Przejdź do głównej zawartości

Zwiastun Burzy - Bernard Cornwell


Chaos daje tyle radości. Gdyby upchnąć za zamkniętymi drzwiami całe zło świata i powiedzieć ludziom, żeby nigdy, przenigdy ich nie otwierali, natychmiast znalazłby się ktoś, kto by je uchylił, albowiem w akcie zniszczenia, można odnaleźć najczystszą formę szczęścia.”

Kolejny raz wybrałam się na historyczną wycieczkę razem z Bernardem Cornwell'em i bohaterami jego książki. Z ogromną ciekawością sięgnęłam po następną część serii o Wojnie Wikingów. Zastanawiało mnie, co nowego autor przygotuje dla swojej głównej postaci, a tym samym, dla odbiorcy. Moją uwagę zwróciła także niesamowita okładka „Zwiastuna burzy”. Widnieje na niej czarny koń, który wydaje mi się smutny. W powietrzu wzbija się orzeł, a samo niebo przeszywają błyskawice. 

- Miecz zabija ale to złość i nienawiść dają siłę do zabijania. Bez tych uczuć w bitwie marnie kończymy.”

Uhtred wraca do Królestwa Alfreda. Gdzie oczekuje na wielkie uznanie jego czynu podczas wojny Anglików z Duńczykami. Zabił on bowiem jednego z potężniejszych przywódców i wojowników duńskiej armii. Jednak zamiast uznania ze strony króla czeka go marsz pokutny. Po jakimś czasie Uhtred wraca do swojego domu wraz z żoną i swoim nowo narodzonym synem, który nosi jego imię. Miłość, która pojawiła się wcześniej między głównym bohaterem a Aelswith zaczęła gasnąć. Sam Uhtred zaczął marzyć o tym, aby spłacić dług dla Kościoła, jaki posiadała jego żona, a który przeszedł dla niego wraz z ożenieniem się.

Był to zaledwie koncept, ale tym bardziej nie zamierzałem brać na swoje barki długu, który dopiero co spłaciłem.”

Dwunastego dnia świąt Bożego Narodzenia, Uhtred ma się zjawić na dworze Króla Alfreda. Główny bohater nie spodziewa się tego, co go czeka. Zostaje on oskarżony o przejęcie statku królewskiego, a także podjęcia walki z brytami . Czy te wszystkie zarzuty były prawdziwe? Po odpowiedzi odsyłam do tekstu. Kiedy trwała walka na śmierć i życie między Uhtredem a Steapą, do Wessexu wjeżdżają Duńczycy i sieją zamęt wśród mieszkańców miasteczka. Od tej pory, w państwie nie jest spokojnie, a na każdym niemal kroku ludzie boją się o swój los. Teraz Uhtred wraz z Królem Alfredem muszą zgromadzić odpowiednią armię, aby stoczyć walkę z Duńczykami. Jedno jest pewne, to wcale nie jest proste zadanie.

Tu, na morzu, byłem wolny od księży, mnichów, ustaw i zasad wprowadzanych przez króla Alfreda.”

W tej części serii o Wojnie Wikingów, także widzimy walkę między Duńczykami a Anglikami. Tym razem, całą historię czytelnik obserwuje tylko i wyłącznie ze strony Angielskiej, gdyż właśnie w tym obozie znajduje się główny bohater. Nieraz podczas czytania tejże książki, myliły mi się nazwy miejsc, w których aktualnie przebywali bohaterowie, same postaci także mieszały mi się, ze względu na to, że wszyscy mieli bardzo podobne imiona. Czasami nie wiedziałam, czy ta osoba jest po stronie Duńczyków, czy Anglików, ale poradziłam sobie z tym problemem i dałam radę przebrnąć przez wydarzenia opisane przez autora.

W życiu każdego człowieka nadchodzi moment, że postrzega siebie oczami innych. Jest to częścią naszego dojrzewania, nie zawsze przyjemną.”

Tak samo jak w „Ostatnim Królestwie”, narratorem powieści jest Uhtred, który opowiada tę historię już z jakiegoś punktu widzenia, z perspektywy czasu. Nieraz krytykuje swoje zachowania, podchodzi do wydarzeń z rezerwą i wyśmiewa także swoją wolę walki. Zarówno w pierwszej jak i w tej części, ten zabieg bardzo przypadł mi do gustu. Pomaga on poznać bliżej głównego bohatera, a także na wstępie wiemy, że nie zginie on podczas walki.

...byłem młody, arogancki i chwilami pozbawiony rozumu. Nigdy nie potrafiłem opierać się nagłym impulsom.”

Podczas śledzenia kolejnych wydarzeń zawartych w „Zwiastunie burzy”, można zaobserwować zmianę głównego bohatera. Uhtred powoli staje się chrześcijaninem, mimo tego, że bardzo się przed tym broni. Uhtred pokazuje w tej części swoje lepsze strony. Wydawało mi się, że zmienił także swoje nastawienie do samego Króla Alfreda. Nawet jeżeli chodzi o miłość, to znalazł kobietę, z którą wiele go łączy, którą uczy swojego ojczystego języka i innego życia. Miałam jednak wrażenie, że Uhtreda mało obchodziły losy jego prawdziwej żony, a także syna. Zostawił ich samych sobie, jakby byli dla niego obcymi ludźmi.

- Bycie żywym jest nie bardzo po chrześcijańsku! Mówimy, że ktoś jest świętym, jeśli jest dobry, ale ilu z nas zostaje świętymi? Wszyscy jesteśmy źli! Niektórzy tylko próbują być dobrzy.”

Bernard Cornwell nie zawiódł mnie swoim sposobem pisania. Zabrał mnie w ciekawą podróż razem z bohaterami swojej książki, czym jeszcze bardziej zachęcił mnie do śledzenia losów Uhtreda i innych postaci. Jestem ciekawa, co jeszcze stanie na drodze głównego bohatera w kolejnych częściach powieści o Wojnie Wikingów. Mogę z czystym sumieniem polecić tę serię zarówno fanom gatunku jak i tym, którzy wcześniej nie sięgali po tego typu lektury.

Za książkę dziękuję: 

Poprzednia część serii.

Komentarze

  1. Książka już za mną i mimo, że historyczna, to i tak mi się podobała:))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja miałam tę książkę, ale ponieważ zawiera w sobie historyczną tematykę, której ja nie lubię, dlatego wymieniłam się na inną pozycję. Czy żałuje, chyba raczej nie, ale recenzja bardzo ciekawa i zachęcająca.

    OdpowiedzUsuń
  3. Niestety, to nie książka dla mnie.

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale

Merida Waleczna (2012)

Tytuł: Merida Waleczna / Brave Premiera: 21 czerwca 2012 (świat), 17 sierpnia 2012 (Polska) Produkcja: USA Reżyseria: Mark Andrews, Brenda Chapman Scenariusz: Brenda Chapman, Irene Mecchi, Mark Andrews, Steve Purcell Reżyser dubbingu: Wojciech Paszkowski Dialogi w polskim dubbingu: Jakub Wecsile Bohaterowie: Merida – Dominika Kluźniak I Elinor – Dorota Segda Król Fergus – Andrzej Grabowski Lord Dingwall – Mieczysław Morański Lord MacGuffin – Sylwester Maciejewski Lord Macintosh – Krzysztof Kiersznowski Młody MacGuffin – Cezary Kwieciński Młody Macintosh – Jan Bzdawka Miałam dzisiaj tę przyjemność pójścia do kina ze swoją siostrzenicą. Mamy niedaleko – musiałyśmy tylko wyjść z domu, przejść kilka kroków, przez parking i... już byłyśmy na miejscu w mniej niż minutę. W tak doborowym towarzystwie, każda produkcja wychodzi jeszcze lepiej. A teraz, na świeżo po seansie opowiem Wam o Meridzie Walecznej , która porwała moje małe serduszko. Za