Przejdź do głównej zawartości

Rzeka szaleństwa - Marek P. Wiśniewski


Autor zaskakuje zwrotami akcji, sprawnie buduje suspensy, a przede wszystkim wprowadza w mroczne i tajemnicze zakamarki ludzkiej osobowości, zachowując przy tym niezbędny dystans. Główny wątek psychologiczny tworzy silne napięcie, na które czytelnik musi być przygotowany i odporny. Otrzymaliśmy niemal thriller we współczesnych, bardzo polskich realiach.” Piotr Dobrołęcki, Magazyn Literacki.

Czytanie niektórych pozycji literackich nie jest takie łatwe. Jedne lektury oczekują od potencjalnego czytelnika wiele zaangażowania oraz cierpliwości, ponieważ akcja w niej wcale nie jest wartka, ani bardzo wciągająca. Jednak takie zabiegi autorów, nie zawsze przyczyniają się na niekorzyść książki, wręcz przeciwnie, działają na plus, dodając jej wiele tajemniczości i intrygi wyjętej spod pióra pisarza. „Rzeka szaleństwa” Marka Wiśniewskiego jest bardzo specyficzną książką, do której szczerze powiedziawszy nie umiałam się przekonać. Początkowe strony czytałam z lekką obojętnością, jednak, kiedy było już za mną te kilkadziesiąt stronic, zaczęłam się bardziej interesować tym, co autor postanowił zaprezentować odbiorcom w swojej powieści.

Głównego bohatera, Michała Marlowskiego czytelnik poznaje, kiedy jest na rozmowie o pracę. Mariusz Kurtz zatrudnia go, stawiając jeden warunek - już jutro musi wypłynąć z portu, aby dostarczyć przesyłkę w wyznaczone przez niego miejsce. Zdziwiła go ta propozycja, gdyż spodziewał się całkiem innej oferty, jednak zgodził się, bo przecież:

Pięć tysięcy zrobiło swoje, pytań nie było. (…) Dwa tygodnie na wodzie, pięć kół do łapy.”

Michał Marlowski, jak się później dowiadujemy, wcześniej był nauczycielem historii, pracował również jako logistyk w nieznanej nam firmie. Autor zaprezentował tę postać, jako prostego człowieka uzależnionego od papierosów, o niezbyt wygórowanych wymogach, który szybko zadomowił się w barce. Towarzysze głównego bohatera kapitan Listkiewicz oraz bosman Hryciuk, to mężczyźni, którzy, jak można z ich postawy oraz opowiadań się domyślić, nie mało już przeżyli podczas swoich rejsów. Są to bohaterowie skrywający wiele tajemnic, które czytelnik ma ochotę poznać. Podczas ich wyprawy, dzieją się dziwne dla Michała Marlowskiego rzeczy, jednak dla jego kolegów z łodzi, zobaczenie topielca, czy nagłe zniknięcie kapitana i atak, były na porządku dziennym. Nie wiem czy to zaleta, a może i wada tej powieści, ale momentami część „Rzeka” przypominała mi powieść Ernesta Hemingway'a „Stary człowiek i morze”. Ta część lektury trochę mi się ciągnęła, ciężko było mi przez nią przebrnąć, gdyż akcja nie była wartka i nie zawsze zaskakująca. Jednak pisarz stworzył naprawdę realny świat i poprzez pierwszoosobową narrację szczerze wierzyłam, że główny bohater rzeczywiście przeżywa opisywany rejs po Warcie. Czasami traciłam pogląd na całą tę wyprawę. Wydawało mi się, że Michał Marlowski zaczyna szaleć na pokładzie statku, a to wszystko było spowodowane niektórymi retrospekcjami z jego życia.

Mam zwidy. Sny na jawie. Papierochy, kawa i nocne afery na każdym przystanku, zabierając sen, doprowadziły do tego, że zaczynam świrować.”

Michał Marlowski dostarcza przesyłkę w wyznaczone miejsce, do ośrodka psychoterapeutycznego, gdzie poznaje Elżbietę Krzywobłocką, a także niedostępną i podchodzącą do wszystkich z rezerwą, Joannę. Od tej chwili w powieści, nic już nie jest normalne oraz przewidywalne. W swoim debiucie, pisarz serwuje swojemu czytelnikowi historię pełną zaskoczenia i niedowierzania. Akcja w książce ciągle zmienia swój tor, przez co momentami nie nadążałam za psychologiczną układanką autora. Pan Marek Wiśniewski w swojej powieści „Rzeka szaleństwa” zabiera czytelnika do świata pełnego spisków i podstępów, gdzie nie wiadomo kto jest kim, komu warto ufać a komu już nie. Stworzył inteligentnego głównego bohatera, oraz niebanalną fabułę swojej powieści. Spodobał mi się styl tego pisarza. Wykreował naprawdę ciekawy świat, do którego warto wejść i zapoznać z panującymi regułami gry. Zaprezentował on postaci, które prezentowały różne nurty filozoficzne, jednak tym, który najbardziej przykuł moją uwagę był ten prezentowany przez kapitana Listkiewicza. Filozofia Heraklita głosząca panta rhei – wszystko płynie jest swoistą radą życiową wypowiadaną w dialogach prostego człowieka.

Ciekawe jednak było to, w jaki sposób zawód – tu prowadzenie barko po w praktyce nieuregulowanej rzece – wpływa na widzenie rzeczywistości i pośrednio samego siebie. Wszystko było płynne, zmienne i właściwie tymczasowe. Wszystko się działo.”

Samo zakończenie powieści sprawiło, że zaczęłam się zastanawiać, czy na pewno ono mnie satysfakcjonuje. Na pewno muszę przyznać jedno, tego się nie spodziewałam. Do przeczytania lektury autorstwa Marka Wiśniewskiego zachęcam każdego, kto lubi w książkach wiele zaskakujących momentów i dużo niewiadomych zarówno postaci jak i sytuacji z nimi związanych. Książka „Rzeka szaleństwa” jest warta uwagi i chwili zadumy nad treścią w niej zawartą.


Za książkę dziękuję:

Komentarze

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.