Lauren Oliver ukończyła filozofię i literaturę na uniwersytecie w Chicago, potem przeprowadziła się do Nowego Jorku. Uwielbia gotować, jest uzależniona od kawy i dodaje keczup do wszystkiego, nawet do kanapek z pomidorem.
[pandemonium],
to druga część trylogii o świecie bez [miłości]. Mimo
nieznajomości [delirium] zabrałam się za czytania
serii od środka, wierząc, że każda książka opowiada o innych
wydarzeniach, których nie trzeba odbierać jako kontynuację. I tak
w zasadzie jest. Szybko odnalazłam się w przedstawionych
wydarzeniach, ale mimo to, nabrałam wielkiej ochoty na przeczytanie
pierwszej części, aby wszystko sobie w głowie poukładać. A o
czym jest [pandemonium] już opowiadam...
„W świecie bez miłości tym właśnie są dla siebie ludzie: wymiernymi korzyściami, zobowiązaniami, liczbami i danymi. Mamy ciężar, mamy rozmiary, mamy wymiar ilościowy, tyle że sam człowiek nie znaczy nic.”
Lena
budzi się w nieznanym sobie miejscu, ma sny, w których widzi
zabijanego chłopaka, Aleksa. I te sny i wspomnienia powracają do
niej co noc. Ocalili ją Odmieńcy, ci, którzy sprzeciwili się
remedium. Razem z nimi zamieszkała, a później przesiedliła się.
Zaprzyjaźniła się z nimi, a nawet została przyjęta do ich
rodziny. Rozdziały
przeplatają się, raz opowiadają o czasach: WTEDY, kiedy właśnie
Lena przeszła przez granicę i dołączyła do ruchu oporu, a
następnym razem są to czasy: TERAZ. I tutaj Lena razem z Raven i
Track'iem mieszka w mieście i ma za zadanie śledzić losy
organizacji AWD. Nie wie do końca dlaczego ma to robić i nie zna
konkretnego planu. Jednak swoje zadanie wykonuje w pełni.
„Jeśli nam coś zabierzecie, odbierzemy wam to siłą. Spróbujcie nam coś skraść, a i tak to do nas wróci. Pochwyćcie nas, a uderzymy.
Właśnie tak działa teraz świat”
I
kiedy przychodzi dzień manifestacji AWD, a także operacji Juliana,
syna Thomasa Fineman'a, przywódcy tej organizacji, następuje atak
Hien. Jest to grupa odmieńców, która zachowuje się niczym
zwierzęta. Zabili oni wiele osób, podczas swojego napadu, a także
porwali Juliana i Lenę. Tych dwoje razem przechodzą trudne chwile i
mimo odmiennych środowisk, potrafią się ze sobą porozumieć.
Walczą o przetrwanie i wydostanie się z więzienia. Czy im się
uda?
„Oto świat, w którym żyjemy, świat bezpieczeństwa, szczęścia i porządku, świat bez miłości. Świat, gdzie dzieci rozbijają sobie głowy o kamienne kominki i niemal odgryzają język, a rodzice są z a n i e p o k o j e n i. Nie na skraju załamania, szaleństwa czy rozpaczy. Niepokoją się – tak jak wtedy, gdy oblewasz egzamin z matematyki, jak wtedy, gdy nie rozliczą się na czas z urzędem skarbowym.”
Jak
dla mnie świetnym zabiegiem okazało się to, że rozdziały i
wydarzenia są naprzemienne. Absolutnie to niczego nie miesza, a
tylko pobudza ciekawość i napięcie. Wciągnęłam się w całą
historię i kibicowałam głównej bohaterce, której to oczami
widzimy wszystkie przedstawione sceny. Styl pisania autorki jest
lekki, ale na szczęście nie infantylny. Jest dostosowany do
wydarzeń i do wieku Leny. Pomysł na ten cykl okazał się naprawdę
ciekawy i oryginalny, co sprawia, że mam ogromną ochotę na
sięgnięcie po kolejną część. Zakończenie, które pisarka
zafundowała swoim czytelnikom mnie zaskoczyło całkowicie i już
myślę, jak losy dalej się potoczą.
„Świat może być piękny, ale tylko dla ludzi, którzy mieli tyle szczęścia, by znaleźć się po właściwej stronie.”
Osobiście
polecam tę część, czyli [pandemonium].
Ja teraz będę musiała odnaleźć dla siebie [delirium],
aby wszystko sobie poukładać w głowie i dowiedzieć się na czym
polegała znajomość Leny i Aleksa, z którym uciekła i chciała
się przedostać na drugą stronę.
Mam
także nadzieję, że trzecia część będzie tak samo dobra i
wciągająca. Już nie mogę się doczekać!
Za książkę dziękuję:
Nie czytałam ani jednej, ani drugiej części, ale gdybym miała zaczynać, to raczej od pierwszej ;) W sumie, może się skuszę :)
OdpowiedzUsuńNie mogę sie zebrać do tej seri. Mam pierwszy tom tylko czasu brak. Ale okładka dwojki przesliczna :-)
OdpowiedzUsuńa przede mną cały czas "Delirium" :(
OdpowiedzUsuńkiedy te książki wpadną w me łapki...
Koniecznie muszę to przeczytać, już sobie obiecałam! Nie mogę się doczekać, aż uporam się z tym co mam i wpadnę do księgarni...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam! ^^
Muszę koniecznie przeczytać! Ale najpierw Delirium:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Muszę przeczytać całą trylogię.
OdpowiedzUsuńBardzo chętnie przeczytam, ale jednak wolę zacząć od pierwszej części. Niech ja tylko ją dorwę... :)
OdpowiedzUsuńPrzede mną jeszcze "Delirium", ale na obie książki mam równie dużą ochotę :)
OdpowiedzUsuńJa już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać w końcu pierwszą część! Bardzo, bardzo ciągnie mnie do tej serii:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!