Przejdź do głównej zawartości

WŚRÓD SWOICH - AMOS OZ


AMOS OZ | WŚRÓD SWOICH | WYDAWNICTWO REBIS

Rzadko sięgam po zbiory opowiadań. Dużo bardziej wolę dłuższe historie, w których bohaterowie są czytelnikowi bliżsi i można się z nimi zaprzyjaźnić, albo po prostu lepiej poznać. Zaufałam tym razem temu, co Amos Oz przygotował swoim odbiorcom w tytule Wśród swoich i szczerze przyznam, iż się nie zawiodłam.


W książce tej znajduje się osiem opowiadań. Każde z nich porusza jakiś trudny społecznie bądź kontrowersyjny temat. Jest to lektura raczej zmuszająca do refleksji aniżeli sprawiająca radość czytelnikowi. Wśród swoich, to zbiór opowiadań, które przejmują i wciągają. To nie jest łatwa i przyjemna lektura. To naprawdę wartościowa pozycja, która skłania do przemyśleń, zwłaszcza na tematy związane z równością i wspólnotą.

Rzecz dzieje się w pewnej wspólnocie, a dokładnie w kibucu pod koniec lat pięćdziesiątych, gdzie każdy jest równy i wszystko co robią ludzie idzie na karb całości. Nie ma tutaj indywidualności i spełnienia marzeń. Jest za to szereg zasad i obowiązków. W każdym z opowiadań czytelnik poznaje historię jednej z osób, bądź rodzin. Każde z nich wpływa na odbiorcę zmuszając go do reakcji. Wydarzenia nie są emocjonujące, tutaj akcja nie toczy się w zawrotnym tempie, ale mimo to, nie ma czasu na nudę. Wszystko dzieje się raczej leniwie i podczas lektury współczuje się postaciom ich stylu bycia i egzystowania. Bohaterowie nie są w tym wszystkim zbyt nudni, każdy z nich ma swoje cechy charakterystyczne, niektórzy są bardzo wyraziści, jak na przykład Cwi Prowizor, który każdemu mówił o tych złych rzeczach jakie miały miejsce na świecie, przez co został nazwany Aniołem Śmierci. Mamy tutaj również apodyktyczną matkę, kochającego ojca oraz chłopaka, który musi wmieszać się w tłum i żyć tak jak inni.


Pomimo tego, że każde z opowiadań mówi o innej rodzinie czy osobie, wszystkie historie się ze sobą łączą, co jest naprawdę dużą zaletą tej książki. Tytułowe opowiadanie Wśród swoich akurat nie przypadło mi za bardzo do gustu, jednak za swojego faworyta uznaję Chłopczyka. Bohater tej opowieści przekracza w pewien sposób granice, a to wszystko w imię miłości do dziecka. Język w tym zbiorze jest przystępny i całkiem prosty. Przez książkę szybko się przelatuje, gdyż wydarzenia w niej zawarte są wciągające i intrygujące.


Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora i uznaję je za całkiem udane. Mam nadzieję, iż w najbliższym czasie będę miała okazję do sięgnięcia po jego pozostaje pozycje. Amos Oz zrobił na mnie duże wrażenie swoim kreowaniem świata i bohaterów, dlatego mogę z czystym sumieniem polecić zbiór opowiadań Wśród swoich. 







Za książkę dziękuję Księgarni Matras
Etykiety:

Komentarze

  1. Ujrzeć słowawtorek, 23 grudnia, 2014

    Zwracając uwagę, że jest to zbiór opowiadań, to w takim razie jest to muszę zapoznać się z tą pozycją :) W dodatku lubię kontrowersyjne tematy,

    OdpowiedzUsuń
  2. Meg Shetiwtorek, 23 grudnia, 2014

    To jednak chyba nie dla mnie - jakoś nigdy mnie do niej nie ciągnęło, chociaż nie raz o niej słyszałam.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

YOU | SERIAL A KSIĄŻKI

W ubiegłym roku na Netflixie pojawił się serial You , który wciągnął bardzo wiele osób w swoją historię. Ja go obejrzałam dopiero po przeczytaniu książki i był to jak dla mnie bardzo dobry krok. Nieświadomie odłożyłam oglądanie na później nieświadomie, że jest to serial na podstawie książki właśnie. Książkę przeczytałam, serial obejrzałam i chciałam Wam o tym napisać, chciałam porównać te dwie rzeczy. Ale odkładałam tekst i jakoś zwątpiłam w sens, aż tu nagle pojawił się drugi sezon. Słyszałam opinie, że jest lepszy od pierwszego, zaczęłam więc oglądać. Ale kiedy Ukryte ciała do mnie dotarły, porzuciłam Netflixa, aby jednak najpierw sprawdzić treść powyższego tytułu. I to również był dobry krok. Postanowiłam napisać troszkę o swoich odczuciach o serialu, trochę go porównuję do książek, bo jest to jednak ważne. Moje zdanie o Ty i Ukrytych ciałach  znajdziecie na blogu, zatem zachęcam do lektury. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że jako zwykły oglądacz serialu jestem zawiedziona fak
3 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

STANY OSTRE. JAK PSYCHIATRZY LECZĄ NASZE DZIECI | MARTA SZAREJKO

  O Stanach ostrych Marty Szarejko wspominałam przy okazji podsumowania roku 2021, jednak dopiero teraz, w kwietniu, postanawiam na temat tego tytułu nieco Wam napisać. Super, jestem z siebie bardzo dumna… Szarejko na początku nie chciała pisać o psychiatrii dziecięcej, dlatego, że w żaden sposób temat jej nie dotyczył. Okazało się jednak, że to, co uważała za minus, okazało się ogromnym plusem jej położenia, bowiem nie podchodziła do tematu tak samo emocjonalnie jak podchodziłaby matka. Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to książka o poziomie szpitali psychiatrycznych w Polsce, o ich nierentowności i niewydajności. Jest źle, to jakże podnoszące na duchu przesłanie można wynieść z lektury. Autorka rozmawia z pracownikami i dyrektorami placówek w różnych częściach kraju, dowiaduje się wielu ciekawych, chociaż dołujących rzeczy, a tą wiedzą dzieli się z czytelnikami. Na pewno mnie przeraża to, że w szpitalach nie ma miejsc, że dzieci śpią na dostawkach do dostawek, pokątn
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

KRAINA LODU (2013)

USA | ANIMACJA/FAMILIJNY/PRZYGODOWY | 2013 Dzisiaj sięgnę do Oskarowej półki. Jak wiadomo chyba wszystkim, animacja Kraina Lodu zdobyła dwa Oskary. I myślę, że jest godna uwagi i czasu jej poświęconego. Sama jak dotąd bajkę tę oglądałam trzy razy i bardzo ją polubiłam. Uważam, że historia jest przejmująca, poruszająca, a muzyka w niej zawarta dodaje tego wyjątkowego klimatu.
23 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)