Przejdź do głównej zawartości

MUPPETY (2011/2012)

USA | FAMILIJNY/KOMEDIA/MUSICAL | 2011/2012

Kto z nas nie pamięta Ulicy Sezamkowej? Tych emocji, które towarzyszyły każdemu nowemu odcinkowi? Ja to dobrze pamiętam, dlatego też z ogromną chęcią przystałam na propozycję obejrzenia musicalu MUPPETY. Lubię bajki, lubię właśnie musicale, lubię także się odstresować przy czymś lekkim, a ta produkcja okazała się naprawdę świetnym pomysłem na spędzenie czasu ze swoim chłopakiem.



Mamy tutaj głównego bohatera Gary'ego, który od czasów swojego dzieciństwa przyjaźni się z Walter'em. Razem dorastają i mieszkają. Walter jest fanem Muppet'ów i jego marzeniem jest pojechanie do Los Angeles, aby zobaczyć Teatr, w którym kręcono jego ulubiony show. Los tak chciał, że Gary razem z Mary postanowili uczcić swoją kolejną już rocznicę właśnie w Los Angeles i wzięli małego pluszaka ze sobą. Niespodziewanie jednak dowiadują się o planie na zburzenie owego Teatru przez Tex'a Rochman'a. Postanawiają we trójkę odnaleźć Kermita i oznajmić mu, jaka katastrofa może nadejść. Aby plan nie doszedł do skutku, Muppet'y muszą wyjść po latach na scenę i uzbierać określoną sumę pieniędzy. Czy im się to uda?


Podczas seansu śmiechu mieliśmy co nie miara. Produkcja ta ma w sobie wiele zabawnych momentów i haseł bohaterów. Jest to idealny czasoumilacz i sposób na poprawę humoru. Naszą uwagę przede wszystkim przyciągnął Kermit, który swoim głosem w polskiej wersji językowej, ciągle nas rozśmieszał. Szczerze powiedziawszy, nie oglądałam oryginału, tylko polski dubbing i piosenki, dlatego mogę jedynie stwierdzić, że jest to naprawdę dobrze zrobiona wersja i głosy są idealnie dobrane do postaci. Sama gra aktorska nie może nas zawieźć, zwłaszcza, kiedy nie spodziewamy się produkcji wysokich lotów. Wszystko mamy tutaj słodkie, miłe i przyjemne. Dostajemy tutaj historię miłosną, która jest przyćmiona przez główny wątek, czyli występ Muppet'ów. Taka opowieść i fabuła jest nam dobrze znana z innych filmów i niczego nowego nie wnosi. Wszystko to już wiemy, od początku znamy zakończenie. Jednak absolutnie nie jesteśmy w stanie się nudzić podczas oglądania. Jest to idealny sposób na spędzenie miło czasu z rodziną, dziećmi, aby się odstresować i zrzucić piętno dorosłości.


Etykiety:

Komentarze

  1. Cyrysiaśroda, 09 stycznia, 2013

    Zamierzałam iść do kina na ten film, ale w końcu niestety nie wypalił mój plan. Muszę jednak poczekać na wersję DVD i wtedy kupić, gdyż po twojej recenzji widzę, że czeka mnie duża dawka świetnej rozrywki.

    OdpowiedzUsuń
  2. Miłośniczka Książekczwartek, 10 stycznia, 2013

    byłam mała to uwielbiałam muppety :))
    może i bym więc obejrzała ten film? :)

    OdpowiedzUsuń
  3. hhhhsobota, 12 stycznia, 2013

    Nie cierpię muppetów od dzieciństwa, nie wiem, dlaczego. :p

    OdpowiedzUsuń
  4. kasandra_85poniedziałek, 14 stycznia, 2013

    Uwielbiam Muppety:)

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

POKÓJ KOŁYSANEK | NATASZA SOCHA

Tym tytułem kończę wpisy o książkach świątecznych, powrócę z nimi pewnie w listopadzie i grudniu, bo wiem, że na pewno po jakieś klimatyczne, okołoświąteczne lektury sięgnę. Na ten sezon miałam zaplanowanych jeszcze kilka książek, więc pewnie rozpocznę od nich swoją serię świątecznych powieści ;) Pokój kołysanek to moje pierwsze spotkanie z twórczością Nataszy Sochy, wcześniej nie było nam literacko po drodze, a po powyższy tytuł sięgnęłam w sumie całkowicie spontanicznie, aby umilić sobie czas w trakcie spacerów. Zdecydowanie jest to książka, przez którą zatęskniłam do małego dzieciaczka i miałam ochotę przytulać noworodki, a przy okazji wiele wspomnień wróciło z czasu, kiedy swojego wcześniaczka miałam w pierwszych dniach na rękach. Ach! Głównym bohaterem powieści Sochy jest Joachim, starszy pan, który postanowił zostać wolontariuszem na oddziale neonatologicznym, gdzie mógłby przytulać noworodki, a także opowiadać im swoje życiowe historie. Mężczyzna wiele w swoim długim i barwnym
Publikowanie komentarza
CZYTAJ DALEJ ;)

GWAŁT POLSKI | MAJA STAŚKO, PATRYCJA WIECZORKIEWICZ

„Wciąż w różnych grupach społecznych pokutuje przekonanie o tym, że ofiara gwałtu musiała sprowokować sprawcę, że bitej żonie najwyraźniej odpowiada związek z oprawcą albo że dziecko musiało sobie zasłużyć na solidne lanie. Moc tych stereotypów zdaje się nieco słabnąć, jednak wciąż są istotną siłą kształtującą poglądy dużej części społeczeństwa. Trudno się zatem dziwić, że ofiary zgwałceń czy przemocy w rodzinie z tak dużym oporem opowiadają o tym, co je spotkało, lub nie mówią o tym wcale.” * Niekiedy mam tak, że po lektury sięgam bardzo spontanicznie, pod wpływem impulsu, a potem okazuje się, że był to strzał w dziesiątkę. Tak właśnie było tym razem, bo widocznie potrzebowałam trudnego społecznie tematu, na dodatek z naszego podwórka, dzięki któremu można się zdołować i przekonać, że w razie problemów, prawo nie stoi po naszej stronie – po stronie kobiet, oczywiście. Gwałt polski Mai Staśko i Patrycji Wieczorkiewicz, to poruszający emocjonalne struny czytelnika reportaż o przemocy
Publikowanie komentarza
CZYTAJ DALEJ ;)

TOP KSIĄŻKI 2020 ROKU, CZĘŚĆ 2

Lepiej późno niż wcale, prawda? Mam wrażenie, że już wszyscy pożegnali kochany 2020 rok, zrobili szybko podsumowania książkowe, aby zakończyć tamten okropny, dwunastomiesięczny rozdział. Ja ten rozdział zakończę dzisiaj. Przypominam jeszcze o tym, że pierwszą część podsumowania czytelniczego, czyli top książek pierwszej połowy 2020 roku znajdziecie już na moim blogu, teraz zabieram się za podsumowywanie drugiego półrocza. Lista, którą chcę się z Wami podzielić zawiera 10 pozycji, z których tylko 4, to beletrystyka i uważam to za swój czytelniczy sukces i mam nadzieję, że ten trend się u mnie utrzyma. Kolejna rzecz, z której właśnie zdałam sobie sprawę jest taka, że aż 9 z 10 pozycji, to książki polskich autorów, co jest dla mnie wciąż zaskakujące, jednocześnie cieszę się, że przekonałam się do pisarzy z naszego rodzimego podwórka, bo jest co czytać i jest się kim chwalić ;) Dodatkowo, zaledwie 3 z 10 tytułów otrzymałam w ramach współpracy recenzenckiej, co też jest dla mnie dobrym w
Publikowanie komentarza
CZYTAJ DALEJ ;)