Przejdź do głównej zawartości

Naga - Megan Hart

NAGA | MEGAN HART | WYDAWNICTWO CZARNA OWCA 

Literatura kobieca raczej nie jest tą, po którą często sięgam. Wolę o wiele bardziej mroczne i kryminalne powieści aniżeli lekkie i praktycznie o niczym historie. Tak właśnie postrzegam ten gatunek. Jednak tak jak z wszystkim nieraz warto zrobić wyjątek. Ostatnio w sferze tego co czytam robię małe przemeblowania i próbuję wielu tytułów, jednym z nich jest Naga Megan Hart. Jak odbieram tę lekturę?


Olivia jest młodą i utalentowaną panią fotograf. Pomimo swojej atrakcyjności nie może odnaleźć stabilności w miłości, każdy związek kończy się klęską. Jej najlepszym przyjacielem jest Patrick, niedoszły mąż – gej. Brzmi dziwnie, ale Livia jest niekonwencjonalną kobietą. Na imprezie świątecznej organizowanej przez Patricka poznaje Alexa, przystojnego mężczyznę, który – jak została poinformowana – woli facetów. Pewnego dnia, podczas bardzo spontanicznej sesji zdjęciowej między Aleksem a główną bohaterką zaczyna iskrzyć, a ta iskra prowadzi ich do łóżka.

Na pozór różni, jednak łączy ich wielkie uczucie oraz szczerość. Odkrywają siebie nawzajem a także własne oblicza. Marzenie Olivii o związku się spełniają, ma swojego księcia z bajki, jednak nie potrafi oddać się rozkoszowaniu chwilą w pełni. Ma wrażenie, że to wszystko jest złudne i się prędzej czy później zakończy. Czy ma rację?

Nie nazwałabym tej książki typową literaturą erotyczną, Owszem, odpowiednie i pożądane sceny znajdziemy w środku, jednak występują one w momencie uniesienia i fascynacji bohaterów. Później raczej są delikatniejsze i trochę omijane. Uważam, że to dobry zabieg, ponieważ autorka zwraca uwagę na fabułę książki aniżeli chce rozpraszać swoje czytelniczki. Tak, fabułę tutaj znajdziemy a nawet pewne wartości. Oczywiście nie są one głębokie, jednak subtelne i naprowadzające na pewien kierunek w życiu. Co mówią? Pewnie wiele, a każda kobieta sięgająca po ten tytuł, odnajdzie inne wartości dla siebie.

Naga jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Megan Hart. Myślę, że się nie zawiodłam – po prawdzie nie miałam pewności czego mogłabym się tutaj spodziewać. Czuję się usatysfakcjonowana treścią, była to dla mnie lekka lektura, napisana precyzyjnym i iście kobiecym stylem. Przez powieść przelatuje się w mgnieniu oka a główną bohaterkę raczej lubi za swój sposób bycia i naturalność. Podoba mi się to, że świat przedstawiony obserwujemy oczami Olivii, możemy poznać dzięki temu tę postać bliżej oraz wgłębić się w jej emocje, a tych odnajdziemy wiele.


Pomimo tego, że nie sięgam raczej po ten gatunek literatury, to nie czuję się zawiedziona treścią. Nie jest to książka z wielkim przesłaniem, raczej przekazuje nam, że warto chwytać dzień i cieszyć się tym co ma nastąpić. Jednak tak jak wspomniałam, każdy otrzyma po lekturze inne objawienie dla siebie. Fajnie napisana powieść wyłącznie dla kobiet, miło się czyta. Idealna na jesienne wieczory z kubkiem kakao i kocykiem. Mogę polecić.

Za książkę dziękuję:
 

Komentarze

  1. Klaudio, w takim razie polecam Ci "Nieczystą" Megan Hart. Owa powieść bardzo przypadła mi do gustu, podobnie jak "Trzy oblicza pożądania" tej autorki. Natomiast "Barwy pożądania" wypadły bardziej blado na tle tych książek. Po "Nagą" sięgnę z pewnością.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że kiedyś skuszę się na inne książki tej autorki z czystej ciekawości. ;)

      Usuń
  2. Bardzo duże zaskoczenie. Wzięłam w ciemno, bo też zazwyczaj nie czytam tego typu książek i zostałam mile zaskoczona. Naprawdę dobrze napisana książka dzięki której pewnie skuszę się na inne Megan Hart, ponieważ również było to moje pierwsze z nią spotkanie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dla mnie też to było pozytywne zaskoczenie, ale dobrze, lubię takie ;)

      Usuń
  3. Chwilowo jakoś nie mam ochoty, ale nie wykluczam możliwości jej przeczytania kiedyś. Ogółem rzadko po taką literaturę sięgam, ale zdarza mi się czasami.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi

    1. Zazwyczaj również nie mam ochoty na tego typu literaturę, ale nieraz można zrobić wyjątek.

      Usuń
  4. Jak dopadnie mnie jesienna chandra to chętnie poprawię sobie humor taką powieścią :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wciaglnela mnie seria o Alex'ie i poszukuje "Everything Changes (Alex Kennedy, #1.5)" Megan Hart. Moze ktos z was natrafil na tlumaczenie?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn