Przejdź do głównej zawartości

[pandemonium] - Lauren Oliver



Lauren Oliver ukończyła filozofię i literaturę na uniwersytecie w Chicago, potem przeprowadziła się do Nowego Jorku. Uwielbia gotować, jest uzależniona od kawy i dodaje keczup do wszystkiego, nawet do kanapek z pomidorem.


[pandemonium], to druga część trylogii o świecie bez [miłości]. Mimo nieznajomości [delirium] zabrałam się za czytania serii od środka, wierząc, że każda książka opowiada o innych wydarzeniach, których nie trzeba odbierać jako kontynuację. I tak w zasadzie jest. Szybko odnalazłam się w przedstawionych wydarzeniach, ale mimo to, nabrałam wielkiej ochoty na przeczytanie pierwszej części, aby wszystko sobie w głowie poukładać. A o czym jest [pandemonium] już opowiadam...

W świecie bez miłości tym właśnie są dla siebie ludzie: wymiernymi korzyściami, zobowiązaniami, liczbami i danymi. Mamy ciężar, mamy rozmiary, mamy wymiar ilościowy, tyle że sam człowiek nie znaczy nic.”

Lena budzi się w nieznanym sobie miejscu, ma sny, w których widzi zabijanego chłopaka, Aleksa. I te sny i wspomnienia powracają do niej co noc. Ocalili ją Odmieńcy, ci, którzy sprzeciwili się remedium. Razem z nimi zamieszkała, a później przesiedliła się. Zaprzyjaźniła się z nimi, a nawet została przyjęta do ich rodziny. Rozdziały przeplatają się, raz opowiadają o czasach: WTEDY, kiedy właśnie Lena przeszła przez granicę i dołączyła do ruchu oporu, a następnym razem są to czasy: TERAZ. I tutaj Lena razem z Raven i Track'iem mieszka w mieście i ma za zadanie śledzić losy organizacji AWD. Nie wie do końca dlaczego ma to robić i nie zna konkretnego planu. Jednak swoje zadanie wykonuje w pełni.

Jeśli nam coś zabierzecie, odbierzemy wam to siłą. Spróbujcie nam coś skraść, a i tak to do nas wróci. Pochwyćcie nas, a uderzymy.

Właśnie tak działa teraz świat”

I kiedy przychodzi dzień manifestacji AWD, a także operacji Juliana, syna Thomasa Fineman'a, przywódcy tej organizacji, następuje atak Hien. Jest to grupa odmieńców, która zachowuje się niczym zwierzęta. Zabili oni wiele osób, podczas swojego napadu, a także porwali Juliana i Lenę. Tych dwoje razem przechodzą trudne chwile i mimo odmiennych środowisk, potrafią się ze sobą porozumieć. Walczą o przetrwanie i wydostanie się z więzienia. Czy im się uda?

Oto świat, w którym żyjemy, świat bezpieczeństwa, szczęścia i porządku, świat bez miłości. Świat, gdzie dzieci rozbijają sobie głowy o kamienne kominki i niemal odgryzają język, a rodzice są  z a n i e p o k o j e n i. Nie na skraju załamania, szaleństwa czy rozpaczy. Niepokoją się – tak jak wtedy, gdy oblewasz egzamin z matematyki, jak wtedy, gdy nie rozliczą się na czas z urzędem skarbowym.”


Jak dla mnie świetnym zabiegiem okazało się to, że rozdziały i wydarzenia są naprzemienne. Absolutnie to niczego nie miesza, a tylko pobudza ciekawość i napięcie. Wciągnęłam się w całą historię i kibicowałam głównej bohaterce, której to oczami widzimy wszystkie przedstawione sceny. Styl pisania autorki jest lekki, ale na szczęście nie infantylny. Jest dostosowany do wydarzeń i do wieku Leny. Pomysł na ten cykl okazał się naprawdę ciekawy i oryginalny, co sprawia, że mam ogromną ochotę na sięgnięcie po kolejną część. Zakończenie, które pisarka zafundowała swoim czytelnikom mnie zaskoczyło całkowicie i już myślę, jak losy dalej się potoczą.

Świat może być piękny, ale tylko dla ludzi, którzy mieli tyle szczęścia, by znaleźć się po właściwej stronie.”

Osobiście polecam tę część, czyli [pandemonium]. Ja teraz będę musiała odnaleźć dla siebie [delirium], aby wszystko sobie poukładać w głowie i dowiedzieć się na czym polegała znajomość Leny i Aleksa, z którym uciekła i chciała się przedostać na drugą stronę.
Mam także nadzieję, że trzecia część będzie tak samo dobra i wciągająca. Już nie mogę się doczekać! 



Za książkę dziękuję: 


Komentarze

  1. Nie czytałam ani jednej, ani drugiej części, ale gdybym miała zaczynać, to raczej od pierwszej ;) W sumie, może się skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie mogę sie zebrać do tej seri. Mam pierwszy tom tylko czasu brak. Ale okładka dwojki przesliczna :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. a przede mną cały czas "Delirium" :(
    kiedy te książki wpadną w me łapki...

    OdpowiedzUsuń
  4. Koniecznie muszę to przeczytać, już sobie obiecałam! Nie mogę się doczekać, aż uporam się z tym co mam i wpadnę do księgarni...
    Pozdrawiam! ^^

    OdpowiedzUsuń
  5. Muszę koniecznie przeczytać! Ale najpierw Delirium:)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo chętnie przeczytam, ale jednak wolę zacząć od pierwszej części. Niech ja tylko ją dorwę... :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Przede mną jeszcze "Delirium", ale na obie książki mam równie dużą ochotę :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ja już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać w końcu pierwszą część! Bardzo, bardzo ciągnie mnie do tej serii:)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale