HOBBIT: PUSTKOWIE SMAUGA (2013)

NOWA ZELANDIA/USA | FANTASY/PRZYGODOWY | 2013

REŻYSER: PETER JACKSON

Pierwsza myśl jaka nasunęła mi się po obejrzeniu Pustkowia Smauga była taka, że cała historia z książki Tolkiena spokojnie mogłaby zostać zamknięta w dwóch częściach ekranizacji. Ale widocznie niektórym kasa przysłoniła oczy i racjonalne myślenie. No cóż, szkoda. Muszę przyznać, że ta część, chociaż była bardziej wartka i więcej miała w sobie przygód, podobała mi się znacznie mniej od swojej poprzedniczki. Jest to związane przede wszystkim z tym, iż mało miała w sobie z powieści, a przynajmniej – zbyt mało. 

Droga do królestwa krasnoludów ciągnie się w nieskończoność. Dla wędrowców jest to długa i pełna wrażeń podróż. Atrakcji, niekoniecznie tych pozytywnych, im nie brakuje, spotykają elfy i są więzieni, również poznają ciekawego człowieka – niedźwiedzia. Najgorsze jest jednak to, iż sami są w niebezpieczeństwie i są śledzeni przez niebezpieczne istoty.

Opowiedzenie o tym, co się tutaj dzieje byłoby małym spojlerem. A dzieje się wiele i większość z tych zdarzeń ma miejsce tak samo w książce. Jednak tutaj pewne sceny zostały pozmieniane i niestety, moim zdaniem, na minus. Zabrakło jednego ze śmieszniejszych wątków z samego Hobbita, czyli momentu, gdy wędrowcy razem z Gandalfem idą do jaskini Beorna. Nie podobało mi się zmienienie sceny z pająkami. W filmie chyba za bardzo chcieli pokazać, iż Bilbo Baggins jest dobrym wojownikiem i stał się bardziej pewny siebie i swojej siły od momentu wyjścia z domu i przyłączenia się do krasnoludów. Również wątek z beczkami beznadziejnie został w ekranizacji zrealizowany i nie był tak bardzo potrzebny zważywszy na dalsze wydarzenia. Koniec końców mają te sceny sens, ale uważam, że w książce było to lepsze i o wiele interesujące. Dodana została historia miłosna, która mogłaby zostać pominięta, bo niczego nie wnosi jak na razie do całości. Być może w kolejnej części się jakoś rozwinie, a jak nie, to nie widzę żadnego sensu w jej tworzeniu. 

Pomimo wartkiej akcji, dramatycznych i stresujących wydarzeń, świetnej realizacji zdjęć i genialnej muzyki, całość oceniam jako coś przeciętnego. Po tym filmie zraziłam się do samego Hobbita i nie mam większej ochoty sięgać po trzecią część historii. Jednak zrobię to, być może pójdę do kina, kiedy będzie premiera Bitwy Pięciu Armii. Jak na razie mam mieszane uczucia co do tej ekranizacji, nie poruszyła mnie, nie wciągnęła w żaden sposób. Pierwsza część urzekła mnie Gollumem, druga ... niczym. 

Być może, gdybym nie czytała książki, o wiele lepiej i pozytywniej odebrałabym ekranizację.

ŹRÓDŁO ZDJĘCIA 1