Przejdź do głównej zawartości

Odkrywca | Katherine Rundell


Po bardzo dobrym spotkaniu z Dachołazami Katherine Rundell, byłam naprawdę ciekawa kolejnej powieści autorki. Byłam pozytywnie nastawiona, oczekiwałam wzruszeń, zaskoczeń i wielu przygód, skoro Odkrywca, to książka przygodowa dla dzieci i młodzieży. Hm... nieco się zawiodłam. Już wiem, że nie warto się nastawiać na nic, że lepiej rozpocząć lekturę z otwartym umysłem, bez jakichkolwiek oczekiwań wobec czegokolwiek.

W samolocie był jeden pilot i czwórka dzieci, które wcześniej się nie znała, a w trakcie podróży nawet nie zainteresowała poznaniem. Pech tak chciał, iż nastąpiła katastrofa lotnicza, pilot zginął, a dzieciaki muszą zadbać o siebie w amazońskiej dżungli. Czy dadzą sobie radę?



Przyznam szczerze, że lektura była dla mnie ciężka, nie chodzi o to, że jest ona dedykowana młodszemu czytelnikowi, ale autorka zrobiła tutaj wszystko, abym znielubiła większość z ocalałych dzieci. Rozumiem, że Rundell chciała stworzyć wyraziste postaci, że chciała pokazać zmianę zachodzącą w najtrudniejszych egzemplarzach i więź, jaka pojawiła się między młodzieżą, jaka być może nie miałaby prawa bytu, gdyby nie te trudne warunki przetrwania. Jednak wszystkich tych fochów, smarków i innych przechwał było dla mnie za wiele i męczyłam się podczas poznawania losów młodych bohaterów.
Con, Fred, Lila oraz Maksiu niejednokrotnie zaskakiwali mnie swoimi pomysłami, swoją zaradnością w amazońskiej dżungli, można z nich brać przykład, gdyż niejeden dorosły siadłby i płakał nad swoim losem, ale nie te dzieciaki, one zacisnęły szczęki (no prawie!) i walczyły. Autorka napisała swoją powieść przygodową z gracją, lekko i z wielką fantazją. Pokazała też to, jak wyglądało życie bohaterów przed wypadkiem, ukazała, że nie mieli idealnego życia i cała katastrofa może odmienić ich życie, być może na lepsze, być może dała szanse na pewne zmiany w postrzeganiu swojej przyszłości.

Odkrywca
ma potencjał i to spory, ale ogólnie wszystko mi zgrzytało, irytowało i ciągle się łudziłam, że za chwilę się rozkręci, że za chwilę mnie historia wciągnie. Tak się nie stało, czekałam na koniec książki, aż będę miała tę przyjemność zakończyć ostatni rozdział.
Nie twierdzę, że już nigdy nie sięgnę po żadną powieść Katharine Rundell, jednak na ten moment mam dość jej prozy, choć Dachołazy były bardzo dobre. Być może młodsi czytelnicy odnajdą coś dla siebie w Odkrywcy, może zidentyfikują się z bohaterami i wczują w ten klimat przetrwania niczym z wypraw Beara Gryllsa, mnie się nie udało, a szkoda.




Komentarze

  1. Nie lubię irytujących utworów...to nie dla mnie. Masz rację lepiej nie oczekiwać od książki wiele...sama nie raz byłam rozczarowana, bo miałam za wysokie mniemanie o powieści :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czasem trudno nie mieć oczekiwań co do książki, zwłaszcza jak inne powieści autora się nam podobały ;)

      Usuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

TRZY METRY NAD NIEBEM (2010)

HISZPANIA | MELODRAMAT/DLA MŁODZIEŻY | 2010 Z produkcjami Hiszpańskimi jeszcze w sumie nie miałam przyjemności się zapoznać. Jednak w ramach mojego postanowienia na ten rok, sięgnęłam po Trzy metry nad niebem , film, który jest ekranizacją powieści o tym samym tytule autorstwa Federico Moccia. Co prawda książki nie czytałam, ale ze względu na to, że nie mam jej w planach, skusiłam się na ten film. 

NIE ZAŚMIECAJ SWOJEJ BIBLIOTECZKI

Zawsze podziwiałam duże, bogate biblioteczki. Marzyłam również o swojej, która będzie miała wiele wartych zachodu dzieł w swoich zbiorach. Teraz jednak nieco się zmieniło. To nie tak, że przestałam zbierać książki, kupować, czy w ogóle lubić. Kilka ładnych lat od początku mojego książkoholizmu minęło i przyszedł czas na zmiany. Przede wszystkim, racjonalizm należy w życie wcielić. Ale jak?

PS Kocham Cię - Cecelia Ahern

Cecelia Ahern od 2004 roku jest bestsellerową irlandzką pisarką. Jej debiutem była powieść PS Kocham Cię , która została także sfilmowana. Inne jej książki, to: Na końcu tęczy, Gdybyś mnie teraz zobaczył, Kraina zwana Tutaj, Dziękuję za wspomnienia, Pamiętnik z przyszłości. PS Kocham Cię na mojej półce czekało trochę ponad rok, ale wreszcie udało mi się znaleźć czas na nią i przede wszystkim ochotę. Wiele dobrego słyszałam na temat samej powieści, którą ceniono bardziej niż film powstały na jej podstawie. Ekranizację widziałam wcześniej i zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego zdecydowałam się na zakup tego tytułu. Jakie są moje wrażenia? Przekonacie się w dalszej części tekstu. Główną bohaterką jest Holly Kennedy, pogrążona w żałobie wdowa, która nie może dojść do siebie po śmierci swojego ukochanego. Mimo swojego młodego wieku, ma zaledwie trzydzieści lat, spotkała ją tak wielka tragedia. W swojej sytuacji na szczęście może liczyć na przyjaciół i kochającą rodzinę, ale