Przejdź do głównej zawartości

JAK WYTRESOWAĆ LORDA. O ELITARNYCH SZKOŁACH Z INTERNATEM | ALEX RENTON


Dawno nie miałam takiej sytuacji, że książka mi się dłużyła w nieskończoność, pomimo regularnego jej czytania. A jednak zdarzają się i takie specyficzne sytuacje, na które nie ma się za dużego wpływu. Książka Alexa Rentona Jak wytresować lorda. O elitarnych szkołach z internatem wbrew pozorom, bardzo przypadła mi do gustu i bardzo mnie ciekawiła. Wiem, brzmi dosyć absurdalnie patrząc na fakt, że tytuł ten czytałam ponad miesiąc.

Alex Renton jest byłym uczniem szkoły z internatem i w swojej książce właśnie o takich szkołach brytyjskich pisze. Opisuje całą historię powstania tego typu szkół, nie szczędząc im słów krytyki podpartych wieloma badaniami czy wspomnieniami byłych uczniów. Komentuje poziom nauczania, a przede wszystkim to, jak uczniowie są traktowani zarówno przez kadrę nauczycielską jak i starszych wychowanków czy prefektów. Dziennikarz na kartach tej książki wspomina swój pobyt w internacie, a także przywołuje wspomnienia wielu swoich korespondentów i rozmówców, którzy zechcieli podzielić się swoimi, niejednokrotnie dramatycznymi, wspomnieniami.

Nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad szkołami z internatem, ich wadami czy zaletami. Nigdy ten temat mnie nie dotyczył, zatem praktycznie dla mnie nie istniał. Jak się okazuje, był to błąd z mojej strony, bowiem to, co dzieje się za murami szkół z internatem jest czymś dramatycznym o czym warto wiedzieć i z tym jakkolwiek walczyć. W Jak wytresować lorda autor skupia się tylko i wyłącznie na placówkach w Wielkiej Brytanii, jednak można przypuszczać, że w innych miejscach sytuacja może wyglądać podobnie. Bardzo ciężko czytało mi się o małych, kilkuletnich dzieciaczkach wręcz porzucanych przez rodziców i odwożonych do internatu, aby zobaczyć się dopiero po kilku tygodniach a nawet miesiącach, z ograniczonym kontaktem i bez domowej atmosfery. Nie wyobrażam sobie tego, jak wielki szok to może być dla dziecka, jak wielki dramat może się odgrywać w jego głowie, zwłaszcza, że traktowanie uczniów w placówkach nie wygląda obiecująco. Dużo zasad, kar cielesnych i znęcanie się psychiczne to coś zupełnie naturalnego, a do tego dochodzi niejednokrotnie molestowanie seksualne. Małe dziecko przeżywa szok, jest samo, następuje zmiana środowiska i zmiana traktowania go przez osoby dookoła, osoby, które teraz stanowią jego najbliższe otoczenie. Zaburzone jest poczucie bezpieczeństwa, przynależności, a dziecko czuje się samotne, niekochane i (co mnie nie dziwi) porzucone przez rodzica, który po czasie staje się dla niego kimś obcym.

Renton napisał kawał dobrej, merytorycznej książki, w której wiedzy jest naprawdę wiele i pewnie dlatego moja lektura trwała znacznie dłużej niż bym chciała. Mnóstwo jest w środku momentów, które zasmucają, szokują i skupiają szczególną uwagę czytelnika, zmuszając go do refleksji nad powyższym tematem. Bardzo mocno zastanawiał i dołował mnie rozdział o edukacji seksualnej, bo czułam, że jest to bardzo bliski temat w aktualnej sytuacji naszego kraju, a w tej książce jest opisany jako zjawisko od połowy XIX wieku do mniej więcej połowy XX wieku.

Wiele emocji we mnie buzuje przez Jak wytresować lorda; czytając ten tytuł ma się nadzieję, że w dzisiejszych czasach nikt nie traktuje tak wychowanków w szkole, że wszystko się zmieniło, że jest lepiej. Jak jest aktualnie, nie wiadomo. Jeżeli lubicie literaturę faktu i nie boicie się trudnych tematów, to polecam Wam książkę Alexa Rentona, na pewno się nie zawiedziecie.
 

Komentarze

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

MOPSIK, KTÓRY CHCIAŁ ZOSTAĆ SYRENKĄ | BELLA SWIFT

Urocza, miła, przyjemna, a nawet pluszowa. Tymi określeniami mogłabym opisać kolejną książkę Belli Swift o Mopsiku . W tamtym roku z córką zapoznawałyśmy się z pierwszą częścią przygód Peggy, małej suczki, która została adoptowana przez bardzo sympatyczną rodzinę. I pomimo tego, że od tamtego czasu wyszły jeszcze dwie części o Peggy, nic nie stało na przeszkodzie, aby sięgnąć od razu po część czwartą, bo każdą z historii można czytać osobno. Tym razem nastał koniec roku szkolnego, a co za tym idzie, wymarzone przez dzieci wakacje. Ku uciesze trójki rodzeństwa, Ruby, Chloe i Finna, rodzina jedzie na tydzień nad morze i zabiera ze sobą pieska. W tej części można poczuć wakacyjny, przyjemny klimat, ale też troszkę odczuwalnego smutku, bo mopsik pragnie znaleźć syrenkę, aby uszczęśliwić swoją ludzką przyjaciółkę, Chloe. Czytelnik towarzyszy Peggy w zmaganiach i, niestety bezskutecznych, poszukiwaniach kobiety z ogonem, pomaga suczce pewna zabawna mewa, która rzuca sucharami co i rusz. Ni

Czarownice z Salem Falls - Jodi Picoult

O samej Jodi Picoult nie będę dużo pisała. Jest jedną z moich ulubionych autorek, którą odkryłam naprawdę przypadkiem, było to wręcz zakochanie od pierwszego przeczytania. Rok temu do mojej biblioteczki dołączyła jej kolejna powieść: Czarownice z Salem Falls i dopiero teraz doczekała się przeczytania. Jakie są moje wrażenia? Dowiecie się w dalszej części tekstu. Jack St. Bride ma przed sobą bardzo ważny wybór. Gdzie ma zamieszkać? Właśnie wyszedł z więzienia, gdzie spędził ostatnie osiem miesięcy. Jak się później dowiadujemy, trafił tam za gwałt na nieletniej. Dziwnym trafem znajduje swoje miejsce w Salem Falls, gdzie od razu, nie znając jego przeszłości, zatrudnia go w swojej restauracji Addie Peabody. W tym miasteczku, cztery przyjaciółki, Gill, Meg, Whitney oraz Chelsea, uważają siebie za czarownice i są poddane naturze. Wkrótce ich uwagę skupia na sobie właśnie Jack St. Bride, czy wyniknie z tego coś złego? Mężczyzna nie ma łatwo, ponieważ, kiedy tylko obywatele dowiadują

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale