Przejdź do głównej zawartości

Człowiek nietoperz - Jo Nesbø


Od mojego ostatniego spotkania czytelniczego z Jo Nesbø minęło mało czasu, ale to dobrze. Tak szybki powrót do twórczości tego autora tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że jest to pisarz, którego styl i sposób kombinowania w poszczególnych wątkach, niesamowicie mi odpowiadają. Człowiek nietoperz zaintrygował mnie przede wszystkim poprzez swój ciekawy tytuł, który dał mi spore pole do interpretacji. Jest to także pierwsza część serii o norweskim policjancie Harrym Hole. Zaznaczam jednak, że książki te można czytać niezależnie – co uczyniłam ja, zaczynając od trzeciej w kolejności, czyli od Czerwonego gardła.

Harry Holle przyjeżdża do Australii, a dokładnie do Sydney, aby razem z tamtejszą policją odnaleźć zabójcę jego rodaczki. Inger Holter została bowiem w brutalny sposób zgwałcona i zamordowana. Przydzielono mu za partnera Andrew Kensingtona, barwnego człowieka, którego w mieście znają prawie wszyscy, oraz który ma za sobą wiele życiowych doświadczeń. Od razu się zaprzyjaźniają, przez co ich współpraca przebiega na udanych relacjach i dość sprawnie. Harry także ma swoją przeszłość, którą odkrywamy w kolejnych rozdziałach i poznajemy jego tajemnicę, być może najważniejszą jaką posiada. Policjant spotyka w jednym z barów kobietę, która od razu miesza mu w głowie i niespodziewanie tworzy się między nimi swego rodzaju uczucie. A tego się nie spodziewałam po tym człowieku...

Ale wracając do samego śledztwa, to drogi prowadzą do bardzo niebezpiecznych osób: od prostytutek i ich alfonsów do handlarzy narkotyków. W czołowej grupie podejrzanych znalazł się były towarzysz Inger Holter, Ewans White, który jak się później okazuje, lubi nieraz podduszać swoje partnerki. Jednak nie wszystkie układanki pasują do siebie i nic nie może ułożyć się w logiczną całość. Sprawa komplikuje się także w momencie, kiedy do śledztwa dochodzą następne zabójstwa. Oczywiste było tylko jedno: morderca i gwałciciel jest blisko, ale bardzo dobrze się ukrywa.

W książce tej nie brak morałów i historii z pointą. Przez ten kryminał przewijają się naprawdę świetni bohaterowie, a każdy z nich ma do powiedzenia wiele życiowych mądrości wynikających z własnego doświadczenia lub pochodzących z plemienia, z którego się wywodzi. Autor umieścił sporo opowieści ludowych i tych związanych z Australią i prawem do jej zamieszkiwania. Na pewno ciekawym zabiegiem okazało się również podzielenie powieści na trzy części zatytułowane kolejno: Walla, Moora i Bubbur. Podczas czytania, odbiorca otrzymuje ich wytłumaczenie w postaci przytoczonej legendy przez jedną z postaci.

Przez większość czasu nie umiałam rozgryźć kto jest winny zabójstw. Owszem, miałam swoje typy, jednak nie były one uzasadnione i okazały się chybione. Niestety. Autor trzymał mnie w niepewności do niemal samego końca, co bardzo lubię. Z pewnością Jo Nesbø jest pisarzem, którego styl przypadł mi do gustu i który potrafi wplątać w swoją powieść kilka pomniejszych wątków, które nie odwracają uwagi od istoty sprawy, czyli samego śledztwa. Zarówno bohaterowie, wydarzenia oraz akcja wciągają i powodują, że trudno przestać myśleć o tym, co się działo lub co może się jeszcze zdarzyć. W pewnym momencie jednak miałam mały czytelniczy postój. Był on spowodowany tym, że Harry Hole zaczął mnie irytować swoim bohaterstwem i późniejszym zachowaniem. Przeżywał on bowiem egzystencjalny kryzys, co mogę mu wybaczyć z perspektywy czasu i tego, co autor zagwarantował mi nieco dalej.

Reasumując, jak dla mnie Jo Nesbø świetnie dopracował swoją powieść, zadbał o każdy jej szczegół i zbudował odpowiednie napięcie. Wodził czytelnika za nos oraz wzbudził u niego poczucie niepewności. Moim zdaniem, warto sięgnąć po Człowieka nietoperza, aby znaleźć się w samym środku dochodzenia i poćwiczyć swój umysł. Czy na miejscu tych policjantów szybciej znalazłbyś rozwiązanie? Osobiście nie mogę się już doczekać, aż przeczytam kolejną część serii o Harrym Holle. 

Za książkę dziękuję: 





Komentarze

  1. aż wstyd się przyznać ale jeszcze nie czytałam żadnej książki tego autora. Trzeba to nadrobić, i to jak najszybciej. Zapraszam do mnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To żaden wstyd.;) Ja tez dopiero niedawno go odkryłam i jestem aktualnie zauroczona piórem tego autora. ;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  2. Będę musiała czym prędzej rozejrzeć się za książkami tego autora :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam tylko jedną książkę tego autora, ale jestem na tak :) Postać Harry'ego Hole mnie zaintrygowała. Chętnie sięgnę po kolejne części. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Policjant też mnie zaintrygował, chociaż momentami mnie irytuje. Ale zobaczymy jak został wykreowany w innych powieściach. ;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  4. Z twórczością Jo Nesbø do niej pory jeszcze nie miałam styczności, ale przymierzam się do tego już od jakiegoś czasu. Bałam się tylko, że musiałbym czytać kolejno poszczególne części serii a akurat w mojej bibliotece nie mieli kolejno całego cyklu. Na szczęście mnie uspokoiłaś, bo teraz wiem, że mogę dzieła tego autora czytać niechronologicznie, co mnie bardzo cieszy. ,,Człowiek nietoperz'' zaintrygował mnie i to bardzo, a to głównie przez intrygujący tytuł i twoją zachęcającą, rzetelną recenzję, więc chętnie rozejrzę się za tą pozycją.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiadomo, między poszczególnymi częściami serii będzie zawsze jakaś zależność. Ja zaczęłam od trzeciej części i bez problemu się połapałam, bo każda książka ma inny temat i inne dochodzenie. ;) w takim razie polecam "Człowieka nietoperza". ;) A przede mną są "Karaluchy" i mam nadzieję, że także mnie wciągną! Mimo swojego dziwnego i odpychającego tytułu.;)

      Pozdrawiam

      Usuń
  5. Juz postanowilem sobie, ze jak skoncze ksiazke, ktora aktualnie czytam to zabiore sie wlasnie za ksiazki Jo Nesbo i zaczne od poczatku, czyli od "Czlowieka nietoperza" :)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. nie miałam jeszcze okazji przeczytać żadnej książki tego autora, ale słyszałam o nim wiele dobrego, więc kiedyś na pewno sięgnę po jego twórczość! To zdecydowanie coś dla mnie! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja wcześniej właśnie nie słyszałam o tym autorze kompletnie nic, ale jego nazwisko mnie zaintrygowało i się skusiłam, czego oczywiście nie żałuję. ;)

      Pozdrawiam,
      Klaudyna

      Usuń
  7. Od jakiegoś czasu planuję zapoznać się z twórczością tego autora, ale na razie odpoczywam po skończonej serii o Wallanderze. :)

    Tymczasem Ciebie zapraszam do zabawy - szczegóły tutaj http://in-vissible.blogspot.com/2012/11/libstere-blog.html

    OdpowiedzUsuń
  8. Przeczytałem tą książkę i nadal nie wiem skąd się wziął taki tytuł?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.

TWOJA ANATOMIA. KOMPLETNY (I KOMPLETNIE OBRZYDLIWY) PRZEWODNIK PO LUDZKIM CIELE | ADAM KAY

Mam nadzieję, że mamy już wyjaśnioną bardzo ważną kwestię odnośnie mojej osoby - mam totalną i nieuleczalną sklerozę. W 2021 roku przeczytałam książkę Adama Kay'a Twoja anatomia . Umieściłam ją nawet w rankingu najlepszych książek ubiegłego roku, ale jakoś umknęło mi to, aby o niej troszkę napisać zarówno tutaj jak i na blogu. Twoja anatomia. Kompletny (i kompletnie obrzydliwy) przewodnik po ludzkim ciele , to książka kierowana do młodzieży, jednak sama bardzo wiele ciekawych informacji związanych z naszym organizmem odnotowałam. Jest to pozycja napisana z charakterystyczną dozą humoru Kay'a, a ja owy humor bardzo lubię. Autor w ciekawy i zabawny sposób opisuje działanie poszczególnych narządów w ciele człowieka i rzuca wieloma ciekawostkami z nimi związanymi. Podczas lektury żałowałam troszkę, że sama w czasie nauki biologii w klasach gimnazjalnych czy licealnych nie miałam dostępu do tego typu pozycji. Jak dla mnie jest to super książka do przyswajania wiedzy, bowiem opróc