Przejdź do głównej zawartości

CISZA (2010/2011)



NIEMCY | DRAMAT/KRYMINAŁ/THRILLER | 2010/2011
REŻYSER: BARAN BO ODAR

Po film Cisza sięgnęłam ze względu na jego pierwowzór, czyli książkę Milczenie Jana Costina Wagnera, która podobała mi się bardzo i naprawdę byłam ciekawa jak została zekranizowana. Przede wszystkim, pierwszą rzeczą na jaką zwraca się uwagę podczas seansu to klimat oraz piękne, malownicze zdjęcia.

Znika dziewczyna. Jej rower oraz torbę treningową znajdują w polu. W tym samym miejscu, gdzie 23 lata wcześniej odnaleziono rower innej dziewczynki, Pii. Sinikka znika bez śladu, śledczy podejrzewają, iż powrócił morderca i gwałciciel sprzed lat i popełnił identyczną zbrodnię. Pierwsze kroki są kierowane do archiwum, do starej sprawy, aby poznać ją na nowo i powiązać z tą aktualną. Czy morderca powrócił, a może ktoś inny postanowił go naśladować? Sprawą zajmuje się między innymi David Jahn, młody wdowiec opłakujący śmierć swojej żony. Nikt nie wierzy w niego, ale okazuje się całkiem bystry, jednak życiowa tragedia przysłania mu momentami oczy. Również dużą rolę odgrywa tutaj Krischan Mittich, emerytowany policjant, który prowadził śledztwo przed dwudziestu laty i chce pomóc, jednak nie może. Mimo wszystko miesza się w dochodzenie i chce być na bieżąco.

Najważniejsze jest jednak to, iż rodzice zaginionej i być może już nieżyjącej dziewczynki, bardzo cierpią. Nie są w stanie sobie wybaczyć tego, iż ostatnią rzeczą jaką robili wspólnie z córką, była kłótnia. Małżeństwo Wiesnekker przechodzi rodzinna traume i tragedię, każde z nich musi na swój sposób odreagować, żalem, smutkiem albo złością. Następnie Timo Friedrich oddala się od swojej żony, chce odreagować to co się stało. On razem z Peer'em dokonali morderstwa na dziewczynce dwadzieścia lat wcześniej. My, widzowie wiemy to od razu, widzimy tę scenę i nie jest ona łatwa. Jednak nie wiadomo, co się stało teraz, co z tą dziewczynką, czy któryś z nich kolejny raz postąpił źle? Timo nie utrzymuje kontaktu ze swoim byłym znajomym, jednak musiał się upewnić, czy to nie on...

Film, tak jak wspomniałam w pierwszym akapicie, jest klimatyczny, jest naprawdę dobrze nakręcony i porusza wyobraźnię. Nie wiadomo do końca kto jest tutaj zły, a kto dobry. Zakończenie jest takie, iż można sobie samemu je dopowiedzieć i wykreować według siebie. Jestem pod wrażeniem tej produkcji, bo jest taka subtelna, powolna, ale bardzo pobudzająca myślenie widza. Muzyka została idealnie dopasowana do scen, a aktorzy wypadli świetnie. Oglądając Ciszę ma się wrażenie, iż wszystko jest na swoim miejscu i czeka się na zakończenie, i na to, gdzie podziała się ta nastolatka, wierząc, że wszystko ułoży się dobrze.

Nie będę porównywała tego filmu z książką, gdyż nie mają aż tak wiele wspólnego. Zmieniono zakończenie, niektórych bohaterów i pewne wątki. Zarówno książka jak i film są naprawdę godne polecenia i mają w sobie to coś, czego oczekuje się po nich. Z czystym sercem mogę polecić tę produkcję, bo jest naprawdę dobrze zrealizowana i nikogo nie powinna zawieźć. 


OGLĄDAM KINO ŚWIATOWE 
Etykiety:

Komentarze

  1. Unknownśroda, 30 lipca, 2014

    Z niemieckiego kina dobrze wspominam ekranizacje baśni braci Grimm. No i może pewien serial:) Ale reszta po prostu gdzieś umyka. Ale nie mówię "nie". A to dlatego, że kryminały i thrillery uwielbiam wręcz.

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

GRZECHU WARTA | AGATA PRZYBYŁEK

Pora na zwieńczenie trylogii Nie zmienił się tylko blond . Pomimo tego, iż seria Agaty Przybyłek umiejscowiona jest w Sosenkach, to każda z części jest zupełnie inna, ma odmienny klimat. Pierwsza jest iście komediowa, a kolejne są coraz poważniejsze i nieco bardziej stonowane w swoich żartach. A przynajmniej ja odczułam znaczącą różnicę, jednak nie twierdzę, iż jest to coś złego. Akcja książki Grzechu warta toczy się sześć lat po zakończeniu poprzednich wydarzeń bohaterów Sosenek. Tym razem główną postacią jest Agata, córka Iwony. Agata wraca na wakacje do rodzinnego domu, jednak okazuje się, iż nie ma tam dla niej za bardzo miejsca i po serii totalnie odjechanych i abstrakcyjnych wydarzeń, postanawia pojechać na przerwę wakacyjną na studiach, do dziadków. Jednak tam również nie potrafi znaleźć dobrych wibracji, a traktowanie jej przez babcię niczym małe dziecko, w niczym nie pomaga. Dziewczyna postanawia znaleźć pracę, a ogłoszenie na jakie natrafia jest, delikatnie mówiąc, niecodzie
1 komentarz
CZYTAJ DALEJ ;)

LISTY OD ASTROFIZYKA | NEIL DEGRASSE TYSON

  Raz na rok mój mąż ma na moim blogu wpis specjalny, a to za sprawą książek o Astrofizyce Neila DeGrasse Tysona. Sama jeszcze nie zdecydowałam się na zapoznanie się z tytułami tegoż autora, być może jeszcze jest na to za wcześnie, jednak mój Z. Jest fanem nauki i ową nauką się interesuje. Dla niego lektura pozycji o kosmosie to nie lada gratka, dlatego też ucieszyłam się (tak samo jak i mąż), że od wydawnictwa Insignis mogliśmy otrzymać Listy od Astrofizyka . Nie przedłużam już bardziej, zostawiam Was z krótką opinią na temat powyższego tytułu. Listy od Astrofizyka to kolejna już książka Neila DeGrasse Tysona wydana przez wydawnictwo Insignis po Astrofizyce dla zabieganych , Kosmicznych zachwytach , i Kosmicznych rozterkach . Kolejny raz wydanie jest perfekcyjne. Ładna, twarda okładka, idealny rozmiar, a jeśli chodzi o ilość stron - znowu jest ich za mało. Tematyka oraz treść książki mocno odbiegają od poprzednich tytułów. Dostajemy w niej zbiór listów, korespondencji czy wpisów z
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

3 książki part III

Powracam do Was w niedziele z moim cyklem na temat trzech książek, które chciałabym przeczytać. Nie wiem jak Wam się on podoba, ale szczerze powiedziawszy, mnie w jakiś sposób pomaga. Przede wszystkim wiem teraz, na których książkach mi zależy bardziej, a na których mniej, systematyzuję i stopniuję swoje czytelnicze potrzeby. 3 KSIĄŻKI będą się pojawiać u mnie co tydzień w niedzielę, prawdopodobnie do końca sierpnia, ewentualnie września, kiedy kończą się moje studenckie wakacje. Ostatnio mało mnie u mnie i u Was na blogach, ale jest lato, wreszcie wychodzę z domu, w długich spodniach, chowając swoją schodzącą skórę. Mam jednak nadzieję, że choć trochę się opalę w te dwa - trzy miesiące i nie będę straszyć swoją bladością. ;) Odwiedzę Wasze blogi jak tylko się ogarnę, a planuję zrobić to jutro. Trzymajcie kciuki. Aktualnie czytam PS Kocham Cię , a raczej już kończę. I mam mieszane uczucia, chyba nieco więcej się spodziewałam po tej książce. A jakie są Wasze opinie na jej temat? 
14 komentarzy
CZYTAJ DALEJ ;)