Przejdź do głównej zawartości

7 lat na blogu o książkach




Cześć!

Prawdopodobnie, kiedy siedem lat temu zakładałam bloga o książkach, nie wiedziałam, że tak długo będę tutaj działać. A jednak, jestem z mniejszymi lub większymi przerwami, staram się dzielić z Wami swoimi opiniami o przeczytanych powieściach i być może pomagać w wyborze lektur. Tym, którzy są tutaj od początku, albo od dawna, bardzo dziękuję. 


Długo zastanawiałam się nad tym, co napisać z tej okazji, przejrzałam moje poprzednie wpisy rocznicowe (podrzucam ten z zeszłego roku), były lata, kiedy nie pisałam nic, a w latach, kiedy coś pisałam, praktycznie powtarzałam to samo. Najwidoczniej blogowanie wciąż dostarcza mi tych samych emocji, daje mi radość, rozwija pasję, a także dostarcza szczypty... hm... frustracji. 
W tym roku postanowiłam zmienić nieco formę tego wpisu, bowiem napiszę Wam kilka ciekawostek o sobie. Pytałam się na swoim Instastories czy coś takiego byłoby mile widziane i okazało się, że owszem. Postaram się wymyślić coś, czego jeszcze nie zdradzałam. Z racji tego, że są to siódme urodziny bloga, ciekawostek będzie 7. Oczywiście;)



1. Mam dwa tatuaże, jeden z kotami, a drugi... z książkami i kubkiem. I to nie tak, że tatuaże uzależniają i jak zrobi się jeden, to chce się więcej. Prawda jest taka, że chciałabym mieć rękaw i kiedyś sobie zamaluję całą rękę, a wymyślone wzory mam zapisane w notatniku i je odhaczam ;) 



2. W sierpniu miną 3 lata odkąd mieszkamy z mężem w Gliwicach, ale nie mogę powiedzieć, żebym jakoś szczególnie znała to miasto. Poznaję je bardzo wolno, odkrywam nowe miejsca i niektóre są niesamowicie ciekawe. Co chwilę obiecuję sobie, że poczytam trochę o historii Gliwic, bo może to być wartościowa lektura. 

3. Jesteśmy z mężem fanami Sławomira. W sumie w sierpniu miną trzy lata odkąd go słuchamy i kibicujemy. Tańczyliśmy do jego utworu swój pierwszy taniec na naszym weselu. 

4. W październiku 2017 wzięliśmy ślub, który okazał się idealny. Nie miałam białej sukni, bo nie chciałam, białe szpilki zastąpiłam błękitnymi, a na weselu śmigałam w różowych trampkach. Nie przejmowałam się opiniami innych (a przynajmniej starałam się tego nie robić) i wyszło dobrze. Tylko zgubiłam podwiązkę w nieznanych mi okolicznościach... 


5. Od wielu lat jestem fanką Janusza Radka. W sumie miłość ta narodziła się już w podstawówce dzięki mojej siostrze, która wróciła ze spektaklu Jesus Christ SuperStar, w którym Radek gra Judasza, i zaraziła mnie głosem tego artysty. Na początku nie wiedziałam jak on wygląda, dowiedziałam się tego kilka lat później. W pierwszej klasie gimnazjum w końcu z klasą pojechałam na Jesusa do Chorzowskiego Teatru Rozrywki i zakochałam się w tej Rockoperze. Byłam już sześć albo siedem razy na nim i mogłabym jeszcze wiele razy podziwiać tę sztukę i za każdym razem na końcu będę płakać, że to się już skończyło. Przeraża mnie fakt, że kiedyś przestaną grać JCSS... 

6. Zapytałam męża o to, jakie ciekawostki mogłabym tutaj umieścić, oto jego podpowiedzi: "napisz, że lubisz białą kiełbasę z grilla". Tak, jest to jedyne mięso grillowane, które jem ;) "napisz, że jesteś amatorem fotografii i najbardziej lubisz robić zdjęcia jednego liścia". To prawda, od dawna lubię fotografię, może wielkim artystą nie jestem, ale lubię to i robienie zdjęć zawsze sprawiało mi wielką radość. Być może najbardziej lubię makro i rzeczy, na które ludzie nie zwracają uwagi na co dzień. ;) 










7. Bardzo lubię zakładki do książek od Tojko (tojko.pl), mam ich całkiem sporo i zawsze znajdzie się okazja, aby kupić nowe do kolekcji. ;) Kilka też sprawiłam mężowi, aby miał do swoich książek;)

I tak właśnie prezentują się ciekawostki o mnie. Mam nadzieję, że napisałam Wam coś, czego nie wiedzieliście, bo przez te siedem lat wiele już o sobie odkryłam. Na moim Instagramie też sporo możecie się o mnie dowiedzieć. Przede wszystkim jednak są tam rzeczy książkowe, co czytam aktualnie i co się u mnie dzieje. Jeżeli mnie jeszcze nie śledzicie, zapraszam  ;)


Czasami zastanawiam się, co ja tutaj robię, a potem przypominam sobie, że pisanie o książkach sprawia mi przyjemność. I może nie mam wielkich zasięgów, może nie czytam dwudziestu tytułów na miesiąc, lubię to co robię. Wcześniej wspomniałam, że blogowanie nieraz potrafi sfrustrować, owszem, jest tak, ale wszystko może irytować i demotywować. Zakładałam bloga, aby komunikować się z ludźmi, aby dyskutować o książkach, żeby nie pisać swoich opinii tylko w notatnikach. Czasami tego dialogu mi brakuje, nie będę tego ukrywać. Wiele razy zastanawiałam się nad zakończeniem pisania bloga, wiele razy miałam jakieś przerwy, jednak nadal tu jestem. Niczego nie robię na siłę, a to jest najważniejsze. 


Wpisy rocznicowe powinny być przyjemne i dziękczynne. Mój też taki jest, mam nadzieje ;) 
Życzę sobie, kolejnych lat blogowania ;) Życzę sobie i Wam przy okazji, abyśmy się spotkali na tym blogu za rok, abyśmy mogli przez kolejne 365 dni dyskutować o książkach. Życzę Wam samych cudownych lektur i ogólnie spełnienia marzeń, nie tylko tych czytelniczych ;) 




Komentarze

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale

Czarownice z Salem Falls - Jodi Picoult

O samej Jodi Picoult nie będę dużo pisała. Jest jedną z moich ulubionych autorek, którą odkryłam naprawdę przypadkiem, było to wręcz zakochanie od pierwszego przeczytania. Rok temu do mojej biblioteczki dołączyła jej kolejna powieść: Czarownice z Salem Falls i dopiero teraz doczekała się przeczytania. Jakie są moje wrażenia? Dowiecie się w dalszej części tekstu. Jack St. Bride ma przed sobą bardzo ważny wybór. Gdzie ma zamieszkać? Właśnie wyszedł z więzienia, gdzie spędził ostatnie osiem miesięcy. Jak się później dowiadujemy, trafił tam za gwałt na nieletniej. Dziwnym trafem znajduje swoje miejsce w Salem Falls, gdzie od razu, nie znając jego przeszłości, zatrudnia go w swojej restauracji Addie Peabody. W tym miasteczku, cztery przyjaciółki, Gill, Meg, Whitney oraz Chelsea, uważają siebie za czarownice i są poddane naturze. Wkrótce ich uwagę skupia na sobie właśnie Jack St. Bride, czy wyniknie z tego coś złego? Mężczyzna nie ma łatwo, ponieważ, kiedy tylko obywatele dowiadują