Przejdź do głównej zawartości

MADELINE W PARYŻU | LUDWIG BEMELMANS


Nastał moment w moim życiu, kiedy moja czytelnicza uwaga zboczyła ze swoich typowych ścieżek i skierowała się w stronę historii dla dzieci. Kompletowanie książek dla dziecka jest mega przyjemne, jednak nie warto kupować wszystkiego jak leci. Chcąc czytać Bąbelkowi do brzucha, zastanawialiśmy się z mężem, na jakich lekturach nam zależy. Jednym z wyborów jest właśnie Madeline w Paryżu, gdyż jako mała dziewczynka byłam ogromną fanką tej bajki i teraz, w dorosłym już życiu, chciałam poznać wersję książkową, o której istnieniu dowiedziałam się niedawno.
Pierwsze co nas zaskoczyło (mnie i męża), to fakt, że dwanaście małych dziewczynek nie mieszka w sierocińcu, a byliśmy przekonani, że duży stary dom prowadzony przez zakonnice właśnie nim jest. Było to nasze wielkie zdziwienie, bo obydwoje tak zapamiętaliśmy bajkę o Madeline. Błędnie.


Madeline w Paryżu jest napisana wierszem i wbrew pozorom, ma bardzo mało tekstu. To konkretne wydanie posiada świetne ilustracje, które zajmują zazwyczaj 3/4 strony. Jest tutaj zabawa formą, narracją. Książka składa się z kilku historii o dziewczynce, która lubi przygody i niejednokrotnie wpada w tarapaty. Raz wpadła do wody i wylądowała w szpitalu, a innym razem podróżowała z trupą cyrkową.No cóż, książka daje niemało wrażeń i nieraz zaskakuje nawet dorosłego czytelnika.
Całkiem miło było mi powrócić do bajki z dzieciństwa, przeżyć te historie jeszcze raz. Mam nadzieję, że jeszcze nieraz będziemy z córką czytać tę bajkęi wierszowane rozdziały zapadną nam w pamięć. ;)


Etykiety:

Komentarze

  1. Hannaczwartek, 24 października, 2019

    O, pamiętam, też oglądałam Madeleine w dzieciństwie! Z chęcią sięgnęłabym też po wersję książkową :). Pozdrawiam :).

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

SERYJNI MORDERCY | MICHELLE KAMINSKY

Ostatnio zrobiło się u mnie kryminalnie i morderczo na tyle, że mąż zaczął się mnie bać. A będąc całkowicie szczerą tudzież poważną, to faktycznie temat morderstw mnie pochłonął i jakoś dobrze czyta mi się o zbrodniach. Wiem, brzmi okropnie. Jednak jak sama Michelle Kaminsky w książce Seryjni mordercy pisze „...seryjni mordercy nas fascynują i przerażają. Myśl o nich nieraz prześladuje nasze umysły...”* I możliwe, że tak jest troszkę u mnie, że zaczęłam śledzić prawdziwe historie i przestać nie umiem.

Na blogu niedawno wspominałam o książceRozmowy z seryjnymi mordercami, która jest jakby zupełnym przeciwieństwem tej, o której dzisiaj Wam nieco napiszę. Tytuł Seryjni mordercy Michelle Kaminsky ma bardzo specyficzną formę, bardzo skrótową i momentami ma się wrażenie, że czyta się poszczególne strony z Wikipedii. Jest to zbiór stu pięćdziesięciu pytań i odpowiedzi z kategorii kryminalnej. Im dalej w treść książki czytelnik się zagłębia, tym mroczniejsze tajemnice morderstw poznaje i całk…
3 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

OPIEKUNOWIE | DEAN KOONTZ

Lubię słuchać audiobooków podczas spacerów z córką. I chyba wiele razy o tym wspominałam tutaj ;) Jest to dla mnie niejednokrotnie możliwość przeczytania książki, na którą nie mam czasu w normalnym trybie. I właśnie szukając czegoś do posłuchania, trafiłam na tytuł Opiekunowie. Dean Koontz dotychczas był dla mnie autorem, którego znałam jedynie z nazwiska, nie wiedziałam czy to, co tworzy może mnie zainteresować. Okazało się, że jak najbardziej. Jego książka całkowicie przypadła mi do gustu i chociaż staram się nie słuchać niczego powyżej 7 godzin (jakoś samo tak wychodzi, ale przestaję już patrzeć na czas audiobooków!), to 12 godzin słuchania jego powieści było samą przyjemnością.

No dobra, przyjemnością, to może duża przesada, bo historia łatwa ani lekka, ani tym bardziej przyjemna nie jest. Jest niepokojąca, a przede wszystkim niebezpieczna. Występuje w niej wiele niebezpieczeństw zarówno ze strony ludzi śmiertelnych jak i istot, w których DNA grzebano.

Akcja rozpoczyna się kiedy…
3 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

UNORTHODOX (2020)

Po naszej rewelacyjnej, choć nie łatwej przygodzie z serialem Niemożliwe, skusiliśmy się z mężem na obejrzenie Unorthodox, o którym jest dość głośno ostatnio. Tym razem serial ma cztery odcinki, więc można całość zobaczyć w jeden – dwa wieczory.

Nie było łatwo, powiem szczerze. A jest to związane z tematyką, jaką podejmuje produkcja. Jednak postanowiliśmy z mężem przebrnąć przez serial, bowiem uznaliśmy, że dla prawdy warto się czasem lekko pomęczyć. Tak, serial Unorthodox jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami opisanymi w książce Deborah Feldman o tym samym tytule. Jak się po czasie okazało, słowo inspiracja jest dość kluczowe, co zdecydowanie może być ogromnym minusem całości.

Główna bohaterka Estera ucieka z Nowego Jorku od swojego męża, od społeczności ortodoksyjnych Żydów, w której żyje. Trafia do Berlina, gdzie spotyka otwartych ludzi ze szkoły muzycznej i dostaje od nich całe mnóstwo pomocy. Serial charakteryzuje się masą zbiegów okoliczności, bo nie da się ukryć, główna b…
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)