Przejdź do głównej zawartości

Potęga miłości - Elizabeth Chandler

Nie tak dawno temu miałam okazje czytać pierwszą cześć serii Pocałunek anioła. I jak dla mnie, zakończyła się w bardzo newralgicznym miejscu, przez co musiałam dosłownie szybko zapoznać się z Potęgą miłości. Kolejny raz autorka, pisząc pod pseudonimem Elizabeth Chandler, zaskoczyła mnie rozwinięciem akcji i samą kreatywnością. Ale wszystko po kolei...

Tristan jest aniołem i wyznaczył sobie za cel, dowiedzenie się tego, kto czyhał na jego życie i jego ukochanej. Dodatkowo, chce przywrócić Ivy wiarę w anioły, bowiem straciła ją, kiedy jej chłopak umarł. Dziewczyna nie może się do końca odnaleźć w nowej sytuacji, w trudnych chwilach pomagają jej oddane przyjaciółki. Jednak szczególnym opiekunem nastolatki okazał się jej przyszywany brat, Gregory, który uważa, jakoby dobrze wiedział, co ona czuje, bowiem niedawno stracił swoją matkę. Ale czy na pewno te dwa cierpienia są równomierne? Tristan w tym czasie próbuje się zbliżyć do Philipa, który chce przekonać swoją siostrę o istnieniu aniołów – opiekunów.

Książka jest mała gabarytowo i czyta się ja błyskawicznie. Dodatkowo historia jest wciągająca, a czytelnik śledzi ją z pewną ciekawością. Tak jak już wspominałam przy poprzedniej części, moim zdaniem książki te powinny zostać połączone ze sobą. Pocałunek anioła skończył się w sumie wtedy, kiedy powinien się tak naprawdę dopiero rozwinąć. Autorka potrafi budować napięcie i zainteresować odbiorce, ale po co rozbijać te opowieść na cztery części?

Na pewno w Potędze miłości może irytować Ivy. Jest to infantylna nastolatka, która jest łatwowierna i płytka. Ma dwie przyjaciółki, a także zdobywa nowych znajomych, z którymi nie czułaby się dobrze wcześniej, przed wypadkiem. Jej przyrodni brat chce zdobyć jej zaufanie i ciągle oferuje jej swoja pomoc, ale czy na pewno ma dobre intencje?

Zawsze tak bywa, że recenzja drugiej części, a później kolejnych, jest krótsza, gdyż nie chce się zbyt wiele odkryć przed osobami, które jeszcze ich nie przeczytały. Jednak reasumując, to co napisałam wyżej, stwierdzam, iż seria jest warta uwagi i nie tak naiwna, jaka może się wydawać na początku. Jest prosta w odbiorze i słodko wyglądająca, jednak treść może magnetyzować. Osobiście, mam nadzieję, że niebawem będę miała okazję na przeczytanie dwóch następnych tomów, bowiem chcę się dowiedzieć, co czeka Tristana, którego bardzo polubiłam.  






Za książkę dziękuję:




Etykiety:

Komentarze

  1. Upadły czy Aniołniedziela, 04 listopada, 2012

    bardzo fajna okładka - muszę jakoś zapoznać się z tą serią tym bardziej że uwielbiam anioły i historie z nimi związane :)

    OdpowiedzUsuń
  2. kamykponiedziałek, 05 listopada, 2012

    Właśnie skończyłam czytać 4 tom p.t. "Wieczna tęsknota" i z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że im dalej, tym gorzej. Ta historia powinna się dawno zakończyć, a teraz ciągnie się w nieskończoność, a autorka bezsensownie naciąga wątek. Do tego wszystkiego Ivy denerwuje jeszcze bardziej, o ile to w ogóle możliwe. Z niecierpliwością czekam, aż ta cała historia po prostu się skończy ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Miłośniczka Książekponiedziałek, 05 listopada, 2012

    No cóż. Wychodzi na to, że będę musiała rozejrzeć się za pierwszym tomem :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Konkursy z Polskimi Autoramiponiedziałek, 05 listopada, 2012

    Serię mam w planach, ciekawa recenzja :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Unknownponiedziałek, 05 listopada, 2012

    Pierwsza część mnie nie zachwyciła, ale sam pomysł wydał mi się nawet ciekawy. Dlatego mam zamiar pokusić się na ten tom i mam nadzieję, że będzie trochę lepiej :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Magdaczwartek, 08 listopada, 2012

    brzmi ciekawie, muszę się rozejrzeć na pierwszą częścią :)

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

GDYBYM MOGŁA KUPOWAĆ KSIĄŻKI, TO BYM SIĘ SKUSIŁA #4

Dzień dobry moi mili!Mam wrażenie, że w tym roku zrobiłam dla siebie najlepszą rzecz jaką mogłam zrobić, a mianowicie założyłam konto na Legimi. A końcem 2018 roku stworzyłam swój profil na Storytel. Te dwie decyzje zaowocowały u mnie zmianą stosunku do książek i ich formy. Dzisiaj nie będę pisać stricte o powyższych aplikacjach, wspomnę natomiast o kilku książkach, na które z chęcią bym się skusiła w najbliższym czasie, czyli mowa będzie o premierach książkowych. Jednym z moich postanowień na ten (jakże cudowny dla całego świata!) 2020 rok było nie kupowanie żadnych książek. I faktycznie owego postanowienia się trzymam, dlatego seria o interesujących mnie zapowiedziach książkowych nazywa się Gdybym mogła kupować książki, to bym się skusiła. Nie szukam aktualnie jakichś najlepszych ofert sprzedaży, nie śledzę wyprzedaży książkowych, w ogóle mnie nie kuszą promocje. Naprawdę. Jak wiem, że jakaś interesująca mnie książka ma premierę, w pierwszej kolejności sprawdzam Legimi. Jeżeli jest …
1 komentarz
CZYTAJ DALEJ ;)

OFFLINE. JAK DZIĘKI ŻYCIU BEZ PIENIĘDZY I TECHNOLOGII ODZYSKAŁEM WOLNOŚĆ I SZCZĘŚCIE | MARK BOYLE

Nie da się nie zauważyć, że technologia zawłaszcza sobie naszą codzienność, że jesteśmy od niej uzależnieni. Z jednej strony spełnia ona swoją, chyba najbardziej promowaną, funkcję, czyli zbliża do siebie ludzi, którzy mogą się ze sobą kontaktować niezależnie od miejsca zamieszkania. Z drugiej jednak strony, oddala ona ludzi od siebie. Sama nie mogę patrzeć na to, jak ludzie zamiast ze sobą rozmawiać, wpatrują się w ekrany. Albo kiedy turyści zamiast korzystać z wypoczynku i przeżywać atrakcje, oglądać je własnymi oczami, np. w oceanarium, wszystko nagrywają i oglądają przez ekran telefonu. Po co?

Technologia to jedno, ale sama elektryczność w naszym życiu zakorzeniła się w tak oczywisty i bezpardonowy sposób, że nie wyobrażam sobie przetrwania bez niej. Tak, przetrwania. Mogłabym odciąć się na kilka dni od energii, technologii, ale byłaby to forma rozrywki, wyciszenia tudzież zebrania myśli, a nie sposób na nowe życie. A jednak znalazł się człowiek, który postanowił skończyć z typow…
1 komentarz
CZYTAJ DALEJ ;)

UNORTHODOX (2020)

Po naszej rewelacyjnej, choć nie łatwej przygodzie z serialem Niemożliwe, skusiliśmy się z mężem na obejrzenie Unorthodox, o którym jest dość głośno ostatnio. Tym razem serial ma cztery odcinki, więc można całość zobaczyć w jeden – dwa wieczory.

Nie było łatwo, powiem szczerze. A jest to związane z tematyką, jaką podejmuje produkcja. Jednak postanowiliśmy z mężem przebrnąć przez serial, bowiem uznaliśmy, że dla prawdy warto się czasem lekko pomęczyć. Tak, serial Unorthodox jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami opisanymi w książce Deborah Feldman o tym samym tytule. Jak się po czasie okazało, słowo inspiracja jest dość kluczowe, co zdecydowanie może być ogromnym minusem całości.

Główna bohaterka Estera ucieka z Nowego Jorku od swojego męża, od społeczności ortodoksyjnych Żydów, w której żyje. Trafia do Berlina, gdzie spotyka otwartych ludzi ze szkoły muzycznej i dostaje od nich całe mnóstwo pomocy. Serial charakteryzuje się masą zbiegów okoliczności, bo nie da się ukryć, główna b…
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)