Przejdź do głównej zawartości

Studio Filmów Rysunkowych


Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się jak powstają bajki? Czy myślałaś o tym, ile pracy potrzeba, aby powstała kilkuminutowa animacja? Z pewnością nie. Ja również na ten temat nie wiedziałam nic, aż do dzisiaj. Jednak zważywszy na fakt, że uczestniczyłam w wycieczce do Studia Filmów Rysunkowych wraz z przedszkolakami, moja wiedza o wiele się nie wzbogaciła. Ale przyznam szczerze, że co nieco się dowiedziałam.

Już od dwóch tygodni zaniedbałam trochę swój cykl filmowy. Niestety, ale brakowało mi ostatnio czasu, aby cokolwiek obejrzeć. Na pewno mam dwie produkcje do nadrobienia i przypuszczam, że niebawem wybierzemy się z moim chłopakiem do kina. W tym roku pobijamy wszelkie swojego rekordy w tym zakresie, ale to dobrze, lubię oglądać filmy na dużym ekranie. Wracając jednak do meritum, sądzę, że dzisiejszy wpis bardzo mocno nawiązuje do tematyki cyklu i nie posądzicie mnie, że zaniedbuję swoje postanowienia a tym bardziej samego bloga.
 
Studio filmów Rysunkowych w Bielsku Białej jest świetnym miejscem na wycieczkę rodzinną albo właśnie przedszkolno - szkolną. W tym studio powstały takie animacje jak Bolek i Lolek, Reksio, Profesor Gąbka czy Między nami bocianami. Szczerze, uważam, że w tych latach, mało jakie dziecko ogląda wyżej wymienione przeze mnie bajki, takie, które były bądź są produkowane w naszym państwie. Niemniej jednak, pani, która nas oprowadzała, pokazała jak powstają postaci, ich ruchy, głosy, efekty specjalne a także tła do różnych scen. Zagrała na naszej wyobraźni i udowodniła, że niektóre niepozorne rekwizyty, mogą nam się kojarzyć z na przykład chodzeniem po śniegu czy silnie wiejącym wiatrem.


Korytarze i sale studia są jakby muzeum. Na ścianach wiszą rysunki upamiętniające tworzenie poszczególnych bajek, a z sufitu zwisają takie postaci jak Bolek, Lolek czy Reksio. Nigdy tych chłopaków nie odróżniałam, dzisiaj dopiero udało mi się poznać, który jest który. ;) W jednej sali znajdują się wszelkie kamery upamiętniające to, co tutaj było. Wiem już, jak powstawały klatki z bajek i uświadomiłam sobie, jaka to jest mozolna i długa praca. Pomijam już aspekt samego talentu rysowniczego, dokładności i oddania swojemu zawodowi. Jednak sądzę, że uśmiech na twarzach dzieci mógł dawać największą satysfakcję z tego, co się robi, że można dzięki temu dać komuś radość.




Ostatnim naszym przystankiem było kino, gdzie obejrzeliśmy cztery krótkie produkcje, w tym właśnie najważniejszych Bolka i Lolka oraz Reksia. Myślę, że od tego czasu, nie będę mogła obojętnie spojrzeć na starą animację polską, będę oddawała jej swój szacunek. Być może smutne jest to, że teraz dzieci wolą oglądać Barbie czy Bakugana, niż naprawdę dobre bajki, które dawały radość ich rodzicom czy dziadkom. Ale jak widać, czasy się zmieniają i gusta nawet już najmłodszych odbiorców. Obejrzeliśmy również fragment najnowszej produkcji, która szczerze mnie zainteresowała. Aktualnie w studio pracuje się na komputerach, także i tutaj zrobiono krok do przodu. Może i daleko temu studio do takich jak Pixar czy Disney ale nie mamy na co narzekać i powinniśmy się cieszyć, że dalej u nas powstają ciekawe bajki dla najmłodszych. 


Komentarze

  1. W Bielsku bywam codziennie, ale nie wiem tak naprawdę, gdzie dokładnie znajduje się owo muzeum, jednak sporo apropo mojego kierunku słyszę o Studiu Filmów Rysunkowych.

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak będziesz miała tylko okazję, to przejedź się tam, najlepiej z jakąś grupą. Ja też w bielsku bywam niemal codziennie, a znam jedynie dojazd z dworca do Tesco.;)

      Pozdrawiam,
      Klaudyna

      Usuń
  2. Łał, zazdroszczę wycieczki! Koniecznie muszę się tam wybrać, jak będę w okolicy, w końcu zdarza mi się tam bywać :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wycieczka, na którą pojechałam w ostatniej chwili okazała się naprawdę świetnym przeżyciem. ;) A ja polecam Ci to miejsce. ;)

      Pozdrawiam,
      Klaudyna

      Usuń
  3. Jestem z okolic Bielska a nigdy jakoś nie odwiedziłam tego miejsca. Trzeba to nadrobić:)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn