Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni
Książki nie czytałam, film jednak bardzo lubię i chętnie do niego wracam. Myślę, że pewnego dnia przeczytam powieść Sparksa, na razie jednak do niej mnie nie ciągnie.
OdpowiedzUsuńMam za sobą trzy książki Sparksa, każda poruszyła mnie do granic, a Pamiętnik mam w planach. :)
OdpowiedzUsuńDla mnie książka jest tak samo piękna jak film.
OdpowiedzUsuńCzytanie Sparksa nie szło mi najlepiej, więc sobie darowałam, a filmu nie oglądałam ;)
OdpowiedzUsuńJa niestety na razie miałam tylko styczność z filmem, ale mam zamiar to zmienić ;)
OdpowiedzUsuń