Przejdź do głównej zawartości

Wyniki konkursu urodzinowego I


Przyznam szczerze, że kiedy organizuję u siebie konkurs na blogu i zadaję Wam pytanie, jestem pełna ciekawości i czekam na Wasze odpowiedzi. Tak samo było właśnie tym razem, gdyż pytanie o sens życia według mnie było dość intrygujące i dawało Wam pole do popisu. I popisaliście się, otworzyliście się za co Wam serdecznie dziękuję.



Jak widać na powyższym obrazku, frekwencja w tym konkursie nie była nad wyraz duża. Wydawało mi się, że więcej osób zainteresuje się tym tytułem. Jednak nie ma co narzekać, bowiem dwadzieścia dwa zgłoszenia, to także nie mała ilość. Powycinałam karteczki z Waszymi nickami, inicjałami i emailami i włożyłam do srebrnej szkatułki. Zakryłam oczy i wylosowałam zwycięzcę. Ale zanim się to zdarzyło, przeczytałam Wasze odpowiedzi. Naprawdę czytanie ich sprawiło mi niemałą przyjemność. Z większością Waszych wypocin mogę się utożsamić, także lepiej odbierałam to, co Wy czujecie. ;) Poniżej przedstawię kilka najbardziej interesujących odpowiedzi, być może inspirujących i dających do myślenia. Jak będzie można zauważyć, większość z Was nie pragnie dóbr materialnych, ale bliskości ludzi, miłości, akceptacji świata i samodoskonalenia. Podoba mi się taka wizja...


  • realizacja postanowienia:
    (motywacja +wiedza) x wysiłek +wytrwałość do kwadratu = SUKCES

  • Szczęście daje mi satysfakcja, że komuś pomogłam za zwykłe "dziękuję", uśmiech na twarzy bliskich czy całus od chrześniaka. A od świata oczekuję, żebym dalej żyła w ciekawych czasach :)
 
  • Największe szczęście daje mi wolny weekend, spędzony na kanapie z Narzeczonym, na naszych niekończących się rozmowach, na piciu pysznej herbaty i lekturze dobrej książki. Bo niczego więcej nie oczekuję od świata, jak miłości, poczucia bezpieczeństwa i odrobiny przyjemności.
 
  • Co mi daje szczęście? odpowiedź jest chyba zbyt banalna i mało wyszukana, ale szczęście mi daje poranny widok męża który leży obok mnie i córka która jest owocem naszej miłości. I oby to trwało wiecznie. :)

  • Powodów mojego szczęścia jest wiele. Mogę tak wymieniać bez końca. Jestem niepoprawnym optymistą, choć przyznam, że nie zawsze tak było. Nauczyłem się cieszyć z rzeczy nawet na pozór nieistotnych, takich jak ładna pogoda, uśmiech sąsiada na dzień dobry, słowo dziękuję z ust moich dzieci. Ktoś pomyśli, że jestem urodzony pod szczęśliwą gwiazdą. Nie, nie jestem. Jestem po prostu szczęśliwy pomimo problemów, które mam. Nie oglądam się wstecz na niepowodzenia. Staram się żyć pełnią życia. Przejść przez nie z szerokim uśmiechem, tak, żeby było widać migdałki. Moja dewiza to korzystać z życia, czerpać z niego garściami. Życie mamy tylko jedno.
 
  • Jestem emerytką. Od świata już niczego nie oczekuję, dał mi to, co chciał dać, co mógł dać. Nie jestem "spełniona", chyba też nie jestem "szczęśliwa"... ale jestem spokojna. Sumienie mam szare, bo na pewno są w nim jeszcze sprawy do naprawienia. Sens mego życia obecnie .... dawać radość innym, dzielić się swoim spokojem z zabieganymi ludźmi, nie być ciężarem dla najbliższych i żyć, po prostu żyć....
 
  • Nasza planeta nigdy nie była idealnym miejscem, ale przy odpowiedniej dozie samozaparcia istnieje szansa, by przeżyć swoje życie we względnym szczęściu. Jak to widzę? Dach nad głową, spod którego nikt mnie nie wyrzuci, stały dochód (niekoniecznie duży, byle stały), brak większych problemów zdrowotnych (dopuszczam coroczne przeziębienia ) oraz ktoś, z kim zawsze można porozmawiać, na kogo zawsze można liczyć. Tylko i aż tyle.

 

Przechodzę teraz do najważniejszej części tego posta, a mianowicie do wyników. Od razu pożałowałam, że nie miałam więcej książek w tym rozdaniu, bo uwierzcie mi, chciałabym przyznać tę nagrodę większej ilości osób. Jednocześnie ucieszyłam się, że zdecydowałam się na rozstrzygnięcie konkursu poprzez losowanie, bo gdybym miała wybierać najlepszą [o ile można wybrać najlepszą!] wypowiedź, to rwałabym sobie włosy z głowy. Tak ciężko by mi było kogoś wyróżnić za to, co napisał. Ale już nie przedłużam. Na zdjęciu dokładnie widać zwycięzcę, jest nim Piotrek/Spokowap, któremu serdecznie gratuluję. Pierwszy raz u mnie wygrał pan, także podwójnie gratuluję. ;) Ze zwycięzcą skontaktuję się za pośrednictwem maila. 

A pozostałych Was zachęcam do wzięcia udziału w kolejnym konkursie organizowanym przeze mnie z okazji drugich urodzin mojego bloga. Do wygrania jest książka: Julio, gdzie jesteś?

POZDRAWIAM, 
KLAUDYNA 

Komentarze

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale

Merida Waleczna (2012)

Tytuł: Merida Waleczna / Brave Premiera: 21 czerwca 2012 (świat), 17 sierpnia 2012 (Polska) Produkcja: USA Reżyseria: Mark Andrews, Brenda Chapman Scenariusz: Brenda Chapman, Irene Mecchi, Mark Andrews, Steve Purcell Reżyser dubbingu: Wojciech Paszkowski Dialogi w polskim dubbingu: Jakub Wecsile Bohaterowie: Merida – Dominika Kluźniak I Elinor – Dorota Segda Król Fergus – Andrzej Grabowski Lord Dingwall – Mieczysław Morański Lord MacGuffin – Sylwester Maciejewski Lord Macintosh – Krzysztof Kiersznowski Młody MacGuffin – Cezary Kwieciński Młody Macintosh – Jan Bzdawka Miałam dzisiaj tę przyjemność pójścia do kina ze swoją siostrzenicą. Mamy niedaleko – musiałyśmy tylko wyjść z domu, przejść kilka kroków, przez parking i... już byłyśmy na miejscu w mniej niż minutę. W tak doborowym towarzystwie, każda produkcja wychodzi jeszcze lepiej. A teraz, na świeżo po seansie opowiem Wam o Meridzie Walecznej , która porwała moje małe serduszko. Za