Przejdź do głównej zawartości

Co zamiast kwiatka? Alternatywa czy obowiązek?


Sezon ślubny jest już w pełni, a co za tym idzie, młodzi zamiast otrzymywania kwiatów w ten szczególny dzień, wymyślają różne alternatywy dla tradycji. No właśnie, co to może być, co będzie logicznym pomysłem? I takim, żeby nikogo nie obrazić, bo jednak kwiaty, to tradycja i na pewno znajdzie się ktoś taki, kto bukiet podarować będzie chciał.


Sami ze Zdzichmenem głowiliśmy się i kombinowaliśmy co wymyślić właśnie zamiast standardowego kwiatka. Zastanawialiśmy się jak podejść do tematu tak, aby wszyscy byli zadowoleni. Czy poinformować podczas zapraszania gości o naszej niechęci do kwiatów? Czy może dodać taką informację na wręczanym zaproszeniu? A jak ktoś zapyta jaki tytuł chcemy?

Wybraliśmy drugą opcję, czyli informację wydrukowaną.
Na naszych ślicznych i słodkich zaproszeniach został wydrukowany wierszyk, w którym prosimy o książki z dedykacją. Tak, padło na książki, chociaż inne opcje również wchodziły w grę. Myśleliśmy nad muzyką, filmami czy akcjami charytatywnymi. Ostatecznie padło na egoistyczną wersję, tę związaną z książkami. (Teraz pozostało nam tylko porozumieć się w sprawie piosenki na pierwszy taniec ;) Macie jakieś propozycje?)


Dlaczego zdecydowaliśmy się na taki krok?
Kierowały nami tylko i wyłącznie racjonalne pobudki. Lubię mieć świeże kwiaty w mieszkaniu, jednak ładniej jest mieć jeden bukiet, a nie kilka/kilkanaście naraz. Po drugie, jedziemy do innej miejscowości na nasz ślub i nie będzie jak przewieźć owych kwiatów do naszego mieszkania. Większość musiałabym zostawić w rodzinnym domu lub rozdać. Po trzecie, od razu planujemy mały wyjazd, a co za tym idzie, zanim byśmy wrócili do siebie, kwiaty już by umarły. Nie nacieszylibyśmy się widokiem i zapachem. Zastalibyśmy katastrofę, a tego wolelibyśmy uniknąć.
W związku z tym potrzebna nam była jakaś alternatywa. Alternatywa dla tych, którzy lubią wręczać kwiaty. I znaleźliśmy właśnie książki z dedykacją.

Alternatywa czy obowiązek?
Mam wrażenie, że jeżeli ktoś wymyśla już zamiennik dla kwiatów, jest to traktowane jako obowiązek. Skoro młodzi zażyczyli sobie wino zamiast bukietu, to trzeba to wino kupić. Otóż nie, nie trzeba. Jest to luźny pomysł tylko dla tych gości, którzy z pustymi rękoma przychodzić nie lubią lub nie chcą. W naszym mniemaniu, nie jest to żaden obowiązek. Jeżeli ktoś nie miał zamiaru kupować kwiatków, nie musi czuć się zobligowany do podarowania nam książki. Do niczego nie chcemy nikogo zmuszać. ;)


A jak ktoś zapyta jaką książkę chcemy?
Na takie pytania trzeba być przygotowanym. Oczywiście stworzyliśmy listy książek, które chcielibyśmy mieć, a dokładnie trzy listy ;) Jedna moja, druga Zdzichmena, trzecia wspólna. ;) Jednak będą one wyciągane tylko i wyłącznie w ostateczności. Chcemy, aby goście sami wybrali dla nas tytuły. Najważniejsza dla nas będzie dedykacja tak naprawdę. ;) Jeżeli jakiś tytuł nam się powtórzy, to nic się nie stanie.. Najważniejsze bowiem są dla nas intencje.

Najważniejszą rzeczą jaką kierujemy się podczas przygotowań do ślubu i wesela, to luz. Nie jest to takie proste w natłoku przygotowań i tego, co jeszcze nas czeka, jednak są takie rzeczy, do których można podejść nieco luźniej. ;) To jest nasz dzień, radosna chwila i chcemy to przeżyć spokojnie. Nie będziemy się przejmować tym, czy książka nam się powtórzy, albo czy w ogóle ktoś z lekturą do nas przyjdzie. Ale jak już ktoś się zdecyduje na książkę, najważniejsze jest miłe słowo w środku ;) Niczego nikomu nie narzucamy ;)


W kolejnych wpisach z serii Książka zamiast kwiatka, przedstawię Wam pomysły na prezenty książkowe, dla niej, dla niego i dla nich. ;) Mam nadzieję, że ta mini ślubna seria Wam się spodoba. 


Komentarze

  1. Bardzo podoba mi się ten pomysł :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Super pomysł, ale faktycznie lepiej, by się tytuły nie powtarzały :) Obawiam się jednak, że przy takiej prośbie pojawi się najwięcej książek kulinarnych lub kamasutry :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że takich książek nie będzie za dużo ;)
      Jak się książki powtórzą, to trudno, najważniejsza jest dedykacja ;)

      Usuń
  3. Tak z innego tematu, to ciekawa jestem jak wyglądają wasze zaproszenia :), moje budziły uśmiech na twarzy każdego kto je dostał :), a potem było pytanie co chcemy zamiast tego kwiatka, można w ogóle jeszcze negatywy kupić itd. Z własnego doświadczenia wiem, że luz bardzo się przydaje, szczególnie wtedy, kiedy nagle wszystko zaczyna się sypać albo się o czymś zapomni. Na przykład byliśmy wstępnie umówieni z dalszym znajomym, że będzie kierowcą dla gości, ale coś mu wypadło i na tydzień przed ślubem robiliśmy poszukiwania kierowcy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno swego czasu pokażę nasze zaproszenia ;)
      No tak, szukanie kierowcy na ostatnią chwilę musiało byc stresujące ;) My prawdopodobnie będziemy mieć dwóch, ale jak będzie ostatecznie, nie wiem ;)

      Usuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale

Czarownice z Salem Falls - Jodi Picoult

O samej Jodi Picoult nie będę dużo pisała. Jest jedną z moich ulubionych autorek, którą odkryłam naprawdę przypadkiem, było to wręcz zakochanie od pierwszego przeczytania. Rok temu do mojej biblioteczki dołączyła jej kolejna powieść: Czarownice z Salem Falls i dopiero teraz doczekała się przeczytania. Jakie są moje wrażenia? Dowiecie się w dalszej części tekstu. Jack St. Bride ma przed sobą bardzo ważny wybór. Gdzie ma zamieszkać? Właśnie wyszedł z więzienia, gdzie spędził ostatnie osiem miesięcy. Jak się później dowiadujemy, trafił tam za gwałt na nieletniej. Dziwnym trafem znajduje swoje miejsce w Salem Falls, gdzie od razu, nie znając jego przeszłości, zatrudnia go w swojej restauracji Addie Peabody. W tym miasteczku, cztery przyjaciółki, Gill, Meg, Whitney oraz Chelsea, uważają siebie za czarownice i są poddane naturze. Wkrótce ich uwagę skupia na sobie właśnie Jack St. Bride, czy wyniknie z tego coś złego? Mężczyzna nie ma łatwo, ponieważ, kiedy tylko obywatele dowiadują