Cześć! Ostatni dzień stycznia zdecydowanie jest ekscytujący dla wszystkich książkoholików, bowiem właśnie dzisiaj są premiery kilku ciekawych powieści. Jedną z nich jest Kobieta w oknie , którą miałam przyjemność przeczytać początkiem roku i już o niej pisałam. Jeżeli jesteście ciekawi mojej opinii, to zapraszam Was do jej przeczytania ;) 

Dobra, minimalistyczna, przykuwająca oczy okładka, świetny grzbiet i opis, który intryguje. Zbrodnia sprzed lat i tajemnicze przesyłki otrzymywane w teraźniejszości. Kredziarz , czyli debiut literacki C.J. Tudor.

Niektóre pierwsze spotkania bywają burzliwe, dramatyczne i niekoniecznie udane. Moje czytanie Podpalaczki Stephena Kinga trwało ponad trzy lata, wracałam do niej i ją odkładałam. Aż w końcu skończyłam w imię swojego małego wyzwania, żeby dokończyć niedokończone książki .

Nadążyć za nowymi książkami Remigiusza Mroza nie jest łatwo. Osobiście nie staram się tego robić, tylko powolutku czytać sobie te tytuły, które mnie szczególnie interesują. A jest w czym wybierać, zarówno jeżeli chodzi o ilość książek jak i wachlarz gatunków.

Uważam, że rok 2018 rozpoczęłam z przytupem, jeżeli chodzi o książki, bowiem najnowsza powieść Wojciecha Chmielarza wbija w fotel i wciąga potwornie. To nie jest lektura, którą rozpoczyna się, gdy ma się mało czasu, bo ciężko się od niej oderwać, bo chcesz wiedzieć jak rozwikłają się zagadki, jakimi uraczył czytelnika autor.

Kiedy tylko przeczytałam opis książki Kobieta w oknie A. J. Finn, poczułam się zaintrygowana lekturą i zachęcona do jej poznania. Co takiego zobaczyła główna bohaterka w tym oknie? Czym mnie zaskoczy powyższy debiut? Co doprowadziło Annę do strachu przed światem zewnętrznym? Byłam bardzo ciekawa tego tytułu i wiele pytań pojawiało się w moich myślach w związku z nim. Czy się zawiodłam?

Nowy rok nowa Ja. Pora na małe plany na nowy, 2018 rok. Poprzedni nie był dla mnie łaskawy, jeśli chodzi o kwestie czytelnicze, jednak jeżeli miałabym podsumować swoje życie prywatne, to był on naprawdę udany.

Cieszę się, że w końcu zdecydowałam się na poznanie prozy Carlosa Ruiza Zaf ó na, gdyż Cień wiatru mnie oczarował swoją historią i klimatem. Oczarował, chociaż niczego magicznego i słodkiego w sobie nie ma. Historia jest troszkę oderwana od rzeczywistości, ale tak pozytywnie, tak subtelnie.

Jako że nastał rok 2018, jest pierwszy dzień stycznia, nadeszła najwyższa pora na małe podsumowanie minionych dwunastu miesięcy. Mam nadzieję, że Wam ten czas upłynął w bardzo dobrej atmosferze i wszystko poszło po Waszej myśli. Jak było u mnie, przekonacie się już za chwilkę ;) Zapraszam do czytania ;)