Przejdź do głównej zawartości

Człowiek nietoperz - Jo Nesbø


Od mojego ostatniego spotkania czytelniczego z Jo Nesbø minęło mało czasu, ale to dobrze. Tak szybki powrót do twórczości tego autora tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że jest to pisarz, którego styl i sposób kombinowania w poszczególnych wątkach, niesamowicie mi odpowiadają. Człowiek nietoperz zaintrygował mnie przede wszystkim poprzez swój ciekawy tytuł, który dał mi spore pole do interpretacji. Jest to także pierwsza część serii o norweskim policjancie Harrym Hole. Zaznaczam jednak, że książki te można czytać niezależnie – co uczyniłam ja, zaczynając od trzeciej w kolejności, czyli od Czerwonego gardła.

Harry Holle przyjeżdża do Australii, a dokładnie do Sydney, aby razem z tamtejszą policją odnaleźć zabójcę jego rodaczki. Inger Holter została bowiem w brutalny sposób zgwałcona i zamordowana. Przydzielono mu za partnera Andrew Kensingtona, barwnego człowieka, którego w mieście znają prawie wszyscy, oraz który ma za sobą wiele życiowych doświadczeń. Od razu się zaprzyjaźniają, przez co ich współpraca przebiega na udanych relacjach i dość sprawnie. Harry także ma swoją przeszłość, którą odkrywamy w kolejnych rozdziałach i poznajemy jego tajemnicę, być może najważniejszą jaką posiada. Policjant spotyka w jednym z barów kobietę, która od razu miesza mu w głowie i niespodziewanie tworzy się między nimi swego rodzaju uczucie. A tego się nie spodziewałam po tym człowieku...

Ale wracając do samego śledztwa, to drogi prowadzą do bardzo niebezpiecznych osób: od prostytutek i ich alfonsów do handlarzy narkotyków. W czołowej grupie podejrzanych znalazł się były towarzysz Inger Holter, Ewans White, który jak się później okazuje, lubi nieraz podduszać swoje partnerki. Jednak nie wszystkie układanki pasują do siebie i nic nie może ułożyć się w logiczną całość. Sprawa komplikuje się także w momencie, kiedy do śledztwa dochodzą następne zabójstwa. Oczywiste było tylko jedno: morderca i gwałciciel jest blisko, ale bardzo dobrze się ukrywa.

W książce tej nie brak morałów i historii z pointą. Przez ten kryminał przewijają się naprawdę świetni bohaterowie, a każdy z nich ma do powiedzenia wiele życiowych mądrości wynikających z własnego doświadczenia lub pochodzących z plemienia, z którego się wywodzi. Autor umieścił sporo opowieści ludowych i tych związanych z Australią i prawem do jej zamieszkiwania. Na pewno ciekawym zabiegiem okazało się również podzielenie powieści na trzy części zatytułowane kolejno: Walla, Moora i Bubbur. Podczas czytania, odbiorca otrzymuje ich wytłumaczenie w postaci przytoczonej legendy przez jedną z postaci.

Przez większość czasu nie umiałam rozgryźć kto jest winny zabójstw. Owszem, miałam swoje typy, jednak nie były one uzasadnione i okazały się chybione. Niestety. Autor trzymał mnie w niepewności do niemal samego końca, co bardzo lubię. Z pewnością Jo Nesbø jest pisarzem, którego styl przypadł mi do gustu i który potrafi wplątać w swoją powieść kilka pomniejszych wątków, które nie odwracają uwagi od istoty sprawy, czyli samego śledztwa. Zarówno bohaterowie, wydarzenia oraz akcja wciągają i powodują, że trudno przestać myśleć o tym, co się działo lub co może się jeszcze zdarzyć. W pewnym momencie jednak miałam mały czytelniczy postój. Był on spowodowany tym, że Harry Hole zaczął mnie irytować swoim bohaterstwem i późniejszym zachowaniem. Przeżywał on bowiem egzystencjalny kryzys, co mogę mu wybaczyć z perspektywy czasu i tego, co autor zagwarantował mi nieco dalej.

Reasumując, jak dla mnie Jo Nesbø świetnie dopracował swoją powieść, zadbał o każdy jej szczegół i zbudował odpowiednie napięcie. Wodził czytelnika za nos oraz wzbudził u niego poczucie niepewności. Moim zdaniem, warto sięgnąć po Człowieka nietoperza, aby znaleźć się w samym środku dochodzenia i poćwiczyć swój umysł. Czy na miejscu tych policjantów szybciej znalazłbyś rozwiązanie? Osobiście nie mogę się już doczekać, aż przeczytam kolejną część serii o Harrym Holle. 

Za książkę dziękuję: 





Komentarze

  1. aż wstyd się przyznać ale jeszcze nie czytałam żadnej książki tego autora. Trzeba to nadrobić, i to jak najszybciej. Zapraszam do mnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To żaden wstyd.;) Ja tez dopiero niedawno go odkryłam i jestem aktualnie zauroczona piórem tego autora. ;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  2. Będę musiała czym prędzej rozejrzeć się za książkami tego autora :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam tylko jedną książkę tego autora, ale jestem na tak :) Postać Harry'ego Hole mnie zaintrygowała. Chętnie sięgnę po kolejne części. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Policjant też mnie zaintrygował, chociaż momentami mnie irytuje. Ale zobaczymy jak został wykreowany w innych powieściach. ;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  4. Z twórczością Jo Nesbø do niej pory jeszcze nie miałam styczności, ale przymierzam się do tego już od jakiegoś czasu. Bałam się tylko, że musiałbym czytać kolejno poszczególne części serii a akurat w mojej bibliotece nie mieli kolejno całego cyklu. Na szczęście mnie uspokoiłaś, bo teraz wiem, że mogę dzieła tego autora czytać niechronologicznie, co mnie bardzo cieszy. ,,Człowiek nietoperz'' zaintrygował mnie i to bardzo, a to głównie przez intrygujący tytuł i twoją zachęcającą, rzetelną recenzję, więc chętnie rozejrzę się za tą pozycją.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiadomo, między poszczególnymi częściami serii będzie zawsze jakaś zależność. Ja zaczęłam od trzeciej części i bez problemu się połapałam, bo każda książka ma inny temat i inne dochodzenie. ;) w takim razie polecam "Człowieka nietoperza". ;) A przede mną są "Karaluchy" i mam nadzieję, że także mnie wciągną! Mimo swojego dziwnego i odpychającego tytułu.;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  5. Juz postanowilem sobie, ze jak skoncze ksiazke, ktora aktualnie czytam to zabiore sie wlasnie za ksiazki Jo Nesbo i zaczne od poczatku, czyli od "Czlowieka nietoperza" :)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. nie miałam jeszcze okazji przeczytać żadnej książki tego autora, ale słyszałam o nim wiele dobrego, więc kiedyś na pewno sięgnę po jego twórczość! To zdecydowanie coś dla mnie! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja wcześniej właśnie nie słyszałam o tym autorze kompletnie nic, ale jego nazwisko mnie zaintrygowało i się skusiłam, czego oczywiście nie żałuję. ;)

      Pozdrawiam,
      Klaudyna

      Usuń
  7. Od jakiegoś czasu planuję zapoznać się z twórczością tego autora, ale na razie odpoczywam po skończonej serii o Wallanderze. :)

    Tymczasem Ciebie zapraszam do zabawy - szczegóły tutaj http://in-vissible.blogspot.com/2012/11/libstere-blog.html

    OdpowiedzUsuń
  8. Przeczytałem tą książkę i nadal nie wiem skąd się wziął taki tytuł?

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale