Obecność (2013)

USA | HORROR | 2013

Tak, kolejny raz będzie na temat horroru. Historia oparta na faktach i powodująca napięcie wszystkich mięśni. Obecność wywołuje w widzu ogrom emocji oraz strach. Przede wszystkim towarzyszy mu ulga, że to, co widzi na ekranie, nie przydarzyło się jemu czy bliskim... 

Film rozpoczyna się już mocnym akcentem, lalką, w którą wszedł demon. Para badaczy [małżeństwo Warren] zjawisk paranormalnych zbiera właśnie przedmioty, które zostały nawiedzone i pomaga ludziom pozbyć się wszelkiego rodzaju opętań. Owa lalka jest jedną w ich kolekcji, ma przeszłość i działa na widza od pierwszego spojrzenia. Teoretycznie nie jest powiązana z fabułą, ale jednocześnie odgrywa dużą rolę w produkcji. Państwo Warren zostają wezwani do rodziny Perron, do domu, w którym ewidentnie dzieje się coś złego... i to od lat. 

Rodzina Perron przeprowadza się do nowego domu. Ich sielanka i fascynacja nowym miejscem jednak nie trwa długo, gdyż szybko okazuje się, iż towarzyszą lokatorom dziwne siły, które nie chcą ich towarzystwa. Produkcja posiada wiele momentów zaskakujących, mrożących krew w żyłach i powodujących odrętwienie. Historia ta została opowiedziana w sposób, który nie pozwala na rozluźnienie. Niemal w każdej chwili coś na ekranie się dzieje, a widz musi skupić się, aby wszystko zobaczyć. Nie ma tutaj miejsca na nudę. Owszem, horrory charakteryzują się pewną sztampowością i przewidywalnością, doskonale wiemy, kiedy coś się wydarzy, jednak nie wiemy w tym przypadku co to będzie i jak bardzo na nas podziała. 

Fabuła jest bardzo dobrze zrealizowana i obmyślona. Film wciąga od pierwszej minuty i nie pozwala odejść od ekranu do samego końca. Świetna gra aktorska, zwłaszcza, jeżeli miałabym tutaj wymienić Vere Farmiga. Naprawdę realistycznie odegrała swoją postać i często powodowała u mnie na ciele ciarki. Aktorka wcieliła się w Lorraine Warren, badaczkę zjawisk paranormalnych, która potrafi się kontaktować z nimi w bardzo specyficzny i w niemal zatrważający sposób.   

Wciągnęłam się i przepadłam. Bałam się oddychać, aby nie popsuć tego, co widziałam na ekranie. Dawno nie oglądałam tak dobrego horroru. Chwilami trochę przewidywalny, innymi jednak zaskakujący. Przede wszystkim przerażający i otępiający na moment. Daje powód do refleksji i wbija w fotel. Tak jak już wspomniałam, jest oparty na faktach, co dodaje mu kolejne punkty w skali straszności. Mnie ujął obrazem, wykonaniem, zdjęciami i klimatem. Chcę więcej takich dobrych produkcji, chcę oglądać dobre kino. Obecność zdało u mnie egzamin i polecam.