiusz, Czesław, Jadwiga
- Konkurs zostanie rozstrzygnięty za pomocą losowania.
- Biorący udział w konkursie zobowiązany jest do napisania komentarza pod postem konkursowym, z odpowiedzią na pytanie konkursowe [patrz pkt. 6] oraz adresem poczty email.
- Pytanie konkursowe brzmi:
- Uczestnik konkursu może, ale nie musi być obserwatorem bloga Herbatka z Książką. Jeżeli jednak uczestnik konkursu jest obserwatorem ww. bloga, proszony jest o podanie nicka, pod jakim go śledzi.
- Uczestnik powinien posiadać adres korespondencyjny na terenie Polski.
- Konkurs trwa od 17.07.2013 - 23.07.2013
- Ze zwycięzcą konkursu autorka będzie się kontaktować drogą mailową.
- Wyniki konkursu zostaną podane do trzech dni od zakończenia konkursu.
Życzę powodzenia!
Pozdrawiam,
Klaudyna
Nie muszę nawet kombinować .. pamiętasz Paszczaka z Muminków? Taki mam przydomek. Nie wiem dlaczego. Taki nadali mi znajomi...
OdpowiedzUsuń:D
[email protected]
Obserwuję jako Dominika Kowalska (stary nick w blogerze DominiQue) :D
Garfield :) Swego czasu, zanim stworzyłam mola notorycznie gościł w mych awatarach, a czemu? To proste: jak o jestem leniwa, lubię dobrze zjeść oraz nie lubię poniedziałków:)
OdpowiedzUsuń[email protected]
Obserwuję jako Bacha85
Mój przydomek to iskierka. Jest częścią mnie już od czasów liceum.Nadał mi go moje koleżanki. Kiedy zapytałam je dlaczego właśnie iskierka powiedziały mi:" Bo Ty zawsze nawet w najbardziej beznadziejnej sytuacji umiesz pocieszyć i dać człowiekowi iskierkę nadziei." Wtedy nie wiedziałam co odpowiedzieć ale to było bardzo miłe i od tej pory już coraz więcej osób tak do mnie mówi:)
OdpowiedzUsuńMój mail [email protected]
Pozdrawiam:)
Moją osobowość najbardziej reprezentuje imię JULIA i ogromnie żałuje, że nie noszę tak pięknego imienia, gdyż ...
OdpowiedzUsuńJulia jest uwodzicielską kobietą pełną majestatu i wdzięku. Jest raczej skryta, trochę nieśmiała. Unika kontaktu ze światem i tłumem. Aby nie pokazać po sobie, że dana sytuacja wstrząsa nią lub ją wzrusza, wyhamowuje reakcję do tego stopnia, że może się wydawać nieczuła i obojętna. Posiada dar przewidywania wielkich etapów w swym życiu. Nie wygłasza moralizatorskich mów, nie robi wyrzutów, jej zachowanie cechuje godność, wierność, poszanowanie przyjętych zobowiązań. Przywiązuje dużą wagę do przyjaźni, zarówno z mężczyznami, jak i z kobietami. Ciężko przeżywa zdradę lub porzucenie, gdyż jest wrażliwa na porażki, zwłaszcza uczuciowe. Długo się waha z wyborem partnera życiowego. Jeśli już to zrobi, jest wówczas wierną i kochającą partnerką.
TO PODSUMOWANIE IDEALNIE ODDAJE MOJĄ OSOBOWOŚĆ.
_______
obserwuje, jako cyrysia
[email protected]
Mnie koleżanka przezwała Lunatyk- na cześć Lupina z Pottera, ponieważ mam podobny do niego charakter :)
OdpowiedzUsuń[email protected]
Wesołek :D Cały czas się śmieję, ale to także moje nazwisko
OdpowiedzUsuń[email protected]
Doktorowa Dollitle - uwielbiam wszystkie czworonogi, dwunogi, ośmionogi (a raczej ośmiomacki). Od małego mam tak, że opiekuję się każdym potrzebującym zwierzakiem. Ba, kiedyś nawet "przeprowadzałam" żabę przez ulicę, żeby czasem samochód jej nie rozjechał :)
OdpowiedzUsuń[email protected]
Nieobecna, ponieważ, gdy mogę to śpię do 13, a jak już wstanę to czytam, więc rzadko się mnie widuję. Nawet jeśli się mnie gdzieś spotka, to i tak mam głowę w chmurach, bo ciągle myślę o książce, którą aktualnie czytam :)
OdpowiedzUsuń[email protected]
Dzisiaj nie mam żadnego przezwiska, ale w dzieciństwie wołano za mną czarna Hania. Jeszcze siwa nie jestem więc mogę być czarną Hanką.
OdpowiedzUsuń[email protected]
obserwuję jako natanna
Jak byłam mała wołano na mnie Pipi - tak samo miałam długie warkocze, mnóstwo piegów na nosie i sto zwariowanych pomysłów na minutę. Teraz mój chłopak mówi na mnie kicia, bo zawsze chadzam swoimi ścieżkami i jak trzeba pokazuje pazurki. Poza tym lubię się wylegiwać, z dobrą książka, rzecz jasna!
OdpowiedzUsuńnieidentyczna
[email protected]
Obserwuję jako: ma ra
OdpowiedzUsuńe-mail: [email protected]
W dzieciństwie często zdarzało się, że wołano na mnie Gizmo - podobno miałam strasznie duże oczy, całkiem podobne do tych, które miał ten uroczy gremlinek :D
Obserwuję jako Klementynka.
OdpowiedzUsuń[email protected]
Moje ksywki to: "śmieszka" przez mój ciągły uśmiech, "profesorka" z powodu moich okularów i zamiłowania do nauki oraz "ciapciak" ze względu na roztrzepanie, bujanie w obłokach. Chyba "śmieszka" najbardziej mnie charakteryzuje, gdyż staram się pogodnie podchodzić do życia.
Pozdrawiam :)