Przejdź do głównej zawartości

RADOŚĆ RODZENIA. ROZMOWY O CIĄŻY I PORODZIE | MARIANNA SZYMAREK

Jako że niebawem zostanę po raz pierwszy mamą, uznałam, że chciałabym pozytywnie nastawić się do porodu, chciałabym się otoczyć dobrymi historiami tego szczególnego dnia. Myślę, że większość kobiet boi się porodu, bo zazwyczaj same negatywne rzeczy o nim się słyszy. Jeżeli ktoś coś mówi, to właśnie w negatywnym kontekście. A szkoda. Nie uważam, że ten dzień będzie piękny i bezbolesny, ale poszukuję historii, które zerwą z tego tematu tabu. I udało mi się znaleźć to wszystko w książce Marianny Szymarek, certyfikowanej douli, Radość rodzenia. Rozmowy o ciąży i porodzie. Sama okładka od razu wprawia przyszłą mamę w pozytywny nastrój, co dobrze wróży.

Nie zawiodłam się! Podkreślam i wykrzykuję to od razu, żebyście wiedzieli. Książka dała mi bardzo dużo wiedzy merytorycznej, a przede wszystkim przekonałam się, że dobre przygotowanie do porodu (psychiczne, fizyczne oraz właśnie merytoryczne) to podstawa. W Radości rodzenia zostało przedstawionych kilkanaście historii kobiet, ich ciąż, porodów, ale nie tylko. To historie rodzinne, o chęci powiększenia rodziny, o codziennych problemach. Mimo to, są to opowieści bardzo motywujące, w większości wzruszające, bo jednak mowa o cudzie narodzin.
 „Potrafimy urodzić. Kobieta wie, jak rodzić. Nasze ciała są do tego stworzone. Nasze dziecko jest tak uformowane i wie, jak się urodzić. Natura jest mądra. Potrzebna nam jest tylko odrobina zaufania do siebie i do tego, że potrafimy.” - str. 150

Całość jest zgrabnie napisana, prostym i naturalnym językiem, bo to kobieta coś przekazuje drugiej kobiecie, otuchę, wiedzę sekretną. To nie jest książka tylko dla przyszłych, pierwszych mam, ale też dla tatusiów, którzy być może lepiej wczują się w poród, będą dzięki tej wiedzy bardziej wspierać swoją partnerkę. Mamy, które już mają za sobą narodziny dziecka również niejedno w tej pozycji odnajdą. Może powspominają, a może inaczej podejdą do kolejnego porodu. Tytuł ten może w jakiś sposób uspokoić przyszłą, zestresowaną mamę. Ale może też nastawić na to, że wiele w trakcie może się wydarzyć i to jest okej, nie zawsze nasz plan porodu zostanie spełniony w stu procentach, trzeba być elastycznym. Właśnie w taki uspokajający i dający nadzieję na szczęśliwe rozwiązanie sposób, podziałała powyższa książka i cieszę się, że na nią trafiłam.
 „Dawanie życie to coś, co wydaje się niemożliwe, a jednak można odkryć w sobie tę moc. Razem z dzieckiem rodzi się matka. Przed porodem jesteś inną kobietą niż po nim. To jest coś, czego się nie da wyczytać. To trzeba przeżyć, poczuć. Każda z nas zmieniła się na swój sposób. Warto to przeżyć, bo to daje wzmocnienie.” - str. 315

Czy polecam? Oczywiście, że tak. Radość rodzenia. Rozmowy o ciąży i porodzie, to bardzo dobra książka, którą czyta się jak najlepszą powieść. Nie ma tutaj owijania w bawełnę, a jedynie są szczere słowa kobiet o swoim porodzie oraz szpitalach, w których ich przygoda miała miejsce. Jeszcze raz się powtórzę – polecam i zachęcam do sięgnięcia. 




Etykiety:

Komentarze

  1. Hannaniedziela, 11 sierpnia, 2019

    Piękna jest ta książka graficznie! To tak na wstępie. Obecnie czytam coś w podobnym temacie - "Ginekolodzy. Tajemnice gabinetów". Tylko że to trochę inna książka... Po "Radość rodzenia" z chęcią sięgnę, jeśli będę już bliżej planowania ciąży tak na serio ;). Pozdrawiam! :).

    OdpowiedzUsuń

Publikowanie komentarza

Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji. ;)
Zachęcam do dyskusji na temat powyższego tekstu! *.*

Zobacz również:

GRZECHU WARTA | AGATA PRZYBYŁEK

Pora na zwieńczenie trylogii Nie zmienił się tylko blond . Pomimo tego, iż seria Agaty Przybyłek umiejscowiona jest w Sosenkach, to każda z części jest zupełnie inna, ma odmienny klimat. Pierwsza jest iście komediowa, a kolejne są coraz poważniejsze i nieco bardziej stonowane w swoich żartach. A przynajmniej ja odczułam znaczącą różnicę, jednak nie twierdzę, iż jest to coś złego. Akcja książki Grzechu warta toczy się sześć lat po zakończeniu poprzednich wydarzeń bohaterów Sosenek. Tym razem główną postacią jest Agata, córka Iwony. Agata wraca na wakacje do rodzinnego domu, jednak okazuje się, iż nie ma tam dla niej za bardzo miejsca i po serii totalnie odjechanych i abstrakcyjnych wydarzeń, postanawia pojechać na przerwę wakacyjną na studiach, do dziadków. Jednak tam również nie potrafi znaleźć dobrych wibracji, a traktowanie jej przez babcię niczym małe dziecko, w niczym nie pomaga. Dziewczyna postanawia znaleźć pracę, a ogłoszenie na jakie natrafia jest, delikatnie mówiąc, niecodzie
1 komentarz
CZYTAJ DALEJ ;)

LISTY OD ASTROFIZYKA | NEIL DEGRASSE TYSON

  Raz na rok mój mąż ma na moim blogu wpis specjalny, a to za sprawą książek o Astrofizyce Neila DeGrasse Tysona. Sama jeszcze nie zdecydowałam się na zapoznanie się z tytułami tegoż autora, być może jeszcze jest na to za wcześnie, jednak mój Z. Jest fanem nauki i ową nauką się interesuje. Dla niego lektura pozycji o kosmosie to nie lada gratka, dlatego też ucieszyłam się (tak samo jak i mąż), że od wydawnictwa Insignis mogliśmy otrzymać Listy od Astrofizyka . Nie przedłużam już bardziej, zostawiam Was z krótką opinią na temat powyższego tytułu. Listy od Astrofizyka to kolejna już książka Neila DeGrasse Tysona wydana przez wydawnictwo Insignis po Astrofizyce dla zabieganych , Kosmicznych zachwytach , i Kosmicznych rozterkach . Kolejny raz wydanie jest perfekcyjne. Ładna, twarda okładka, idealny rozmiar, a jeśli chodzi o ilość stron - znowu jest ich za mało. Tematyka oraz treść książki mocno odbiegają od poprzednich tytułów. Dostajemy w niej zbiór listów, korespondencji czy wpisów z
2 komentarze
CZYTAJ DALEJ ;)

3 książki part III

Powracam do Was w niedziele z moim cyklem na temat trzech książek, które chciałabym przeczytać. Nie wiem jak Wam się on podoba, ale szczerze powiedziawszy, mnie w jakiś sposób pomaga. Przede wszystkim wiem teraz, na których książkach mi zależy bardziej, a na których mniej, systematyzuję i stopniuję swoje czytelnicze potrzeby. 3 KSIĄŻKI będą się pojawiać u mnie co tydzień w niedzielę, prawdopodobnie do końca sierpnia, ewentualnie września, kiedy kończą się moje studenckie wakacje. Ostatnio mało mnie u mnie i u Was na blogach, ale jest lato, wreszcie wychodzę z domu, w długich spodniach, chowając swoją schodzącą skórę. Mam jednak nadzieję, że choć trochę się opalę w te dwa - trzy miesiące i nie będę straszyć swoją bladością. ;) Odwiedzę Wasze blogi jak tylko się ogarnę, a planuję zrobić to jutro. Trzymajcie kciuki. Aktualnie czytam PS Kocham Cię , a raczej już kończę. I mam mieszane uczucia, chyba nieco więcej się spodziewałam po tej książce. A jakie są Wasze opinie na jej temat? 
14 komentarzy
CZYTAJ DALEJ ;)