Dziewczyny, których pożądał - Jonathan Nasaw

              Lubię książki, które mnie szokują, zmuszają do wczuwania się w emocje kolejnych bohaterów, a także nie pozwalają oderwać się od lektury. Wszystko to znalazłam w bardzo intrygującym thrillerze, który zamierzam Wam przybliżyć. Myślę, co miałabym napisać, ale nie wiem. Książka: „Dziewczyny, których pożądał” której autorem jest Jonathan Nasaw, wprowadziła mnie w stan zadumy. Wydarzenia, jakie zostały w niej zapisane, mocno mną wstrząsnęły.

           Książka zaczyna się od momentu, kiedy doktor Irene Cogan pierwszy raz rozmawia ze swoim nowym pacjentem. Mężczyzna każe mówić do siebie Max. Czterdziestolatka ma za zadanie zbadać jego poczytalność, gdyż pacjent cierpi na dysocjacyjne zaburzenie osobowości. Mężczyzna posiada kilka alter ego, jedne się ukrywają, bądź są sterowane przez główne alter ego – Maxa, który kontroluje wszystko co dzieje się w głowie. Po krótkim czasie, pani doktor już wie, że przypadek Maxa jest szczególny, a wtedy jej życie się nieco komplikuje.

               Agent FBI Edgar Lee Pender, kiedy dowiedział się o aresztowanym mężczyźnie, który zaatakował policjantkę, oraz zabił młodą kobietę, od razu wyrusza do miejsca, gdzie to wszystko się odegrało. Od wielu lat bowiem ściga mężczyznę, który w brutalny sposób zabija kobiety, których kolorem włosów jest truskawkowy blond. Usłyszawszy, że ofiarą niejakiego Maxa jest blondynka, przeczuwa, że to jest ten, którego od długiego czasu próbuje złapać. Czy jego podejrzenia są słuszne? Agent Pender narażając swój status, postanawia działać na własną rękę, przesłuchuje świadków, a także przekonuje miejscowego szeryfa, żeby ten zezwolił mu na kamuflaż w więzieniu. W celi wraz z Maxem nie może czuć się bezpiecznie. Mimo niemałego wzrostu daje się pokonać więźniowi, przez co Max ucieka. Życie doktor Cogan jest zagrożone, a agent FBI Pender robi co może, aby odnaleźć kryjówkę przestępcy.

               Dużym atutem książki jest to, że jest opowiadana z punktu widzenia różnych postaci. Poznajemy dzięki temu emocje i odczucia doktor Irene Cogan, agenta FBI E.L. Pender'a, samego Maxa [między innymi], a także tajemniczej postaci, która przebywa samotnie, w miejscu położonym z dala od ludzi. Styl pisarza, jest całkowicie przyjemny i wciągający. Książka nie posiada fragmentów, które w jakiś sposób nudziłyby odbiorcę, czy sprawiałyby jakąś trudność. Autor tejże powieści bardzo dobrze przygotował się z naukowej strony do napisania tego dzieła. W książce znajduje się dość sporo specjalistycznego słownictwa, które odnosi się do wszelakich odmian dysocjacji. Jednak te fragmenty czyta się dobrze, a także z ogromną ciekawością.

                  Jonathan Nasaw w bardzo intrygujący sposób przedstawił rozszczepienia osobowości u Ulyssesa Christophera Maxwella. Rozmowy jakie przeprowadzał sam ze sobą były bardzo realne, przez co wierzyłam, że walczy sam ze sobą. Momentami byłam zła na tego człowieka – nie dziwię się, przecież zabił tyle osób z premedytacją. Był niepoczytalny. A z drugiej jednak strony – współczułam mu. Nie miał łatwego dzieciństwa. Wydarzenia z tamtego okresu wpłynęły – według doktor Cogan – na dalsze życie tegoż człowieka, na jego psychikę.

                 Książka wydaje się być bardzo brutalna. Przynajmniej ja się na takie coś nastawiałam przed rozpoczęciem czytania tejże powieści. W rzeczywistości, cała historia jest dużą dawką emocji, a także wizualizuje to, co Max robił tym wszystkim truskawkowym blondynkom. Mimo tego, powieść nie ocieka krwawymi scenami, brutalnością, czy momentami, których nie byłabym w stanie przeczytać. Autor pomimo tych wszystkich scen, bardzo pobudził moją wyobraźnię, a także współczucie dla tych kobiet.

                 Muszę przyznać, że autor tej książki zbudował bardzo duże napięcie, które ciągnęło się przez wiele stron tej historii. Z zapartym tchem czekałam na rozwiązanie wszystkich zagadek, a także zastanawiałam się, czy agent FBI na czas zdąży uratować doktor Irene Cogan. Samo zakończenie troszkę mnie rozczarowało, spodziewałam się nieco innych emocji, napięcia i niepewności. Jednak nie będę wiele pisała na ten temat, bowiem każdy oceni sam, czy zakończenie mu odpowiada, czy też nie.

              Jonathan Nasaw stworzył bardzo ciekawych bohaterów, z którymi czas minął mi bardzo miło. Powieść „Dziewczyny, których pożądał” jest zaskakującą i wciągającą od pierwszych stron książką, którą warto przeczytać. Polecam wszystkim fanom gatunku, a także tym, którzy chcą przeczytać coś pobudzającego wielkie emocje.

Za książkę dziękuję: