Saga Zmierzch: Przed Świtem, część 2 (2012)

Tytuł: Saga Zmierzch: Przed Świtem, część 2

Premiera: 16 listopada [Polska], 14 listopada [Świat]

Gatunek: Horror, Romans

Produkcja: USA

Reżyseria: Bill Condon

Scenariusz: Melissa Rosenberg

Obsada:

Bella – Kristen Stewart

Edward – Robert Pattinson

Jacob – Taylor Lautner

Renesmee – Mackenzie Foy

Alice – Ashley Green

Jasper – Jackson Rathborne

Esme – Elizabeth Reaser

Carlisle – Peter Facinelli

Emmet – Kellan Lutz

Rose – Nikki Red

Charlie – Billy Burke

Irina – Maggie Grace

Aro Volturi – Michael Sheen

Marcus Volturi – Christopher Heyerdahl

Cauis – Jamie Campbell Bower

Jane – Dakota Fanning

Alec – Cameron Bright

Nareszcie udało mi się wybrać na film Saga Zmierzch: Przed Świtem. A raczej na drugą część, która jednocześnie kończy przygodę Edwarda i Belli. Akurat jeśli chodzi o Zmierzch, to byłam w kinie tylko na Księżycu w Nowiu i na teraz omawianym filmie. Dlaczego? Bo tak wyszło. Bo na inne części nie miałam większej ochoty, a jednocześnie, miałam ogromną, żeby zakończenie obejrzeć na dużym ekranie. Poszłam z siostrą, którą osobiście wciągnęłam w przerażający świat wampirów. Razem czytałyśmy [na wyścigi zresztą] wszystkie książki Stephenie Meyer. Razem oglądamy The Vampire Diaries i szczerze lubimy niebezpieczeństwo związane z krwiopijcami. Konkluzja: należymy do tego marnego grona dziewcząt, które mogą piszczeć z zachwytu, kiedy w ciemnej uliczce nieznajomy – ale jakże przystojny! - mężczyzna pokaże nam swoje kły i zechce nas zaatakować. Innymi słowy: jesteśmy żałosne.

O dziwo, na seans przyszły osoby [nie tylko panie!] w różnym wieku. Przedział był naprawdę spory. Począwszy od trzynastolatki [?] siedzącej u boku mamy, na starszej pani z mężem [!] skończywszy. Można by tutaj śmiało rzec, że saga ta łączy pokolenia w swojej pasji. Jednym by się mogło wydawać, że jest to marne zjawisko, ale jak dla mnie, jest to wyczyn, który potrafi zrobić mało kto. Udało się to Stephenie Meyer, a wcześniej znanej wszystkim J.K. Rowling. Gratuluję!

Ale teraz nieco konkretniej o filmie. Jak wiemy [bądź nie], Edward i Bella mają małą córeczkę Renesmee, której narodzenie prawie spowodowało śmierć jej rodzicielki. Dziewczynka rośnie bardzo szybko, oraz ma wspaniały dar – pokazuje swoje wspomnienia poprzez dotyk. Dodatkowo, jest w połowie wampirem. Niesamowite, prawda? Volturi dowiaduje się, że u Cullen'ów pojawia się dziecko i podejrzewając, że jest to nieśmiertelne dziecko, postanawiają złożyć owej rodzinie wizytę. Ale ta wizyta nie będzie mieć nic wspólnego z jakąkolwiek przyjemnością. Dzięki Alice, która zobaczyła przyszłość i wyżej wspomniane odwiedziny, wegetariańskie wampiry mogą zebrać swoich znajomych z każdego zakątka świata, aby poręczyli za nich, że nie popełnili zbrodni i nie ukąsili żadnego niewinnego dziecka. W tym momencie dostrzegamy, jak wiele kontaktów doktor Carlisle zdobył przez całe swoje nieśmiertelne życie i jakie one mają dary, a są one niesamowite.

I chyba tyle, jeżeli chodzi o główną fabułę. Bo przecież historia większości jest znana, więc w szczegóły zagłębiać się nie będę. O ile w przypadku Przed Świtem, część 1, śmiałam się, bo sceny mi się nie podobały, a momentami nawet zastanawiałam się, czy oglądam parodię, czy autentyczną wersję filmową, o tyle tutaj, powiem szczerze, że naprawdę zostałam wbita w fotel. Może to za sprawą wielkiego ekranu i tej szczególnej atmosfery kinowej, ale naprawdę film i jego realizacja bardzo mnie pozytywnie zaskoczyły. Efekty efektami, kto miał latać, to latał i skakał wysoko. Ale uważam przede wszystkim, że ta część, jest tą, w której Kristen Stewart się rozkręciła i zagrała naprawdę dobrze. Do reszty żadnych zarzutów nie mam, odegrali swoje postaci tak jak miało być. Ekranizacja trzymała się wersji książkowej, bo bardzo lubię jak film nie odbiega znacznie od tego, co miałam wcześniej okazję czytać. Tutaj na szczęście tego nie było. Chociaż! Scena walki mnie mocno zaintrygowała i oglądałam ją z wielkim napięciem. Później siostra się ze mnie śmiała, że myślała, że się rozpłaczę. Ale faktycznie tak było! Na moje wielkie uznanie jak zawsze zasługują Jasper, którego jestem fanką od pierwszej części i tak już chyba pozostanie. Bowiem zarówno w książce jak i w filmie go uwielbiam. Tego aktora śledzę także w innych produkcjach. Emmet nie odstawał od swojego filmowego brata, był tak samo uroczy i pozytywny. Ucieszyłam się, że w scenariuszu nie zabrakło jednego z mojego ulubionego epizodycznego wątku, mianowicie tego, kiedy Bella z Emmetem się siłują. Także pragnę wyróżnić dwóch panów, którzy zaimponowali mi w filmie. To jest jednak taka dość subiektywna ocena, gdyż są to przystojni mężczyźni i ich wygląd, z pewnością sprawił, że właśnie o nich tutaj mowa. A są to, nie kto inni jak: Garrett [Lee Pace], który był ironiczny i bezczelny i mocno przypominał mi swoim zachowaniem innego popularnego wampira – Damona Salvatore. A także: Benjamin [Rami Malek], który jest przeciwieństwem wcześniej wymienionego bohatera.

Podsumowanie będzie zapewne krótkie. Nieco smutno jest mi rozstawać się z Sagą i mieć poczucie końca tej historii. To co mi zostało, to jedynie powroty do książek i do ich ekranizacji. Zżyłam się z bohaterami, ale cóż, jest jeszcze wiele rzeczy, które muszę poznać. Z pewnością Przed Świtem, część 2 plasuje się wyżej niż jej poprzedniczka, a mianowicie część 1. Jest tu wiele ciekawszych scen, zarówno tych śmiesznych, poruszających, a także tych pełnych napięcia i emocji. Serdecznie polecam tym, którzy się wahają. Naprawdę warto zobaczyć tę część w kinie zajadając się popcornem i pijąc colę.