Omen | David Seltzer [przedpremierowo]

Kto by chociaż nie kojarzył filmu Omen? Przyznać się ;) Osobiście nigdy nie miałam okazji obejrzeć go w całości, mam w głowie jedynie jego fragmenty. Kiedy tylko dostałam szansę przeczytania książki autorstwa scenarzysty powyższej produkcji, nie zawahałam się ani przez chwilę. Uznałam, że najpierw zapoznam się z wersją pisaną, a później nadrobię film.

Czasem staranie się o dziecko może być czymś ciężkim, a poronienia bólem nie do opisania. Dlatego też, kiedy Jeremy Thorn, amerykański ambasador w Wielkiej Brytanii, dowiedział się, iż jego żona urodziła martwe dziecko, załamał się. Dostał jednak od losu kolejną szansę, bo w tym samym momencie, kiedy jego syn umarł, sierotą został inny noworodek. Pragnienie potomstwa może być znamienne w skutkach, ale tym razem podmienienie dzieci mogło być jedynym słusznym wyborem.
Do czwartego roku życia było dobrze. Damen był ślicznym i miłym, choć małomównym i wycofanym chłopcem. Później jego kontakt z rodzicami ograniczył się do zbędnego minimum, a pieczę nad nim przejęła nowa, bardzo specyficzna opiekunka.
Odkrycie, że z własnym dzieckiem dzieje się coś złego, nie jest łatwe, ale z tym właśnie musieli się zmierzyć Katherine i Jeremy Thorn. Na dodatek, wokół rodziny zaczął węszyć pewien fotograf, który na swoich zdjęciach zobaczyć dziwne zjawisko, niczym błąd światłoczułej emulsji. Obrazu tej sytuacji dopełnia ekscentryczny, niemal bredzący ksiądz, który będzie chciał ostrzec pana ambasadora.

Omen, to taki klasyczny horror, którego się nie boimy, przez który wyjście w nocy do toalety nie jest istną walką o życie. To powieść, która przeraża w inny sposób, zostaje w środku i ją się czuje tak wewnętrznie. Autor, Dawid Seltzer, ma sprawne pióro i potrafi budować napięcie, ale samą powieść czyta się raczej lekko, bez podskakiwania w międzyczasie i reagowania na każdy szmer na zewnątrz. Lekturze towarzyszy niepewność, a czytelnik jest zaangażowany w stu procentach w wydarzenia i niecierpliwi się, jak losy głównych bohaterów się potoczą. Osobiście nie wiedziałam jak wszystko się skończy, dlatego byłam bardziej zaangażowana w treść, co mnie tylko umocniło w przekonaniu, że zasada najpierw książka – później film, jest bardzo dobra.
Podsumowując, Omen, to wciągająca i poruszająca książka. Nie jest to typowy horror, wywołujący jedynie strach u czytelnika, ale angażuje jego zmysły i niejednokrotnie zaskakuje. Czyta się dobrze, a co najważniejsze, zachęca do zapoznania się z wersją filmową.

Premiera: 17.10.2018