PODŁY, OKRUTNY, ZŁY (2019)

Czasami spontaniczne wyjścia do kina mogą zaowocować obejrzeniem ciekawych obrazów oraz przeżywaniem wielu emocji. I tak właśnie było w moim przypadku, bo na film Podły, okrutny, zły iść nie zamierzałam, ale cieszę się, że jednak los inaczej wybrał.

Wiele razy już pisałam w swoich recenzjach książek, że uwielbiam kryminały, thrillery i psychopatycznych morderców, jednak moja fascynacja kończy się na tych fikcyjnych historiach, co od jakiegoś czasu uważam za ogromny błąd. A teraz, po seansie o Tedzie Bundy'm jestem przekonana, że muszę zacząć czytać o prawdziwych zbrodniach znacznie więcej. Nazwisko Bundy nie było mi obce, aczkolwiek nigdy nie wdrażałam się w szczegóły makabrycznych zbrodni tegoż mężczyzny. Za sprawą Podły, okrutny, zły również ich nie poznałam, bo jest to produkcja zwracająca uwagę na całkiem inny aspekt życia tego człowieka.

No właśnie, film skupia się na jego człowieczeństwie, na dwóch związkach z kobietami, Liz oraz Carole Anne, jego elektryzującym wpływie na płeć przeciwną i ogólnym wrażeniu jakie robił na innych. To, co mnie zdumiało i zdecydowanie przeraziło, to charyzma Bundy'ego, że na wszystko miał racjonalne odpowiedzi, że potrafił tryskać humorem jak mało kto, nawet po wielu latach pobytu w więzieniach. Film ukazuje historię człowieka, który być może został bezpodstawnie oskarżony, bo nie ma scen, które pokazywałyby jego złą stronę, jego rzekome zbrodnie. Jest przedstawiona jego obrona oraz walka o wyjście z więzienia. Niektóre sceny mogą wydawać się przerysowane, jednak na samym końcu są dodane prawdziwe sceny m.in. z procesu i cały obraz Bundy'ego staje się jasny i zrozumiały.

W swoich opiniach o filmach zazwyczaj nie poruszam tematu gry aktorskiej, opisuję jedynie swoje wrażenia z obejrzenia danej produkcji, jako zwykłego widza, który jakoś szczególnie na kinie się przecież nie zna. Ale tutaj muszę powiedzieć o gwieździe Disneyowskich musicali dla młodzieży, bo naprawdę warto go zobaczyć jako przeciwieństwo swojego stereotypowego wizerunku. Zack Efron zrobił robotę w Podły, okrutny, zły, pokazał swoje inne oblicze, nie lalusiowate – chociaż i tutaj grał przecież przystojnego mężczyznę, działającego jak magnez na kobiety – ale poważne i szczere. Moim skromnym zdaniem, taka produkcja może otworzyć mu drzwi do całkiem innych ról. Dobra robota.

Jak dla mnie film Podły, okrutny, zły jest warty obejrzenia. Jeżeli nie planujecie iść do kina, to zachęcam do obejrzenia go za jakiś czas w domowym zaciszu, bo nie jest to typowo kinowa czy widowiskowa produkcja, ale dokument, który dobrze się ogląda, z małą nutką przerażenia. Polecam.